Borowik sosnowy
kategoria: grzyb | rodzina: borowikowate |
nazwa polska: Borowik sosnowy inne nazwy polskie: Borowik wiosenny odmiana sosnowa, Borowik szlachetny odmiana sosnowa, Prawdziwek sosnowy nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Boletus pinophilus synonimy łacińskie: Boletus aestivalis (1910), Boletus edulis (1966), Boletus pinicola (1863) |
określenie nazwy polskiej: Barbara Gumińska oraz Władysław Wojewoda, 1983 r. pierwsza klasyfikacja: Jean Baptiste François Pierre Bulliard, 1789 r. aktualna klasyfikacja: Albert Pilàt oraz Aurel Dermek, 1973 r. |
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
powszechność w kraju: sporadyczny ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
zasięg na świecie: występuje w Europie, Ameryce Północnej oraz na wyspie Holmvassdalen na Oceanie Indyjskim |
sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: maj(min kwiecień) – październik | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: jadalny kategoria smaku: jadalny bardzo dobrej jakości smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: bardzo łatwe cechy wyróżniające: Ø |
opis główny: |
owocnik – typ: kapeluszowy rurkowaty owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do rozpostartego (starsze owocniki) owocnik – powierzchnia: matowa, zamszowa, nierówna, pomarszczona, lepka w dni deszczowe owocnik – kolor: kapelusz – od jasnobrązowego po czerwonobrązowy, niekiedy z purpurowym odcieniem owocnik – średnica: 5 – 30 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: Ø hymenofor – kształt: 2 – 4 pory na 1 mm hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: od białego do żółtego hymenofor – wysokość: Ø – 20(max 30) mm miąższ – kształt: zwarty, masywny miąższ – kolor: Ø miąższ – zapach: przyjemny, korzenny, lekko grzybowo-orzechowy miąższ – smak: miły, łagodny, orzechowy trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny trzon – kształt: zgrubiały, masywny, pełny, rozszerzony u podstawy trzon – powierzchnia: z siateczką trzon – kolor: od białego do żółtobrązowego trzon – średnica: 3 – 7(max 8) cm trzon – wysokość: 5 – 16(max 18) cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: nie pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: nie pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: nie mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: nie gutacja – kolor: Ø |
odżywianie i biotop: |
sposób odżywiania: symbiont podłoże: gleba (jałowa, piaszczysta, kwaśna) terytorium: lasy iglaste, lasy mieszane, lasy liściaste (rzadziej), miejsca ciepłe i świetliste gatunek sąsiadujący: najczęściej: Sosna, rzadziej: Buk, Jodła, Świerk, Dąb, Klon, Jesion gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Sosna zwyczajna gatunek będący żywicielem: Ø |
wielkość występowania: |
występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie wielkość grupy: mała (2 – 6 owocników, w odległości 0,5 – 2 m od siebie) kształt grupy: Ø |
zarodniki: |
zarodniki – kształt: gładkie, eliptyczne, bez pór rostkowych zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 14 – 18 × 5 – 6 μm wysyp zarodników – kolor: oliwkowy |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: gatunek o nieco zmiennym kształcie zmienność koloru: gatunek o nieco zmiennej barwie |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
hymenofor: Ø miąższ: nie trzon: Ø |
reakcje makrochemiczne: |
KOH/NaOH: powierzchnia kapelusza, kolor czerwony, pomarańczowy FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
wartości odżywcze: |
wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
ciekawostki |
---|
Ø |
etymologia |
---|
Nazwa łacińska tego gatunku to Boletus pinophilus, gdzie pinophilus pochodzi od łacińskiego słowa pinus oznaczającego “sosnę” i philus oznaczającego “lubić”, więc dosłowne tłumaczenie nazwy naukowej oznacza “sosnolubny”. |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uwagi |
---|
W Czechach Borowik sosnowy został umieszczony na czerwonej liście gatunków rzadkich oraz ginących. |
Borowik sosnowy podobnie jak inne borowiki ma wysoką zdolnością do kumulowania metali ciężkich (np. rtęci, kadmu i ołowiu) – dlatego grzyby te należy zbierać z dala od ruchliwych ulic, miast czy fabryk. |
robaczywienie |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
transport |
---|
To gatunek bardzo łatwy w transporcie. |
przechowywanie |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
handel |
---|
To gatunek dopuszczony do obrotu. |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
– suszenie – smażenie – zapiekanie – marynowanie – kiszenie – mrożenie – spożywanie na surowo |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
gatunek podobny: Borowik ciemnobrązowy |
cechy odróżniające: występuje pod Dębami, kapelusz pozbawiony jest czerwonych odcieni i nie jest tak mocno guzkowaty |
gatunek podobny: Borowik szlachetny |
cechy odróżniające: jaśniejszy kolor kapelusza pozbawiony czerwonych przebarwień, powierzchnia kapelusza nie jest zamszowa |
gatunek podobny: Borowik usiatkowany |
cechy odróżniające: jaśniejsze kolory zarówno kapelusza, trzonu jak i siateczki, która ma przeważnie bardziej skomplikowaną strukturę |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0