Fałdówka kędzierzawa
kategoria: grzyb | rodzina: Amylocorticiaceae |
nazwa polska: Fałdówka kędzierzawa inne nazwy polskie: Fałdówka bukowa nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Plicaturopsis crispa synonimy łacińskie: Cantharellus crispus (1794), Merulius crispus (1800), Merulius fagineus (1794), Plicatura crispa (1922), Plicatura faginea (1889), Scytinotus crispus (2004), Trogia crispa (1863), Trombetta crispa (1891) |
określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 1999 r. pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1794 r. aktualna klasyfikacja: Derek Agutter Reid, 1964 r. |
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb nadrzewny |
powszechność w kraju: częsty ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: R (rzadkie, potencjalnie zagrożone) |
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji |
sezon: grzyb całoroczny okres występowania: styczeń – grudzień | czas życia: Ø długość życia: Ø |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: łagodny zapach ogólny: brak wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: bardzo łatwe cechy wyróżniające: Ø |
opis główny: |
owocnik – typ: Ø owocnik – kształt: kapelusz od dzwonkowatego (młode owocniki) do nieregularnie muszelkowatego lub miseczkowato zwisającego (starsze owocniki), brzeg często falowany owocnik – powierzchnia: filcowata, filcowato-owłosiona, sucha owocnik – kolor: żółtawy z ciemniejszymi pasami (koncentrycznie strefowany), brzeg kapelusza jaśniejszy, ochrowo-brązowy, czerwonobrązowy owocnik – średnica: 0,5 – 2,5 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: meruliowaty hymenofor – kształt: fałdki, niby-blaszki, trochę żyłkowato pofałdowany, rozwidlające się fałdki, z licznymi łącznikami hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: biały, białawy, z niebieskawym odcieniem, szaro-oliwkowy hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: miękki, elastyczny, łykowaty, skórzasty miąższ – kolor: biały miąższ – zapach: brak miąższ – smak: łagodny, przyjemny trzon – występowanie: nie lub szczątkowy trzon – typ: Ø trzon – kształt: szczątkowy (przedłużenie kapelusza) trzon – powierzchnia: Ø trzon – kolor: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
odżywianie i biotop: |
sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt(rzadko) podłoże: drewno (najczęściej są to opadłe gałęzie drzew liściastych, cienkie gałązki, grubsze gałęzie, pniaki) terytorium: lasy liściaste, lasy mieszane, częściej na terenach górskich gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Buk(najczęściej), Olsza, Brzoza, Leszczyna, Dąb, Świerk(rzadko), Kasztan jadalny, Platan, Leszczyna gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
wielkość występowania: |
występowanie – typ: w grupie wielkość grupy: duża kształt grupy: skupisko, często owocniki pozrastane ze sobą |
zarodniki: |
zarodniki – kształt: kiełbaskowate, fasolkowate, cienkościenne, gładkie, z tłustą zawartością zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 3 – 4,5 × 0,75 – 1,25 μm wysyp zarodników – kolor: kremowy, biały |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
hymenofor: Ø miąższ: Ø trzon: Ø |
reakcje makrochemiczne: |
KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
wartości odżywcze: |
wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
ciekawostki |
---|
Owocniki, starsze, suche, w dni suche są twarde i kruche ale owocniki młode, w dni wilgotne są miękkie i aksamitne. |
etymologia |
---|
Nazwa łacińska tego gatunku to Plicaturopsis crispa, gdzie crisp oznacza “kędzierzawy” lub “chrupiący”. |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Fałdówka kędzierzawa znajduje się na czerwonych listach w Polsce, Danii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Finlandii. |
robaczywienie |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
przechowywanie |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Fałdówka kędzierzawa wywołuje białą zgniliznę drewna. |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
gatunek podobny: Ciżmówka miękka |
cechy odróżniające: hymenofor blaszkowy |
gatunek podobny: Fałdówka biała |
cechy odróżniające: inny hymenofor |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0