Czareczka czarniutka

kategoria: grzyb
wielkość: wielkoowocnikowy
typ ogólny: gatunek nadrzewny
klasa: kustrzebniaki
rząd: kustrzebkowce
rodzina: Sarcosomataceae
charakterystyka: niejadalny, rzadki, brak ochrony gatunkowej
nazwa polska: Czareczka czarniutka
inne nazwy polskie: Uszko czarne[3]
nazwy potoczne: Ø
nazwa łacińska: 
Pseudoplectania nigrella
synonimy łacińskie: Crouania nigrella (1886), Helvella hemisphaerica (1788), Lachnea nigrella (1880), Otidella nigrella (1893), Peziza nigrella (1801), Plectania nigrella (1885), Scypharia nigrella (1886), Sepultaria nigrella (1887), Sphaerospora nigrella (1895)

nazwa angielska: Ebony Cup
określenie nazwy polskiej: Ø
pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1801 r.
aktualna klasyfikacja: Karl Wilhelm Gottlieb Leopold Fuckel, 1870 r.
powszechność w kraju: rzadki
trend liczebności w kraju: Ø
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
R (rzadkie, potencjalnie zagrożone) (brak dokładnej informacji)
sugestia dotycząca ochrony: Ø

historia ochrony: Ø
zasięg na świecie: występuje w Europie, Ameryce Północnej, Indiach, Japonii i Australii
sezon: grzyb wiosenny
okres występowania: luty – maj
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 Ø
smak ogólny: Ø
zapach ogólny: Ø
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: Ø
cechy wyróżniające: Ø
opis
typ owocnika:
owocnik – typ: łatwe
część główna owocnika:
część główna owocnika – kształt: czarkowaty, okrągła miseczka, kubeczkowaty, brak trzonu (lub bardzo krótki[4]), od kulistego, półkulistego (młode owocniki) do wypłaszczonego, spodkowatego (starsze owocniki)
część główna owocnika – kolor: czarny, szaroczarny
wymiary owocnika:
owocnik – średnica: 0,5 – 3(max 4)[5] cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
brzeg części głównej owocnika:
brzeg – kształt: brzeg nierówny, niekiedy popękany, postrzępiony
brzeg – kolor: Ø
brzeg – szerokość: Ø
powierzchnia części głównej:
powierzchnia – kształt: wewnętrzna – błyszcząca, lśniąca, gładka, zewnętrzna – matowa, nieco filcowata, delikatnie owłosiona
powierzchnia – wzór: Ø
integralność skórki z miąższem: Ø
powierzchnia – tendencja do pękania: Ø
hymenofor:
hymenofor – typ: Ø
hymenofor – ulokowanie: powierzchnia wewnętrzna jest powierzchnią zarodnikonośną (reprodukcyjną)
hymenofor – kształt: Ø
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: Ø
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
integralność hymenoforu z miąższem: Ø
ujście hymenoforu – kształt: Ø
ujście hymenoforu – kolor: Ø
ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm
miąższ:
miąższ – kształt: chrząstkowaty, elastyczny
miąższ – kolor: szarawy, brązowo-czarny
miąższ – zapach: niewyraźny
miąższ – siła zapachu: Ø
miąższ – smak: niewyraźny, łagodny[5]
miąższ – siła smaku: Ø
miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm
trzon:
trzon – występowanie: nie[1], tak[4,5]
trzon – typ: Ø
trzon – kształt: brak[1], bardzo krótki[4,5]
trzon – struktura: Ø
trzon – powierzchnia: Ø
trzon – tendencja do pękania: Ø
trzon – wzór na powierzchni: Ø
trzon – kolor: Ø
trzon – średnica: Ø – Ø cm
trzon – wysokość: Ø – Ø cm
integralność trzonu z częścią główną: Ø
podstawa trzonu – kształt: Ø
osłona:
osłona – występowanie: Ø
osłona – typ: Ø
osłona – kształt: Ø
osłona – kolor: Ø
osłona – pozostałość: Ø
resztki osłony na powierzchni części głównej:
resztki osłony – występowanie: Ø
resztki osłony – typ: Ø
resztki osłony – kształt: Ø
resztki osłony – rozmieszczenie: Ø
resztki osłony – trwałość: Ø
resztki osłony – kolor: Ø
resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm
osłona hymenoforu:
osłona hymenoforu – występowanie: Ø
osłona hymenoforu – kształt: Ø
osłona hymenoforu – trwałość: Ø
osłona hymenoforu – kolor: Ø
pierścień:
pierścień – występowanie: Ø
pierścień – kształt: Ø
pierścień – trwałość: Ø
pierścień – kolor: Ø
pierścień – wysokość: Ø – Ø mm
integralność pierścienia z trzonem: Ø
pochwa:
pochwa – występowanie: Ø
