Fałdówka kędzierzawa

kategoria: grzybrodzina: Amylocorticiaceae
nazwa polska: Fałdówka kędzierzawa
inne nazwy polskie: Fałdówka bukowa
nazwy zwyczajowe: Ø
nazwa łacińska: Plicaturopsis crispa
synonimy łacińskie: Cantharellus crispus (1794), Merulius crispus (1800), Merulius fagineus (1794), Plicatura crispa (1922), Plicatura faginea (1889), Scytinotus crispus (2004), Trogia crispa (1863), Trombetta crispa (1891)
określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 1999 r.
pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1794 r.
aktualna klasyfikacja: Derek Agutter Reid, 1964 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb nadrzewny
powszechność w kraju: częsty
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
R (rzadkie, potencjalnie zagrożone)
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji
sezon: grzyb całoroczny
okres występowania: styczeń – grudzień
czas życia: Ø
długość życia: Ø
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 Ø
smak ogólny: łagodny
zapach ogólny: brak
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: bardzo łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: Ø
owocnik – kształt: kapelusz od dzwonkowatego (młode owocniki) do nieregularnie muszelkowatego lub miseczkowato zwisającego (starsze owocniki), brzeg często falowany
owocnik – powierzchnia: filcowata, filcowato-owłosiona, sucha
owocnik – kolor: żółtawy z ciemniejszymi pasami (koncentrycznie strefowany), brzeg kapelusza jaśniejszy, ochrowo-brązowy, czerwonobrązowy
owocnik – średnica: 0,5 – 2,5 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: meruliowaty
hymenofor – kształt: fałdki, niby-blaszki, trochę żyłkowato pofałdowany, rozwidlające się fałdki, z licznymi łącznikami
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: biały, białawy, z niebieskawym odcieniem, szaro-oliwkowy
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
miąższ – kształt: miękki, elastyczny, łykowaty, skórzasty
miąższ – kolor: biały
miąższ – zapach: brak
miąższ – smak: łagodny, przyjemny
trzon – występowanie: nie lub szczątkowy
trzon – typ: Ø
trzon – kształt: szczątkowy (przedłużenie kapelusza)
trzon – powierzchnia: Ø
trzon – kolor: Ø
trzon – średnica: Ø – Ø cm
trzon – wysokość: Ø – Ø cm
osłona typ: Ø
osłona kształt: Ø
osłona pozostałość: Ø
pierścień występowanie: Ø
pierścień kształt: Ø
pierścień kolor: Ø
pierścień wysokość: Ø – Ø mm
pochwa występowanie: Ø
pochwa kształt: Ø
pochwa kolor: Ø
pochwa wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: Ø
mleczko kolor: Ø
mleczko smak: Ø
mleczko gęstość: Ø
mleczko obfitość: Ø
gutacja występowanie: Ø
gutacja kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt(rzadko)
podłoże: drewno (najczęściej są to opadłe gałęzie drzew liściastych, cienkie gałązki, grubsze gałęzie, pniaki)
terytorium: lasy liściaste, lasy mieszane, częściej na terenach górskich
gatunek sąsiadujący: Ø
gatunek będący podłożem: Buk(najczęściej), Olsza, Brzoza, Leszczyna, Dąb, Świerk(rzadko), Kasztan jadalny, Platan, Leszczyna
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
wielkość występowania:
występowanie typ: w grupie
wielkość grupy: duża
kształt grupy: skupisko, często owocniki pozrastane ze sobą
zarodniki:
zarodniki – kształt: kiełbaskowate, fasolkowate, cienkościenne, gładkie, z tłustą zawartością
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 3 – 4,5 × 0,75 – 1,25 μm
wysyp zarodników – kolor: kremowy, biały
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: Ø
zmienność koloru: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: Ø
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: Ø
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Owocniki, starsze, suche, w dni suche są twarde i kruche ale owocniki młode, w dni wilgotne są miękkie i aksamitne.
etymologia
Nazwa łacińska tego gatunku to Plicaturopsis crispa, gdzie crisp oznacza “kędzierzawy” lub “chrupiący”.
odmiany i formy
Ø
uwagi
Fałdówka kędzierzawa znajduje się na czerwonych listach w Polsce, Danii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Finlandii.
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Fałdówka kędzierzawa wywołuje białą zgniliznę drewna.
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Ciżmówka miękka
cechy odróżniające: hymenofor blaszkowy
gatunek podobny: Fałdówka biała
cechy odróżniające: inny hymenofor

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

Ø

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.