Drobnołuszczak jeleni
| kategoria: grzyb | rodzina: łuskowcowate |
| nazwa polska: Drobnołuszczak jeleni inne nazwy polskie: Bedłka jelenia, Daszak jeleni, Łuskowiec jeleni, Rumieniak jeleni nazwy zwyczajowe: Jeleń, Łuskwiak nazwa łacińska: Pluteus cervinus synonimy łacińskie: Agaricus atricapillus (1786), Agaricus cervinus (1774), Pluteus atricapillus (1889), Rhodosporus cervinus (1889) |
| określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 2003 r. pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer, 1774 r. aktualna klasyfikacja: Paul Kummer, 1871 r. |
| kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb nadrzewny |
| powszechność w kraju: powszechny ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| zasięg na świecie: występuje na wszystkich kontynentach (poza Afryką i Antarktydą), a także na wielu wyspach |
| sezon: grzyb letni, grzyb jesienny okres występowania: kwiecień – grudzień | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
| zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: jadalny niskiej jakości smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: bardzo łatwe cechy wyróżniające: Ø |
| opis główny: |
| owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do wypukłego, płaskiego (starsze owocniki), niekiedy z tępym garbkiem na środku, czasami z pomarszczonym lub guzkowatym środkiem kapelusza, brzeg ostry owocnik – powierzchnia: jedwabista z delikatnymi włoskami, błyszcząca podczas wilgotnej pogody, w dni suche potrafi być spękana owocnik – kolor: kapelusz – od szarego do brązowego (zdarzają się także owocniki albinotyczne – o całkowicie białym kapeluszu) owocnik – średnica: 5 – 15 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki średnio gęste, brzuchate, ostrze równe i gładkie (rzadziej szorstko omszone) hymenofor – nasada: blaszki wolne, nie dochodzące do trzonu, przy trzonie zaokrąglone hymenofor – kolor: blaszki – od białego (młode owocniki) do różowego, łososioworóżowego (starsze owocniki) hymenofor – wysokość: 10 – 15 mm miąższ – kształt: od elastycznego (w kapeluszu) do dość kruchego (w trzonie), miękki, wodnisty, łatwo odłamuje się od kapelusza miąższ – kolor: białawy miąższ – zapach: piwniczny, rzodkiewkowy, zapach surowych ziemniaków, silny miąższ – smak: łagodny, ziemisty, nieco stęchły, rzodkiewkowy trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny trzon – kształt: cylindryczny, walcowaty, rzadko maczugowaty, od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki), często szerszy u podstawy trzon – powierzchnia: pokryta włóknistymi strzępkami (zwłaszcza bliżej podstawy) trzon – kolor: od białawego do brązowego, z ciemniejszymi włókienkami trzon – średnica: 0,5 – 1,5(max 3) cm trzon – wysokość: 5 – 10(max 12) cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: nie pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: nie pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: nie mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
| odżywianie i biotop: |
| sposób odżywiania: saprotrof podłoże: drewno (zbutwiałe drewno głównie drzew liściastych, pnie, grubsze gałęzie, kora, ścinki drewna) terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste, lasy mieszane gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Dąb, Buk, Brzoza, Grab, Sosna (bardzo rzadko) gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
| wielkość występowania: |
| występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie wielkość grupy: mała kształt grupy: Ø |
| zarodniki: |
| zarodniki – kształt: szerokoelipsoidalne, gładkie zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 6 – 9 x 4,5 – 6 μm wysyp zarodników – kolor: różowy, łososiowo-różowy |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: gatunek o nieco zmiennym kształcie zmienność koloru: gatunek o w miarę niezmiennej barwie |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| hymenofor: Ø miąższ: nie trzon: Ø |
| reakcje makrochemiczne: |
| KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
| wartości odżywcze: |
| wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
| ciekawostki |
|---|
| Drobnołuszczak jeleni jest spotykany nawet w okresach posuchy, gdy nie ma innych grzybów. |
| Grzyb ten to bardzo często dom dla drobnych owadów między blaszkami. |
| etymologia |
|---|
| Łacińska nazwa cervinus pochodzi od słowa cervus – co w tłumaczeniu znaczy jeleni. Podstawki tego gatunku (na których powstają zarodniki) są “rogate” – mają dwa wyrostki przypominające kształtem poroże jelenia. |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uwagi |
|---|
| Drobnołuszczak jeleni to grzyb jadalny ale mało smaczny ze względu na piwniczny, ziemisty zapach, a ze względu na cienki miąższ jest zbyt mało wydajny. Jest dość kruchy i wodnisty przez co trudny w transporcie i obróbce. |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| To gatunek trudny w transporcie. |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| – dodatek do zup i sosów – duszenie – gotowanie |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| gatunek podobny: Drobnołuszczak czarnoostrzowy |
| cechy odróżniające: ciemnobrązowe lub czarne ostrza blaszek |
| gatunek podobny: Drobnołuszczak sarni |
| cechy odróżniające: kapelusz w tonach szarości a nie brązu, rośnie na drewnie drzew iglastych |
| gatunek podobny: Drobnołuszczak zielonawoszary |
| cechy odróżniające: szaroczarniawy kapelusz bez brązowych odcieni, występuje na drewnie wierzby |
| gatunek podobny: Pieniążnica szerokoblaszkowa |
| cechy odróżniające: rzadsze, ale szersze i zawsze białe, przyrośnięte do trzonu blaszki, biały wysyp zarodników |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0