Drobnołuszczak jeleni

kategoria: grzyb
rodzina: łuskowcowate
nazwa polska: Drobnołuszczak jeleni
inne nazwy polskie: Bedłka jelenia, Daszak jeleni, Jeleń, Łuskowiec jeleni, Łuskwiak, Rumieniak jeleni
nazwa łacińska: Pluteus cervinus
inne nazwy łacińskie: Agaricus atricapillus (1786), Agaricus cervinus (1774), Pluteus atricapillus (1889), Rhodosporus cervinus (1889)
autor nazwy polskiej: Jacob Christian Schäffer, 1774 r.
pierwsza klasyfikacja: Ø
aktualna klasyfikacja: Ø
powszechność: powszechny
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
handel: Ø
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: 
Ø
kategoria smaku: 
jadalny niskiej jakości
wyjątki zastosowania: 
Ø
okres występowania: kwiecień – listopad
okres maksymalny: kwiecień – grudzień
gatunek wieloletni: Ø
uprawa: Ø
opis
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do wypukłego, płaskiego (starsze owocniki), niekiedy z tępym garbkiem na środku, czasami z pomarszczonym lub guzkowatym środkiem kapelusza, brzeg ostry
owocnik – powierzchnia: jedwabista z delikatnymi włoskami, błyszcząca podczas wilgotnej pogody, w dni suche potrafi być spękana
owocnik – kolor: kapelusz – od szarego do brązowego (zdarzają się także owocniki albinotyczne – o całkowicie białym kapeluszu)
owocnik – średnica: 5 – 15 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki średnio gęste, brzuchate, ostrze równe i gładkie (rzadziej szorstko omszone)
hymenofor – nasada: blaszki wolne, nie dochodzące do trzonu, przy trzonie zaokrąglone
hymenofor – kolor: blaszki – od białego (młode owocniki) do różowego, łososioworóżowego (starsze owocniki)
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
hymenofor – wysokość: 10 – 15 mm
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: cylindryczny, walcowaty, rzadko maczugowaty, od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki), często szerszy u podstawy
trzon – powierzchnia: pokryta włóknistymi strzępkami (zwłaszcza bliżej podstawy)
trzon – kolor: od białawego do brązowego, z ciemniejszymi włókienkami
trzon – średnica: 0,5 – 1,5(3) cm
trzon – wysokość: 5 – 10(12) cm
miąższ – kształt: od elastycznego (w kapeluszu) do dość kruchego (w trzonie), miękki, wodnisty, łatwo odłamuje się od kapelusza
miąższ – kolor: białawy
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie
miąższ – zapach: piwniczny, rzodkiewkowy, zapach surowych ziemniaków, silny
miąższ – smak: łagodny, ziemisty, nieco stęchły, rzodkiewkowy
pierścień: brak
pochwa: brak
mleczko: brak
gutacja: Ø
higrofaniczność: Ø

podłoże: drewno (zbutwiałe drewno głównie drzew liściastych, pnie, grubsze gałęzie, kora, ścinki drewna)
sposób odżywiania: saprotrof
terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste, lasy mieszane
gatunek organizmu sąsiadującego: Ø
gatunek organizmu będącego podłożem: Dąb, Buk, Brzoza, GrabSosna (bardzo rzadko)
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: pojedynczo lub w grupie (małe grupy)

zarodniki – kształt: szerokoelipsoidalne, gładkie
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 6 – 8(9) x 4,5 – 6 μm
wysyp zarodników – kolor: różowy, łososioworóżowy
ciekawostki
Drobnołuszczak jeleni jest spotykany nawet w okresach posuchy, gdy nie ma innych grzybów.
Drobnołuszczak jeleni to bardzo często dom dla drobnych owadów między blaszkami.
etymologia
Łacińska nazwa cervinus pochodzi od słowa cervus – co w tłumaczeniu znaczy jeleni. Podstawki tego gatunku (na których powstają zarodniki) są “rogate” – mają dwa wyrostki przypominające kształtem poroże jelenia.
uwagi
Drobnołuszczak jeleni to grzyb jadalny ale mało smaczny ze względu na piwniczny, ziemisty zapach, a ze względu na cienki miąższ jest zbyt mało wydajny. Jest dość kruchy i wodnisty przez co trudny w transporcie i obróbce.
właściwości lecznicze
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
wartości odżywcze
Ø
zastosowanie kulinarne
– dodatek do zup i sosów
– duszenie
– gotowanie
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
bibliografia
Ø
Ø
gatunek podobny
cechy odróżniające
Drobnołuszczak czarnoostrzowy
ciemnobrązowe lub czarne ostrza blaszek
Drobnołuszczak sarni
kapelusz w tonach szarości a nie brązu, rośnie na drewnie drzew iglastych
Drobnołuszczak zielonawoszary
szaroczarniawy kapelusz bez brązowych odcieni, występuje na drewnie wierzby
Pieniążnica szerokoblaszkowa
rzadsze, ale szersze i zawsze białe, przyrośnięte do trzonu blaszki, biały wysyp zarodników

galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)

Ø

przypisy i bibliografia

Prawa autorskie.