Rycerzyk czerwonozłoty
kategoria: grzyb wielkość: wielkoowocnikowy typ ogólny: gatunek nadrzewny | klasa: pieczarniaki rząd: pieczarkowce rodzina: incertae sedis/gąskowate[3] |
charakterystyka: Ø |
nazwa polska: Rycerzyk czerwonozłoty inne nazwy polskie: Bedłka czerwonozłota, Boczniak czerwonozłoty, Brzegowłosek czerwonozłoty, Gąska czerwonozłota nazwy potoczne: Cukrówka, Gąska, Złotawka nazwa łacińska: Tricholomopsis rutilans synonimy łacińskie: Agaricus aurantius (1783), Agaricus rutilans (1774), Agaricus serratis (1788), Agaricus variegatus (1772), Agaricus xerampelinus (1796), Cortinellus rutilans (1879), Gymnopus rutilans (1821), Gyrophila rutilans (1886), Pleurotus rutilans (1917), Tricholoma rutilans (1871), Tricholoma variegatum (1874), Tricholomopsis rutilans (1984), Tricholomopsis variegata (1943) nazwa angielska: Plums and Custard, Strawberry Mushroom[3] |
określenie nazwy polskiej: Barbara Gumińska oraz Władysław Wojewoda, 1968 r. pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer, 1774 r. aktualna klasyfikacja: Rolf Singer, 1939 r. |
powszechność w kraju: częsty trend liczebności w kraju: Ø ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø sugestia dotycząca ochrony: Ø historia ochrony: Ø |
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej, Środkowej, Europie, Azji, Australii |
sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: czerwiec – listopad |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: bardzo łatwe cechy wyróżniające: Ø |
opis |
typ owocnika: |
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty |
część główna owocnika: |
część główna owocnika – kształt: kapelusz od półokrągłego, okrągłego (młode owocniki) do rozpostartego (starsze owocniki), czasami z tępym garbem część główna owocnika – kolor: kapelusz od winnoczerwonego, purpurowego (młode owocniki) do żółtego (starsze owocniki) |
wymiary owocnika: |
owocnik – średnica: 3 – 15(max 20) cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm |
brzeg części głównej owocnika: |
brzeg – kształt: podwinięty (młode owocniki) brzeg – kolor: Ø |
powierzchnia części głównej: |
powierzchnia – kształt: filcowata z delikatnymi łuseczkami, sucha, aksamitna, aksamitno-filcowata powierzchnia – wzór: Ø integralność skórki z miąższem: Ø powierzchnia – tendencja do pękania: Ø |
hymenofor: |
hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – ulokowanie: Ø hymenofor – kształt: blaszki dość gęste, z kosmkowatym ostrzem, blaszki zatłoczone, 3-4 poziomy hymenofor – nasada: blaszki przy trzonie ząbkowato wykrojone lub szeroko przyrośnięte hymenofor – kolor: od jasnożółtego (młode owocniki) do ciemnożółtego (starsze owocniki) hymenofor – wysokość: Ø – 5 mm integralność hymenoforu z miąższem: Ø ujście hymenoforu – kształt: Ø ujście hymenoforu – kolor: Ø ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm |
miąższ: |
miąższ – kształt: soczysty, jędrny, mięsisty, niekiedy wodnisty, miękki miąższ – kolor: od białawego do jasnożółtego, żółtego miąższ – zapach: mdły, żywiczny, stęchły[2], mączny miąższ – siła zapachu: słaby miąższ – smak: mdły, kwaskowy, ziemisty, łagodny[2], gorzki[3] miąższ – siła smaku: Ø miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm |
trzon: |
trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny trzon – kształt: cylindryczny, od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki) trzon – struktura: od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki) trzon – powierzchnia: sucha, pokryta purpurowo-brązowymi, zanikającymi łuseczkami trzon – tendencja do pękania: Ø trzon – wzór na powierzchni: Ø trzon – kolor: kolor kapelusza, przy samym kapeluszu odcinający się białawo lub żółtawo trzon – średnica: 1 – 3 cm trzon – wysokość: 5 – 12(max 18) cm integralność trzonu z częścią główną: Ø podstawa trzonu – kształt: Ø |
osłona: |
osłona – występowanie: Ø osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – kolor: Ø osłona – pozostałość: Ø |
resztki osłony na powierzchni części głównej: |
resztki osłony – występowanie: Ø resztki osłony – typ: Ø resztki osłony – kształt: Ø resztki osłony – rozmieszczenie: Ø resztki osłony – trwałość: Ø resztki osłony – kolor: Ø resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm |
osłona hymenoforu: |
osłona hymenoforu – występowanie: Ø osłona hymenoforu – kształt: Ø osłona hymenoforu – trwałość: Ø osłona hymenoforu – kolor: Ø |
pierścień: |
pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – trwałość: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm integralność pierścienia z trzonem: Ø |
pochwa: |
pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – średnica: Ø – Ø cm pochwa – wysokość: Ø – Ø cm |
mleczko: |
mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø |
gutacja: |
gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø gutacja – obfitość: Ø |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
zmiana koloru hymenoforu: Ø zmiana koloru miąższu: niezmienny zmiana koloru trzonu: Ø |
reakcje makro-chemiczne: |
KOH (wodorotlenek potasu): zmiana barwy na czerwoną na powierzchni kapelusza NaOH (wodorotlenek sodu): Ø FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø C6H5OH (fenol): Ø NH40H (woda amoniakalna): Ø C6H5NH2 (anilina): Ø AgNO3 (azotan srebra): Ø nalewka gwajakowa: Ø inne odczynniki: Ø |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
występowanie: |
występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie(częściej) wielkość grupy: kilka owocników kształt grupy: kępa |
odżywanie: |
sposób odżywiania: saprotrof |
podłoże: |
podłoże – rodzaj: drewno (martwe pnie drzew iglastych, często przy podstawie pni, bardzo rzadko na drewnie drzew liściastych) podłoże – właściwości: Ø integralność owocnika z podłożem: Ø |
siedlisko: |
terytorium ogólne: lasy iglaste siedlisko – właściwości: Ø forma terenu: Ø |
gatunek towarzyszący: |
gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Sosna, Świerk gatunek tworzący symbiozę: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
okres rozwoju: |
czas życia: Ø długość życia: Ø okres występowania: Ø pora wzrostu: Ø |
hymenium: |
hymenium – kształt: Ø |
zarodniki: |
wysyp zarodników – kolor: biały zarodniki – kształt: eliptyczne, szeroko-elipsoidalne, bez pory rostkowej zarodniki – powierzchnia: gładka zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: 6,5 – 8 × 4,5 – 5,5 μm |
wartość energetyczna: |
owocniki surowe: Ø owocniki suszone: Ø |
wartości odżywcze: |
witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø pozostałe: Ø |
galeria obrazująca hymenofor
informacje |
ciekawostki |
---|
Rekordowy okaz Rycerzyka czerwonozłotego znaleziono we Włoszech, na pniu Dęba korkowego i jego kapelusz miał średnicę 56 cm. [1] |
etymologia |
---|
Ø |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
przechowywanie |
---|
Ø |
robaczywienie |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
uwagi ogólne |
---|
Rycerzyk czerwonozłoty w większych ilościach i u osób z delikatnym żołądkiem, może powodować dolegliwości żołądkowo-jelitowe dlatego został zakwalifikowany jako niejadalny. |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych |
---|
Ø |
historyczne zastosowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
uwagi w zastosowaniu kulinarnym |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zapobieganie chorobom grzybowym |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie inne |
---|
Ø |
inne zastosowanie historyczne |
---|
Ø |
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
mapa występowania |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
gatunki podobne |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Gymnopilus purpuratus nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: Ø |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Poroblaszek żółtoczerwony nazwa łacińska: Phylloporus rhodoxanthus zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: Ø |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Rycerzyk czerwonołuskowy nazwa łacińska: Tricholomopsis ornata zastosowanie ogólne: niejadalny cechy odróżniające: oliwkowożółty kapelusz pokryty rdzawo-brązowymi łuseczkami |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Rycerzyk oliwkowożółty nazwa łacińska: Tricholomopsis decora zastosowanie ogólne: niejadalny cechy odróżniające: mniejszy, żółty kapelusz usłany oliwkowo-brązowymi łuseczkami, żółty trzon |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Zasłonak glinkowaty nazwa łacińska: Cortinarius bolaris zastosowanie ogólne: trujący cechy odróżniające: charakterystyczna, łuskowata powierzchnia |
galeria obrazująca gatunki podobne, najczęściej mylone
[1] źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rycerzyk_czerwonoz%C5%82oty
[2] źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=347
[3] źródło: https://www.first-nature.com/fungi/tricholomopsis-rutilans.php
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.0