Błyskoporek podkorowy

kategoria: grzyb
rodzina: szczeciniakowate
nazwa polska: Błyskoporek podkorowy
inne nazwy polskie: Błyskoporek podkorowy czaga, Błyskoporek ukośny, Czaga, Czarna huba, Czyr brzozowy, Huba brzozowa, Huba skośnorurkowa, Huba ukośna, Włóknouszek ukośny
nazwa łacińska: Inonotus obliquus
inne nazwy łacińskie: Boletus obliquus (1801), Fomes obliquus (1885), Fuscoporia obliqua (1951), Mucronoporus obliqua (1889), Phaeoporus obliquus (1888), Phaeoporus obliquus (2006), Phellinus obliquus (1903), Physisporus obliquus (1826), Polyporus obliquus (1821), Poria obliqua (1881), Scindalma obliquum (1898), Xanthochrous obliquus (1928)
autor nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 2003 r.
pierwsza klasyfikacja: Erik Acharius oraz Christiaan Hendrik Persoon, 1801 r.
aktualna klasyfikacja: Albert Pilát, 1942 r.
powszechność: rzadki
ochrona prawna: 
częściowa ochrona gatunkowa
kategoria zagrożenia: 
R (rzadkie, potencjalnie zagrożone)
handel: Ø
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: 
Ø
kategoria smaku: 
Ø
wyjątki zastosowania: 
Ø
okres występowania: Ø – Ø
okres maksymalny: Ø – Ø
gatunek wieloletni: tak
uprawa: Ø
opis
owocnik – typ: Ø
owocnik – kształt: guzowata, brodawkowata, spękana narośl bokiem przyrośnięta do drzewa, kształt nieregularny, zewnętrzna warstwa owocnika jest wyschnięta, twarda, łupliwa, zwęglona i podobna do żużlu[1]
owocnik – powierzchnia: matowa
owocnik – kolor: czarnobrunatny lub czarnogranatowy, rudobrązowymi miejscami pęknięć
owocnik – średnica: Ø – 50 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: rurkowy
hymenofor – kształt: rurki jednowarstwowe, ukośne
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: Ø
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
hymenofor – wysokość: 1 – 3 mm
trzon – typ: Ø
trzon – kształt: Ø
trzon – powierzchnia: Ø
trzon – kolor: Ø
trzon – średnica: Ø – Ø cm
trzon – wysokość: Ø – Ø cm
miąższ – kształt: od skórzasto-mięsistego (młode owocniki) do korkowatego, suchego, twardego, łamliwego (starsze owocniki)
miąższ – kolor: Ø
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
miąższ – zapach: lekko winny, przyjemny, zapachu brzozowego drewna
miąższ – smak: brak
pierścień: Ø
pochwa: Ø
mleczko: Ø
gutacja: Ø
higrofaniczność: Ø

podłoże: Ø
sposób odżywiania: Ø
terytorium: lasy liściaste, lasy mieszane
gatunek organizmu sąsiadującego: Ø
gatunek organizmu będącego podłożem: Ø
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Brzoza brodawkowata, Topola osika, rzadziej na: Klon, Olsza, Grab, Buk, Jarzębina, Wiąz
występowanie: Ø

zarodniki – kształt: od elipsoidalnych od jajowatych
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 8 – 10 × 5 – 7,5 μm
wysyp zarodników – kolor: bezbarwny
ciekawostki
Ze względu na swoją strukturę zapalony Błyskoporek podkorowy potrafi tlić się i żarzyć przez kilka godzin. Z tego powodu dawne ludy północnych rejonów Eurazji oraz Ameryki Północnej, które nie znały jeszcze sztuki rozniecania ognia, używały go do przenoszenia ognia.[1]
etymologia
Ø
uwagi
Ø
właściwości lecznicze
W niektórych krajach Europy (wschód Europy) wykonuje się napar z tego grzyba poprawiający samopoczucie, wykazujący działanie przeciwzapalne i leczący dolegliwości żołądkowe.[1]
Wytwarza się z jego owocników wyciąg o leczniczym działaniu – regulujący metabolizm i ciśnienie krwi oraz zwiększający odporność organizmu (“chaga”, “czaga-chaga”).[1]
Potwierdzono skuteczność wyciągu z Błyskoporka podkorowego w leczeniu HIV-1 i wrzodów żołądka, oraz jego cytostatyczne działanie przeciwko niektórym nowotworom.[1]
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Gatunek ten wywołuje białą zgniliznę drewna.
Powoduje zazwyczaj obumarcie drzewa, na którym rośnie. Swojego żywiciela atakuje w miejscach ran.[1]
zwalczanie chorób grzybowych
Ochrona przed skutkami jakie wywołuje ten grzyb polega na zabezpieczaniu ran środkami grzybobójczymi i opryskiwaniu drzew po cięciach pielęgnacyjnych oraz usuwaniu zaatakowanych przez Błyskoporka podkorowego gałęzi lub całych drzew.[1]
wartości odżywcze
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
bibliografia
Lecznicze własności Błyskoporka podkorowego znano już co najmniej od XVI wieku. Według podań wyleczono nim z raka wargi ruskiego księcia Włodzimierza Monomacha.
[1]
gatunek podobny
cechy odróżniające
Ø
Ø

galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)

1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Błyskoporek_podkorowy

przypisy i bibliografia

Prawa autorskie.