Borowik sosnowy

kategoria: grzybrodzina: borowikowate
nazwa polska: Borowik sosnowy
inne nazwy polskie: Borowik wiosenny odmiana sosnowa, Borowik szlachetny odmiana sosnowa, Prawdziwek sosnowy
nazwy zwyczajowe: Ø
nazwa łacińska: Boletus pinophilus
synonimy łacińskie: Boletus aestivalis (1910), Boletus edulis (1966), Boletus pinicola (1863)
określenie nazwy polskiej: Barbara Gumińska oraz Władysław Wojewoda, 1983 r.
pierwsza klasyfikacja: Jean Baptiste François Pierre Bulliard, 1789 r.
aktualna klasyfikacja: Albert Pilàt oraz Aurel Dermek, 1973 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb naziemny
powszechność w kraju: sporadyczny
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
zasięg na świecie: występuje w Europie, Ameryce Północnej oraz na wyspie Holmvassdalen na Oceanie Indyjskim
sezon: grzyb letni, jesienny
okres występowania: maj(min kwiecień) – październik
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 jadalny
kategoria smaku:
 jadalny bardzo dobrej jakości
smak ogólny: Ø
zapach ogólny: Ø
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: bardzo łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: kapeluszowy rurkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do rozpostartego (starsze owocniki)
owocnik – powierzchnia: matowa, zamszowa, nierówna, pomarszczona, lepka w dni deszczowe
owocnik – kolor: kapelusz – od jasnobrązowego po czerwonobrązowy, niekiedy z purpurowym odcieniem
owocnik – średnica: 5 – 30 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: Ø
hymenofor – kształt: 2 – 4 pory na 1 mm
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: od białego do żółtego
hymenofor – wysokość: Ø – 20(max 30) mm
miąższ – kształt: zwarty, masywny
miąższ – kolor: Ø
miąższ – zapach: przyjemny, korzenny, lekko grzybowo-orzechowy
miąższ – smak: miły, łagodny, orzechowy
trzon – występowanie: tak
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: zgrubiały, masywny, pełny, rozszerzony u podstawy
trzon – powierzchnia: z siateczką
trzon – kolor: od białego do żółtobrązowego
trzon – średnica: 3 – 7(max 8) cm
trzon – wysokość: 5 – 16(max 18) cm
osłona typ: Ø
osłona kształt: Ø
osłona pozostałość: Ø
pierścień występowanie: nie
pierścień kształt: Ø
pierścień kolor: Ø
pierścień wysokość: Ø – Ø mm
pochwa występowanie: nie
pochwa kształt: Ø
pochwa kolor: Ø
pochwa wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: nie
mleczko kolor: Ø
mleczko smak: Ø
mleczko gęstość: Ø
mleczko obfitość: Ø
gutacja występowanie: nie
gutacja kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: symbiont
podłoże: gleba (jałowa, piaszczysta, kwaśna)
terytorium: lasy iglaste, lasy mieszane, lasy liściaste (rzadziej), miejsca ciepłe i świetliste
gatunek sąsiadujący: najczęściej: Sosna, rzadziej: Buk, Jodła, Świerk, Dąb, Klon, Jesion
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Sosna zwyczajna
gatunek będący żywicielem: Ø
wielkość występowania:
występowanie typ: pojedynczo lub w grupie
wielkość grupy: mała (2 – 6 owocników, w odległości 0,5 – 2 m od siebie)
kształt grupy: Ø
zarodniki:
zarodniki – kształt: gładkie, eliptyczne, bez pór rostkowych
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 14 – 18 × 5 – 6 μm
wysyp zarodników – kolor: oliwkowy
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: gatunek o nieco zmiennym kształcie
zmienność koloru: gatunek o nieco zmiennej barwie
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: nie
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: powierzchnia kapelusza, kolor czerwony, pomarańczowy
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Ø
etymologia
Nazwa łacińska tego gatunku to Boletus pinophilus, gdzie pinophilus pochodzi od łacińskiego słowa pinus oznaczającego “sosnę” i philus oznaczającego “lubić”, więc dosłowne tłumaczenie nazwy naukowej oznacza “sosnolubny”.
odmiany i formy
Ø
uwagi
W Czechach Borowik sosnowy został umieszczony na czerwonej liście gatunków rzadkich oraz ginących.
Borowik sosnowy podobnie jak inne borowiki ma wysoką zdolnością do kumulowania metali ciężkich (np. rtęci, kadmu i ołowiu) – dlatego grzyby te należy zbierać z dala od ruchliwych ulic, miast czy fabryk.
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
To gatunek bardzo łatwy w transporcie.
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
To gatunek dopuszczony do obrotu.
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
– suszenie
– smażenie
– zapiekanie
– marynowanie
– kiszenie
– mrożenie
– spożywanie na surowo
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Borowik ciemnobrązowy
cechy odróżniające: występuje pod Dębami, kapelusz pozbawiony jest czerwonych odcieni i nie jest tak mocno guzkowaty
gatunek podobny: Borowik szlachetny
cechy odróżniające: jaśniejszy kolor kapelusza pozbawiony czerwonych przebarwień, powierzchnia kapelusza nie jest zamszowa
gatunek podobny: Borowik usiatkowany
cechy odróżniające: jaśniejsze kolory zarówno kapelusza, trzonu jak i siateczki, która ma przeważnie bardziej skomplikowaną strukturę

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

Ø

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.