Drobnoporek modry
| kategoria: grzyb rodzina: Dacryobolaceae |
| nazwa polska: Drobnoporek modry inne nazwy polskie: Białak modry, Bielak modry, Żagiew modra nazwa łacińska: Postia caesia inne nazwy łacińskie: Bjerkandera caesia (1881), Oligoporus caesius (1985), Polyporus alni (1922), Polyporus caesius (1821), Tyromyces caesius (1907) |
| autor nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 2003 r. pierwsza klasyfikacja: Heinrich Adolf Schrader, 1794 r. aktualna klasyfikacja: Petter Adolf Karsten, 1881 r. |
| powszechność: częsty ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| handel: Ø |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| okres występowania: czerwiec – listopad okres maksymalny: Ø – Ø |
| gatunek wieloletni: nie, jednoroczny uprawa: Ø |
| opis |
|---|
| owocnik – typ: hubiasty polyporoidalny owocnik – kształt: owocnik w kształcie wachlarza, półokrągły, konsolowaty i czasami pogrubiony u nasady, rzadziej rozpostarto-odgięty, do podłoża przyrasta bokiem, brzeg cienki falisty i nieco podwinięty owocnik – powierzchnia: filcowata, chropowata, włochata, słabo pręgowana owocnik – kolor: od białawego (młode owocniki) do niebieskiego, szaroniebieskiego (starsze owocniki), brzeg kapelusza biały owocnik – średnica: 1 – 8(10) cm owocnik – wysokość: 0,3 – 4 cm hymenofor – typ: rurkowy hymenofor – kształt: po dotknięciu sinieje, średnica porów to 0,15 – 0,3 mm, kształt od okrągłego do kanciastego hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: od białego do szaroniebieskiego hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: tak, sienieje hymenofor – wysokość: 0,5 – 4,5 mm trzon – typ: Ø trzon – kształt: Ø trzon – powierzchnia: Ø trzon – kolor: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm miąższ – kształt: dość twardy miąższ – kolor: białawy miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: tak, sinieje miąższ – zapach: niewyraźny miąższ – smak: niewyraźny, łagodny pierścień: brak pochwa: brak mleczko: brak gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: drewno (martwe drewno drzew iglastych) sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt (bardzo rzadko) terytorium: lasy iglaste, lasy mieszane gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Świerk pospolity, Jodła pospolita, Sosna zwyczajna, Jodła olbrzymia, Jodła kaukaska gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: pojedynczo lub w grupie (często dachówkowato ustawione) zarodniki – kształt: cylindryczne, nieco wygięte, gładkie zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: 3,5 – 5,5 × 1 – 1,5 μm wysyp zarodników – kolor: niebieskoszary |
| ciekawostki |
|---|
| Drobnoporek modry rzadko ale jednak jest pasożytem i rośnie na ranach drzew lub drzewach osłabionych. |
| Niektóre atlasy podają, że to gatunek jadalny ale o średnim smaku. |
| Bardzo ciekawa praca na temat Postia caesia pod linkiem. |
| etymologia |
|---|
| Ø |
| uwagi |
|---|
| Ø |
| właściwości lecznicze |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Drobnoporek modry wywołuje średnio intensywną brunatną zgniliznę drewna. |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| wartości odżywcze |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne | bibliografia |
|---|---|
Ø | Ø |
gatunek podobny | cechy odróżniające |
|---|---|
Cyanosporus subcaesius | częściej na drzewach liściastych, bardziej blada barwa owocników |
Drobnoporek modrobiały | owocniki nieco mniejsze, występuje na drewnie drzew liściastych |
galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)
Ø
przypisy i bibliografia