pochwa – kształt: Ø
pochwa – kolor: Ø
pochwa – średnica: Ø – Ø cm
pochwa – wysokość: Ø – Ø cm
mleczko:
mleczko – występowanie: Ø
mleczko – kolor: Ø
mleczko – smak: Ø
mleczko – gęstość: Ø
mleczko – obfitość: Ø
gutacja:
gutacja – występowanie: Ø
gutacja – kolor: Ø
gutacja – obfitość: Ø
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: Ø
zmienność koloru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
zmiana koloru hymenoforu: Ø
zmiana koloru miąższu: Ø
zmiana koloru trzonu: Ø
reakcje makro-chemiczne:
KOH (wodorotlenek potasu): Ø
NaOH (wodorotlenek sodu): Ø
FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø
C6H5OH (fenol): Ø
NH40H (woda amoniakalna): Ø
C6H5NH2 (anilina): Ø
AgNO3 (azotan srebra): Ø
nalewka gwajakowa: Ø
inne odczynniki: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
występowanie:
występowanie – typ: w grupie
wielkość grupy: od kilku do kilkadziesiąciu owocników
kształt grupy: Ø
odżywanie:
sposób odżywiania: saprotrof
podłoże:
podłoże – rodzaj: drewno (zakopane w ziemi, butwiejące)[1], gleba[3]
podłoże – właściwości: Ø
integralność owocnika z podłożem: Ø
siedlisko:
terytorium ogólne: lasy iglaste, brzegi lasów, pobocza dróg, zręby, wśród igieł drzew iglastych
siedlisko – właściwości: miejsca słoneczne, wśród mchów
forma terenu: Ø
gatunek towarzyszący:
gatunek sąsiadujący: Sosna, Świerk
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
okres rozwoju:
czas życia: Ø
długość życia: Ø
okres występowania: Ø – Ø
pora wzrostu: Ø
hymenium:
hymenium – opis: Ø
zarodniki:
wysyp zarodników – kolor: biały
zarodniki – kształt: okrągławe
zarodniki – powierzchnia: gładka
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: 10 × 12(max 14) μm
wartość energetyczna:
owocniki surowe: Ø
owocniki suszone: Ø
wartości odżywcze:
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
pozostałe: Ø
informacje
ciekawostki
Ø
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uprawa
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
robaczywienie
Ø
handel
Ø
uwagi ogólne
Ø
właściwości prozdrowotne
W tej chwili prowadzi się badania nad właściwościami leczniczymi tego gatunku.[1,2] Z owoc­ni­ków Cza­reczki czar­niut­kiej wyizo­lo­wano nie­dawno pep­tyd o sil­nym dzia­ła­niu anty­bak­te­ryj­nym, nad któ­rym pro­wa­dzone są bada­nia przez firmą far­ma­ceu­tyczną Novozymes. Więcej informacji tutaj.[2] Gatunek ten wykazuje zdolność do hamowania wzrostu powszechnej ludzkiej patogennej bakterii Streptococcus pneumoniae (pneumokoki, dwoinki zapalenia płuc).[4]
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych
Ø
historyczne zastosowanie w celach leczniczych
Ø
toksyny
Ø
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
uwagi w zastosowaniu kulinarnym
Ø
przepisy kulinarne
Ø
choroby grzybowe
Ø
zapobieganie chorobom grzybowym
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie inne
Ø
inne zastosowanie historyczne
Ø
zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
mapa występowania

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

gatunki podobne
gatunek podobny:
nazwa polska: Prószyk brudzący
nazwa łacińska: Ø
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: Ø
gatunek podobny:
nazwa polska: Ø
nazwa łacińska: Pseudoplectania vogesiaca
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: Ø
gatunek podobny:
nazwa polska: Uszko czarniawe
nazwa łacińska: Ø
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: brązowawy odcień, większe owocniki
[1] źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Czareczka_czarniutka
[2] źródło: https://biotechnologia.pl/farmacja/sanofi-i-novozymes-wspolnie-na-rzecz-rozwoju-nowych-antybiotykow,4303
[3] źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=374
[4] źródło: https://bie.ala.org.au/species/cf8cbf15-aa97-4075-a671-fe4a7c7ff5e0
[5] źródło: https://www.123pilzsuche.de/daten/details/GlaenzenderBorstling.htm
przypisy i bibliografia

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.1

Prawa autorskie.