Chropiatka lejkowata
kategoria: grzyb | rodzina: chropiatkowate |
nazwa polska: Chropiatka lejkowata inne nazwy polskie: Chropiatka goździkowata, Pleśniak goździkowy nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Thelephora caryophyllea synonimy łacińskie: Auricularia caryophyllea (1786), Clavaria flabellaris (1786), Craterella caryophyllea (1821), Helvella caryophyllea (1774), Merisma flabellare (1797). Merulius caryophylleus (1792), Thelephora flabellaris (1821), Thelephora laciniata (1801), Thelephora radiata (1838) |
określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 1999 r. pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer, 1774 r. aktualna klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon , 1801 r. |
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
powszechność w kraju: rzadki ochrona prawna: Ø kategoria zagrożenia: V – narażone, zagrożone wyginięciem |
zasięg na świecie: występuje tylko w Ameryce Północnej i Europie |
sezon: grzyb letni okres występowania: lipiec – październik | czas życia: Ø długość życia: Ø |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: brak zapach ogólny: brak wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: łatwe cechy wyróżniające: Ø |
opis główny: |
owocnik – typ: Ø owocnik – kształt: lejkowaty, stożkowaty, kwiatowaty, rozetkowaty, krzaczkowaty, przypominający kwiat goździka, brzeg cienki, mniej lub bardziej porozrywany, postrzępiony owocnik – powierzchnia: nieregularnie postrzępiona, matowa, mniej lub bardziej strefowana, niekiedy pokryta łuseczkami lub delikatnie owłosiona, promieniście włóknista, szorstka owocnik – kolor: brązowy lub czekoladowy, brzeg białawy owocnik – średnica: 1,5 – 5(max 6)[2] cm owocnik – wysokość: Ø – 4 cm hymenofor – typ: gładki hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: zbiegający na trzon hymenofor – kolor: brązowy lub fioletowo-brązowy, jaśniejszy na obrzeżach [1], ciemnofioletowobrązowy[2] hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: cienki, skórzasty, elastyczny miąższ – kolor: brązowy[1] miąższ – zapach: brak[1,3] miąższ – smak: brak[2], niekiedy kwaskowaty[3] trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny trzon – kształt: krótki, dość gruby, wyraźny trzon – powierzchnia: filcowata, włókienkowata trzon – kolor: płowo-ochrowy trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: 0,5 – 2 cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: nie pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: nie pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: nie mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
odżywianie i biotop: |
sposób odżywiania: symbiont[1] podłoże: gleba (piaszczysta) terytorium: lasy iglaste, lasy mieszane, lasy liściaste gatunek sąsiadujący: Sosna[1], Osika, Brzoza gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
wielkość występowania: |
występowanie – typ: w grupie wielkość grupy: od kilku do nawet kilkudziesięciu owocników kształt grupy: grupa złożona często z kilku koncentrycznych rozetek na różnych poziomach |
zarodniki: |
zarodniki – kształt: elipsoidalne, mniej lub bardziej graniaste, pokryte kolcami lub brodawkami o długości do 1,5 μm [1] zarodniki – kolor: fioletowy[1] zarodniki – wymiary: 6,5 – 9 × 5 – 7,5 μm wysyp zarodników – kolor: jasnobrązowy[2], brązowy[3] |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: gatunek o nieco zmiennym kształcie zmienność koloru: gatunek o w miarę niezmiennej barwie |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
hymenofor: Ø miąższ: nie[3] trzon: Ø |
reakcje makrochemiczne: |
KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
wartości odżywcze: |
wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
ciekawostki |
---|
Ø |
etymologia |
---|
Ø |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Chropiatka lejkowata znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski, ze statusem V (narażone, zagrożone wyginięciem). Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech i Danii. |
robaczywienie |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
przechowywanie |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
gatunek podobny: Chropiatka cuchnąca |
cechy odróżniające: charakterystyczny zapach |
gatunek podobny: Chropiatka pospolita |
cechy odróżniające: brak postrzępionych brzegów, często jest to owocnik piętrowy, złożony z kilku lejków |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chropiatka_lejkowata
2 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=559
3 źródło: https://www.jezioro.com.pl/przyroda/index/grzyby/view/grzyby/q/t/item/2347
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0