Czernidłak kołpakowaty

kategoria: grzybrodzina: pieczarkowate
nazwa polska: Czernidłak kołpakowaty
inne nazwy polskie: Bedłka kołpak, Czapki atramentowe, Peruka prawnika, Psi grzyb, Psia bedłka, Psia betka
nazwy zwyczajowe: Czernidlak, Czubajka, Kołpaczek, Kołpak, Mierzwiak, Sowa
nazwa łacińska: Coprinus comatus
synonimy łacińskie: Agaricus comatus (1780), Agaricus cylindricus (1799), Agaricus fimetarius (1788), Agaricus ovatus (1762), Coprinus comatus (1975), Coprinus ovatus (1838)
określenie nazwy polskiej: Franciszek Błoński, 1889 r.
pierwsza klasyfikacja: Otto Friedrich Müller, 1780 r.
aktualna klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1797 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb naziemny
powszechność w kraju: powszechny
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
zasięg na świecie: występuje na wszystkich kontynentach poza Afryką i Antarktydą
sezon: grzyb letni, grzyb jesienny
okres występowania: kwiecień – listopad
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: 2 – 3 dni
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 jadalny
kategoria smaku:
 Ø
smak ogólny: Ø
zapach ogólny: Ø
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: Ø
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od cylindrycznego (młode owocniki) do dzwonkowatego, rozpływającego się w czarną ciecz (starsze owocniki)
owocnik – powierzchnia: pokryta łuskami, nagi czubek
owocnik – kolor: od białego do czarnego
owocnik – średnica: 5 – 12 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki gęste, cienkie
hymenofor – nasada: wolne
hymenofor – kolor: od białego, przez różowy po czarny na starość
hymenofor – wysokość: Ø – Ø cm
miąższ – kształt: cienki, kruchy, włóknisty
miąższ – kolor: biały
miąższ – zapach: przyjemny, korzenny
miąższ – smak: łagodny, delikatny, słodkawy
trzon – występowanie: Ø
trzon – typ: Ø
trzon – kształt: cylindryczny, pusty w środku, łatwo odłamujący się od kapelusza
trzon – powierzchnia: gładka
trzon – kolor: od białego po żółty
trzon – średnica: 0,8 – 2 cm
trzon – wysokość: 6 – 20 cm
osłona typ: Ø
osłona kształt: Ø
osłona pozostałość: Ø
pierścień występowanie: tak
pierścień kształt: wąski, ruchomy, krótkotrwały
pierścień kolor: Ø
pierścień wysokość: Ø – Ø mm
pochwa występowanie: Ø
pochwa kształt: Ø
pochwa kolor: Ø
pochwa wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: nie
mleczko kolor: Ø
mleczko smak: Ø
mleczko gęstość: Ø
mleczko obfitość: Ø
gutacja występowanie: Ø
gutacja kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: saprotrof
podłoże: gleba
terytorium: łąki, ogrody, pastwiska, lasy
gatunek sąsiadujący: Ø
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
wielkość występowania:
występowanie typ: w grupie
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: Ø
zarodniki:
zarodniki – kształt: eliptyczne, gładkie, czarna ciecz
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 10 – 15 × 6 – 8 μm
wysyp zarodników – kolor: czarny
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: gatunek o zmiennym kształcie
zmienność koloru: gatunek o nieco zmiennej barwie
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: Ø
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: Ø
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: tak
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: B1, B2, C
minerały: magnez, cynk, wapń, potas, żelazo, miedź
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: niacyna, aminokwasy
ciekawostki
Czernidłak kołpakowaty podobnie jak inne czernidłaki – ulega autolizie – dorosły owocnik w kilka godzin pod wpływem własnych enzymów rozpływa się, przybierając postać czarnej cieczy. Długość życia jednego owocnika to czasami tylko 2 – 3 dni.
Setki lat temu czarna maź zarodnikowa Czernidłaka kołpakowatego bywała stosowana jako pigment przy produkcji niektórych rodzajów atramentu.
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uwagi
Ø
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Czernidłak kołpakowaty obniża poziom cukru we krwi, systematycznie spożywany redukuje bezsenność, bóle głowy, kończyn czy poczucie suchości w jamie ustnej.
W postaci sproszkowanej jest używany do leczenia cukrzycy, stanów zapalnych organizmu oraz dolegliwości trawiennych.
Wyniki badań przeprowadzonych przez B. Z. Zaidman i zespół w 2008 roku wykazały, że Czernidłak kołpakowaty może posiadać działanie przeciwnowotworowe.
transport
To gatunek bardzo trudny w transporcie.
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
– smażenie
– suszenie
– mrożenie
– spożywanie na surowo
Zastosowanie kulinarne mają tylko młode i zamknięte owocniki Czernidłaka kołpakowatego.
Czernidłak kołpakowaty nie zawiera kopryny w porównaniu z Czernidłakiem pospolitym i Czernidłakiem błyszczącym a zatem jego spożywanie może być łączone z alkoholem (nie wywoła to niepożądanych skutków).
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Czernidłak pospolity
cechy odróżniające: Ø
gatunek podobny: Czernidłak pstry
cechy odróżniające: Ø

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

Ø

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.