Białolejkówka buławotrzonowa
| kategoria: grzyb | rodzina: wodnichowate |
| nazwa polska: Białolejkówka buławotrzonowa inne nazwy polskie: Ø nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Ampulloclitocybe clavipes synonimy łacińskie: Agaricus clavipes (1801), Agaricus comitialis (1801), Ampulloclitocybe squamulosoides (2003), Clavicybe clavipes (2002), Clavicybe squamulosoides (2002), Clitocybe clavipes (1871), Clitocybe comitialis (1871), Clitocybe squamulosoides (1960), Omphalia clavipes (1886) |
| określenie nazwy polskiej: Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego, 2021 r. pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1801 r. aktualna klasyfikacja: Redhead, Lutzoni, Moncalvo & Vilgalys, 2002 r. |
| kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: Ø |
| powszechność w kraju: pospolity ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| zasięg na świecie: występuje w Europie i Ameryce Północnej, oraz w Korei, Japonii i Australii |
| sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: maj – listopad | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
| zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: jadalny najniższej jakości smak ogólny: niewyraźny zapach ogólny: niewyraźny wyjątki zastosowania: spożywania nie łączyć ze spożywaniem alkoholu |
| trudność identyfikacji: łatwe cechy wyróżniające: Ø |
| opis główny: |
| owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: od łukowatego, z tępym garbem (młode owocniki) do płaskiego, płytko-lejkowatego, wklęsłego na środku (starsze owocniki), brzeg od podwiniętego (młode owocniki) do wyprostowanego, ostrego, cienkiego (starsze owocniki) owocnik – powierzchnia: gładka, sucha, naga, niekiedy brzeg nieco prążkowany, nieco tłusta w dni wilgotne owocnik – kolor: od szarobrązowego do oliwkowo-szarego (w dni wilgotne) do jasno-ochrowego (w dni suche), ciemniejszy w centrum kapelusza owocnik – średnica: 4 – 7(max 8) cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki gęste, z między-blaszkami, niekiedy rozwidlone hymenofor – nasada: blaszki zbiegające na trzon hymenofor – kolor: od białego (młode owocniki) do żółtawego z odcieniem ochrowym (starsze owocniki) hymenofor – wysokość: 2 – 7 mm miąższ – kształt: miękki, wodnisty, gąbczasty (szczególnie w trzonie) miąższ – kolor: biały miąższ – zapach: niewyraźny, słaby zapach stęchłej mąki miąższ – smak: niewyraźny, łagodny trzon – występowanie: Ø trzon – typ: centryczny trzon – kształt: watowaty i miękki wewnątrz, podstawa maczugowato poszerzona (do 4 cm) i połączona z podłożem białą grzybnią trzon – powierzchnia: gładka, włóknista, sucha trzon – kolor: białoszary, kremowy lub jasnobrązowy trzon – średnica: 0,5 – 2 cm trzon – wysokość: 4 – 9 cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: nie pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
| odżywianie i biotop: |
| sposób odżywiania: symbiont, saprotrof(niektóre źródła) podłoże: Ø terytorium: lasy iglaste(najczęściej), lasy liściaste, lasy mieszane, zarośla, nieużytki, wśród traw i opadłych liści, skraje lasów, częściej miejsca prześwietlone, wrzosowiska gatunek sąsiadujący: Jałowiec gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
| wielkość występowania: |
| występowanie – typ: w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: niekiedy tworzy czarcie kręgi (koła), w rzędach |
| zarodniki: |
| zarodniki – kształt: jajowate, eliptyczne lub nieregularnie, gładkie zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 6(min 5) – 8,5 × 3,5(min 3) – 5 μm wysyp zarodników – kolor: biały |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: tak to gatunek higrofaniczny wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| hymenofor: Ø miąższ: nie zmienia barwy po uszkodzeniu trzon: Ø |
| reakcje makrochemiczne: |
| KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
| wartości odżywcze: |
| wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
| ciekawostki |
|---|
| Ø |
| etymologia |
|---|
| Nazwa angielska: “Club-foot“. |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uwagi |
|---|
| Według wielu źródeł Białolejkówka buławotrzonowa w połączeniu z alkoholem może powodować przejściowe zatrucia. |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| Ø |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| gatunek podobny: Ø |
| cechy odróżniające: Ø |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0