Lachnum fuscescens (v. fagicola)
kategoria: grzyb rodzina: Hyaloscyphaceae |
nazwa polska: Ø inne nazwy polskie: Ø nazwa łacińska: Lachnum fuscescens (v. fagicolas) inne nazwy łacińskie: Atractobolus brunneolus (1898), Atractobolus fuscescens (1898), Brunnipila fagicola (1985), Brunnipila fuscescens (1985), Dasyscyphus brunneolus (1889), Dasyscyphus corni (1970), Dasyscyphus fagicola (1939), Dasyscyphus fuscescens (1821), Lachnea brunneola (1905), Lachnella brunneola (1887), Lachnella corni (1951), Lachnella fuscescens (1879), Lachnum brunneolum (1871), Lachnum corni (1939), Lachnum fagicola (1986), Peziza brunneola (1842), Peziza fuscescens (1801), Peziza marginata (1875), Stictis fagicola (1887), Trichopeziza marginata (1889) |
autor nazwy polskiej: Ø pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
powszechność: częsty ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
handel: Ø |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
okres występowania: kwiecień – sierpień okres maksymalny: marzec – wrzesień |
gatunek wieloletni: Ø uprawa: Ø |
opis |
---|
owocnik – typ: kantarelloidalny owocnik – kształt: kapelusz od kulistego (młode owocniki) do miseczkowatego, talerzowatego (starsze owocniki), krawędź owłosiona owocnik – powierzchnia: dolna – owłosiona, górna – gładka owocnik – kolor: od jasnobrązowego do ochrowo-brązowawego, brązowawy owocnik – średnica: 0,2 – 1,0 (1,3) mm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: Ø hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm trzon – typ: centryczny (niekiedy brak, owocnik siedzący) trzon – kształt: krótki trzon – powierzchnia: owłosiona trzon – kolor: od brązowawego do ciemnobrązowego trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: 0 – 0,5(3,0) mm miąższ – kształt: delikatny miąższ – kolor: Ø miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zapach: niewyraźny, brak miąższ – smak: niewyraźny, brak pierścień: Ø pochwa: brak mleczko: brak gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: roślina (ściółka, martwe, opadłe liście i szyszki drzew liściastych – bukiew, spodnia strona wilgotnych liści) sposób odżywiania: saprotrof terytorium: lasy liściaste, miejsca wilgotne gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Buk (najczęściej), Grab, Dąb (rzadko) gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: w grupie zarodniki – kształt: wrzecionowate, długo-elipoidalne do prawie cylindrycznych, hialinowe, gładkie zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: 6,1 – 9,7 × 1,4 – 2,3 μm wysyp zarodników – kolor: białawy |
ciekawostki |
---|
Lachnum fuscescens występuje na liściach bukowych a odmiana Lachnum fuscescens v. fagicola na bukwi – bukowych szyszkach czyli owocach drzewa bukowego. |
etymologia |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Ø |
właściwości lecznicze |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
wartości odżywcze |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne | bibliografia |
---|---|
Ø | Ø |
gatunek podobny | cechy odróżniające |
---|---|
Lachnum brunneolum | występuje na martwych, opadłych liściach dębu, nieco jaśniejsza barwa |
Lachnum clandestinum | występuje na martwych gałązkach malin |
Lachnum palearum | występuje na martwych trawach |
Lachnum virgineum | biała barwa owocników |
Lasiobelonium nidulum | występuje na martwej, zeszłorocznej Kokoryczce wielokwiatowej |
galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)
Ø
przypisy i bibliografia