Białolejkówka buławotrzonowa

kategoria: grzybrodzina: wodnichowate
nazwa polska: Białolejkówka buławotrzonowa
inne nazwy polskie: Ø
nazwy zwyczajowe: Ø
nazwa łacińska: Ampulloclitocybe clavipes
synonimy łacińskie: Agaricus clavipes (1801), Agaricus comitialis (1801), Ampulloclitocybe squamulosoides (2003), Clavicybe clavipes (2002), Clavicybe squamulosoides (2002), Clitocybe clavipes (1871), Clitocybe comitialis (1871), Clitocybe squamulosoides (1960), Omphalia clavipes (1886)
określenie nazwy polskiej: Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego, 2021 r.
pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1801 r.
aktualna klasyfikacja: Redhead, Lutzoni, Moncalvo & Vilgalys, 2002 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: Ø
powszechność w kraju: pospolity
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
zasięg na świecie: występuje w Europie i Ameryce Północnej, oraz w Korei, Japonii i Australii
sezon: grzyb letni, jesienny
okres występowania: maj – listopad
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 jadalny najniższej jakości
smak ogólny: niewyraźny
zapach ogólny: niewyraźny
wyjątki zastosowania:
 spożywania nie łączyć ze spożywaniem alkoholu
trudność identyfikacji: łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: od łukowatego, z tępym garbem (młode owocniki) do płaskiego, płytko-lejkowatego, wklęsłego na środku (starsze owocniki), brzeg od podwiniętego (młode owocniki) do wyprostowanego, ostrego, cienkiego (starsze owocniki)
owocnik – powierzchnia: gładka, sucha, naga, niekiedy brzeg nieco prążkowany, nieco tłusta w dni wilgotne
owocnik – kolor: od szarobrązowego do oliwkowo-szarego (w dni wilgotne) do jasno-ochrowego (w dni suche), ciemniejszy w centrum kapelusza
owocnik – średnica: 4 – 7(max 8) cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki gęste, z między-blaszkami, niekiedy rozwidlone
hymenofor – nasada: blaszki zbiegające na trzon
hymenofor – kolor: od białego (młode owocniki) do żółtawego z odcieniem ochrowym (starsze owocniki)
hymenofor – wysokość: 2 – 7 mm
miąższ – kształt: miękki, wodnisty, gąbczasty (szczególnie w trzonie)
miąższ – kolor: biały
miąższ – zapach: niewyraźny, słaby zapach stęchłej mąki
miąższ – smak: niewyraźny, łagodny
trzon – występowanie: Ø
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: watowaty i miękki wewnątrz, podstawa maczugowato poszerzona (do 4 cm) i połączona z podłożem białą grzybnią
trzon – powierzchnia: gładka, włóknista, sucha
trzon – kolor: białoszary, kremowy lub jasnobrązowy
trzon – średnica: 0,5 – 2 cm
trzon – wysokość: 4 – 9 cm
osłona typ: Ø
osłona kształt: Ø
osłona pozostałość: Ø
pierścień występowanie: Ø
pierścień kształt: Ø
pierścień kolor: Ø
pierścień wysokość: Ø – Ø mm
pochwa występowanie: nie
pochwa kształt: Ø
pochwa kolor: Ø
pochwa wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: Ø
mleczko kolor: Ø
mleczko smak: Ø
mleczko gęstość: Ø
mleczko obfitość: Ø
gutacja występowanie: Ø
gutacja kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: symbiont, saprotrof(niektóre źródła)
podłoże: Ø
terytorium: lasy iglaste(najczęściej), lasy liściaste, lasy mieszane, zarośla, nieużytki, wśród traw i opadłych liści, skraje lasów, częściej miejsca prześwietlone, wrzosowiska
gatunek sąsiadujący: Jałowiec
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
wielkość występowania:
występowanie typ: w grupie
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: niekiedy tworzy czarcie kręgi (koła), w rzędach
zarodniki:
zarodniki – kształt: jajowate, eliptyczne lub nieregularnie, gładkie
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 6(min 5) – 8,5 × 3,5(min 3) – 5 μm
wysyp zarodników – kolor: biały
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: Ø
zmienność koloru: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: tak to gatunek higrofaniczny
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: nie zmienia barwy po uszkodzeniu
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: Ø
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Ø
etymologia
Nazwa angielska: “Club-foot“.
odmiany i formy
Ø
uwagi
Według wielu źródeł Białolejkówka buławotrzonowa w połączeniu z alkoholem może powodować przejściowe zatrucia.
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Ø
cechy odróżniające: Ø

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

Ø

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.