Drobnołuszczak jeleni
kategoria: grzyb rodzina: łuskowcowate |
nazwa polska: Drobnołuszczak jeleni inne nazwy polskie: Bedłka jelenia, Daszak jeleni, Jeleń, Łuskowiec jeleni, Łuskwiak, Rumieniak jeleni nazwa łacińska: Pluteus cervinus inne nazwy łacińskie: Agaricus atricapillus (1786), Agaricus cervinus (1774), Pluteus atricapillus (1889), Rhodosporus cervinus (1889) |
autor nazwy polskiej: Jacob Christian Schäffer, 1774 r. pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
powszechność: powszechny ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
handel: Ø |
zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: jadalny niskiej jakości wyjątki zastosowania: Ø |
okres występowania: kwiecień – listopad okres maksymalny: kwiecień – grudzień |
gatunek wieloletni: Ø uprawa: Ø |
opis |
---|
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do wypukłego, płaskiego (starsze owocniki), niekiedy z tępym garbkiem na środku, czasami z pomarszczonym lub guzkowatym środkiem kapelusza, brzeg ostry owocnik – powierzchnia: jedwabista z delikatnymi włoskami, błyszcząca podczas wilgotnej pogody, w dni suche potrafi być spękana owocnik – kolor: kapelusz – od szarego do brązowego (zdarzają się także owocniki albinotyczne – o całkowicie białym kapeluszu) owocnik – średnica: 5 – 15 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki średnio gęste, brzuchate, ostrze równe i gładkie (rzadziej szorstko omszone) hymenofor – nasada: blaszki wolne, nie dochodzące do trzonu, przy trzonie zaokrąglone hymenofor – kolor: blaszki – od białego (młode owocniki) do różowego, łososioworóżowego (starsze owocniki) hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: 10 – 15 mm trzon – typ: centryczny trzon – kształt: cylindryczny, walcowaty, rzadko maczugowaty, od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki), często szerszy u podstawy trzon – powierzchnia: pokryta włóknistymi strzępkami (zwłaszcza bliżej podstawy) trzon – kolor: od białawego do brązowego, z ciemniejszymi włókienkami trzon – średnica: 0,5 – 1,5(3) cm trzon – wysokość: 5 – 10(12) cm miąższ – kształt: od elastycznego (w kapeluszu) do dość kruchego (w trzonie), miękki, wodnisty, łatwo odłamuje się od kapelusza miąższ – kolor: białawy miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie miąższ – zapach: piwniczny, rzodkiewkowy, zapach surowych ziemniaków, silny miąższ – smak: łagodny, ziemisty, nieco stęchły, rzodkiewkowy pierścień: brak pochwa: brak mleczko: brak gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: drewno (zbutwiałe drewno głównie drzew liściastych, pnie, grubsze gałęzie, kora, ścinki drewna) sposób odżywiania: saprotrof terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste, lasy mieszane gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Dąb, Buk, Brzoza, Grab, Sosna (bardzo rzadko) gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: pojedynczo lub w grupie (małe grupy) zarodniki – kształt: szerokoelipsoidalne, gładkie zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 6 – 8(9) x 4,5 – 6 μm wysyp zarodników – kolor: różowy, łososioworóżowy |
ciekawostki |
---|
Drobnołuszczak jeleni jest spotykany nawet w okresach posuchy, gdy nie ma innych grzybów. |
Drobnołuszczak jeleni to bardzo często dom dla drobnych owadów między blaszkami. |
etymologia |
---|
Łacińska nazwa cervinus pochodzi od słowa cervus – co w tłumaczeniu znaczy jeleni. Podstawki tego gatunku (na których powstają zarodniki) są “rogate” – mają dwa wyrostki przypominające kształtem poroże jelenia. |
uwagi |
---|
Drobnołuszczak jeleni to grzyb jadalny ale mało smaczny ze względu na piwniczny, ziemisty zapach, a ze względu na cienki miąższ jest zbyt mało wydajny. Jest dość kruchy i wodnisty przez co trudny w transporcie i obróbce. |
właściwości lecznicze |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
wartości odżywcze |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
– dodatek do zup i sosów – duszenie – gotowanie |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne | bibliografia |
---|---|
Ø | Ø |
gatunek podobny | cechy odróżniające |
---|---|
Drobnołuszczak czarnoostrzowy | ciemnobrązowe lub czarne ostrza blaszek |
Drobnołuszczak sarni | kapelusz w tonach szarości a nie brązu, rośnie na drewnie drzew iglastych |
Drobnołuszczak zielonawoszary | szaroczarniawy kapelusz bez brązowych odcieni, występuje na drewnie wierzby |
Pieniążnica szerokoblaszkowa | rzadsze, ale szersze i zawsze białe, przyrośnięte do trzonu blaszki, biały wysyp zarodników |
galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)
Ø
przypisy i bibliografia