Chropiatka lejkowata

kategoria: grzybrodzina: chropiatkowate
nazwa polska: Chropiatka lejkowata
inne nazwy polskie: Chropiatka goździkowata, Pleśniak goździkowy
nazwy zwyczajowe: Ø
nazwa łacińska: Thelephora caryophyllea
synonimy łacińskie: Auricularia caryophyllea (1786), Clavaria flabellaris (1786), Craterella caryophyllea (1821), Helvella caryophyllea (1774), Merisma flabellare (1797). Merulius caryophylleus (1792), Thelephora flabellaris (1821), Thelephora laciniata (1801), Thelephora radiata (1838)
określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 1999 r.
pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer, 1774 r.
aktualna klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon , 1801 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb naziemny
powszechność w kraju: rzadki
ochrona prawna: 
Ø
kategoria zagrożenia: 
V – narażone, zagrożone wyginięciem
zasięg na świecie: występuje tylko w Ameryce Północnej i Europie
sezon: grzyb letni
okres występowania: lipiec – październik
czas życia: Ø
długość życia: Ø
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 Ø
smak ogólny: brak
zapach ogólny: brak
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: Ø
owocnik – kształt: lejkowaty, stożkowaty, kwiatowaty, rozetkowaty, krzaczkowaty, przypominający kwiat goździka, brzeg cienki, mniej lub bardziej porozrywany, postrzępiony
owocnik – powierzchnia: nieregularnie postrzępiona, matowa, mniej lub bardziej strefowana, niekiedy pokryta łuseczkami lub delikatnie owłosiona, promieniście włóknista, szorstka
owocnik – kolor: brązowy lub czekoladowy, brzeg białawy
owocnik – średnica: 1,5 – 5(max 6)[2] cm
owocnik – wysokość: Ø – 4 cm
hymenofor – typ: gładki
hymenofor – kształt: Ø
hymenofor – nasada: zbiegający na trzon
hymenofor – kolor: brązowy lub fioletowo-brązowy, jaśniejszy na obrzeżach [1], ciemnofioletowobrązowy[2]
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
miąższ – kształt: cienki, skórzasty, elastyczny
miąższ – kolor: brązowy[1]
miąższ – zapach: brak[1,3]
miąższ – smak: brak[2], niekiedy kwaskowaty[3]
trzon – występowanie: tak
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: krótki, dość gruby, wyraźny
trzon – powierzchnia: filcowata, włókienkowata
trzon – kolor: płowo-ochrowy
trzon – średnica: Ø – Ø cm
trzon – wysokość: 0,5 – 2 cm
osłona typ: Ø
osłona kształt: Ø
osłona pozostałość: Ø
pierścień występowanie: nie
pierścień kształt: Ø
pierścień kolor: Ø
pierścień wysokość: Ø – Ø mm
pochwa występowanie: nie
pochwa kształt: Ø
pochwa kolor: Ø
pochwa wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: nie
mleczko kolor: Ø
mleczko smak: Ø
mleczko gęstość: Ø
mleczko obfitość: Ø
gutacja występowanie: Ø
gutacja kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: symbiont[1]
podłoże: gleba (piaszczysta)
terytorium: lasy iglaste, lasy mieszane, lasy liściaste
gatunek sąsiadujący: Sosna[1], Osika, Brzoza
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
wielkość występowania:
występowanie typ: w grupie
wielkość grupy: od kilku do nawet kilkudziesięciu owocników
kształt grupy: grupa złożona często z kilku koncentrycznych rozetek na różnych poziomach
zarodniki:
zarodniki – kształt: elipsoidalne, mniej lub bardziej graniaste, pokryte kolcami lub brodawkami o długości do 1,5 μm [1]
zarodniki – kolor: fioletowy[1]
zarodniki – wymiary: 6,5 – 9 × 5 – 7,5 μm
wysyp zarodników – kolor: jasnobrązowy[2], brązowy[3]
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: gatunek o nieco zmiennym kształcie
zmienność koloru: gatunek o w miarę niezmiennej barwie
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: nie[3]
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: Ø
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Ø
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uwagi
Chropiatka lejkowata znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski, ze statusem V (narażone, zagrożone wyginięciem). Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech i Danii.
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Chropiatka cuchnąca
cechy odróżniające: charakterystyczny zapach
gatunek podobny: Chropiatka pospolita
cechy odróżniające: brak postrzępionych brzegów, często jest to owocnik piętrowy, złożony z kilku lejków

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chropiatka_lejkowata
2 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=559
3 źródło: https://www.jezioro.com.pl/przyroda/index/grzyby/view/grzyby/q/t/item/2347

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.