Gołąbek brudnożółty
kategoria: grzyb wielkość: wielkoowocnikowy typ ogólny: gatunek naziemny | klasa: pieczarniaki rząd: gołąbkowce rodzina: gołąbkowate |
charakterystyka: Ø |
nazwa polska: Gołąbek brudnożółty inne nazwy polskie: Ø nazwy potoczne: Ø nazwa łacińska: Russula ochroleuca synonimy łacińskie: Agaricus ochroleucus (1801), Russula citrina (1881), Russula granulosa (1888), Russula ochroleuca var. granulosa (1922) nazwa angielska: Common Yellow Russula |
określenie nazwy polskiej: Feliks Berdau, 1876 r. pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
powszechność w kraju: pospolity trend liczebności w kraju: Ø ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø sugestia dotycząca ochrony: Ø historia ochrony: Ø |
zasięg na świecie: występuje w Europie, w USA i Japonii |
sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: czerwiec – listopad |
zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: jadalny niskiej jakości smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: łatwe cechy wyróżniające: Ø |
opis |
typ owocnika: |
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty |
część główna owocnika: |
część główna owocnika – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do płaskiego, pofalowanego (starsze owocniki) część główna owocnika – kolor: od żółtawo-ochrowego do cytrynowego |
wymiary owocnika: |
owocnik – średnica: 4 – 10 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm |
brzeg części głównej owocnika: |
brzeg – kształt: tępy, nieco podgięty, karbowany i gruzełkowaty (starsze owocniki) brzeg – kolor: Ø brzeg – szerokość: Ø |
powierzchnia części głównej: |
powierzchnia – kształt: od suchej (w dni suche) do lepkiej (w dni wilgotne), gładka powierzchnia – wzór: Ø integralność skórki z miąższem: skórka daję się ściągnąć do około 1/2 długości promienia powierzchnia – tendencja do pękania: Ø |
hymenofor: |
hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – ulokowanie: Ø hymenofor – kształt: blaszki od średnio gęstych (młode owocniki) do rzadszych (starsze owocniki), kruche, przy brzegu zaokrąglone, niekiedy rozwidlone, dość grube, łamliwe hymenofor – nasada: blaszki wolne, przy trzonie zatokowato wycięte hymenofor – kolor: od białego (młode owocniki) do jasnokremowego (starsze owocniki), niekiedy z ochrowymi plamami hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm integralność hymenoforu z miąższem: Ø ujście hymenoforu – kształt: Ø ujście hymenoforu – kolor: Ø ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm |
miąższ: |
miąższ – kształt: nieco miękki miąższ – kolor: biały, białawy, szarawy przy trzonie miąższ – zapach: lekko kwaskowo-owocowy miąższ – siła zapachu: bardzo słaby miąższ – smak: od łagodnego do nieco ostrego miąższ – siła smaku: Ø miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm |
trzon: |
trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny trzon – kształt: od twardego (młode owocniki) do elastycznego (starsze owocniki), walcowaty, cylindryczny trzon – struktura: od pełnego (młode owocniki) do watowatego, gąbczastego, pustego (starsze owocniki) trzon – powierzchnia: gładka, nieco połyskująca trzon – tendencja do pękania: Ø trzon – wzór na powierzchni: Ø trzon – kolor: od białego (młode owocniki) do szarawego (starsze owocniki), niekiedy z ochrowymi plamami trzon – średnica: 1 – 2,5 cm trzon – wysokość: 3,5 – 7 cm integralność trzonu z częścią główną: Ø podstawa trzonu – kształt: maczugowaty |
osłona: |
osłona – występowanie: Ø osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – kolor: Ø osłona – pozostałość: Ø |
resztki osłony na powierzchni części głównej: |
resztki osłony – występowanie: Ø resztki osłony – typ: Ø resztki osłony – kształt: Ø resztki osłony – rozmieszczenie: Ø resztki osłony – trwałość: Ø resztki osłony – kolor: Ø resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm |
osłona hymenoforu: |
osłona hymenoforu – występowanie: Ø osłona hymenoforu – kształt: Ø osłona hymenoforu – trwałość: Ø osłona hymenoforu – kolor: Ø |
pierścień: |
pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – trwałość: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm integralność pierścienia z trzonem: Ø |
pochwa: |
pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – średnica: Ø – Ø cm pochwa – wysokość: Ø – Ø cm |
mleczko: |
mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø |
gutacja: |
gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø gutacja – obfitość: Ø |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: gatunek o nieco zmiennym kształcie zmienność koloru: gatunek o w miarę niezmiennej barwie |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
zmiana koloru hymenoforu: Ø zmiana koloru miąższu: Ø zmiana koloru trzonu: Ø |
reakcje makro-chemiczne: |
KOH (wodorotlenek potasu): Ø NaOH (wodorotlenek sodu): Ø FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø C6H5OH (fenol): Ø NH40H (woda amoniakalna): Ø C6H5NH2 (anilina): Ø AgNO3 (azotan srebra): Ø nalewka gwajakowa: Ø inne odczynniki: Ø |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
występowanie: |
występowanie – typ: Ø wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
odżywanie: |
sposób odżywiania: symbiont |
podłoże: |
podłoże – rodzaj: gleba (kwaśna) podłoże – właściwości: Ø integralność owocnika z podłożem: Ø |
siedlisko: |
terytorium ogólne: lasy iglaste, lasy mieszane siedlisko – właściwości: Ø forma terenu: tereny nizinne(najczęściej) |
gatunek towarzyszący: |
gatunek sąsiadujący: Świerk, Sosna, Buk gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
okres rozwoju: |
czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø okres występowania: Ø – Ø pora wzrostu: Ø |
hymenium: |
hymenium – opis: Ø |
zarodniki: |
wysyp zarodników – kolor: od białego do jasnokremowego zarodniki – kształt: prawie kuliste, kolczaste zarodniki – powierzchnia: brodawkowato-siatkowata zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 8 – 10,5 × 7 – 8 μm |
wartość energetyczna: |
owocniki surowe: Ø owocniki suszone: Ø |
wartości odżywcze: |
witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø pozostałe: Ø |
informacje |
ciekawostki |
---|
Atlasy są podzielone jeśli chodzi o przydatność do spożycia. Większość atlasów określa go jako jadalny. Należy jedynie pamiętać aby okazy o ostrym smaku należy sparzyć przed przyrządzeniem. |
Zmienność smaku – od łagodnego do ostrego – jest wśród gołąbków cechą rzadko spotykaną. |
etymologia |
---|
Ø |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
przechowywanie |
---|
Ø |
robaczywienie |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
uwagi ogólne |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych |
---|
Ø |
historyczne zastosowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
– jako grzyb domieszkowy |
uwagi w zastosowaniu kulinarnym |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zapobieganie chorobom grzybowym |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie inne |
---|
Ø |
inne zastosowanie historyczne |
---|
Ø |
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
mapa występowania |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
gatunki podobne |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Gołąbek jasnożółty nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: rośnie tylko pod brzozami, brak ostrego smaku |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Gołąbek słoneczny nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: palący smak, rośnie tylko pod bukami |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Gołąbek żółciowy nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: miodowożółty, pachnie geranium, ma piekący, ostry smak, niewielka różnica barwy między brzegiem kapelusza a blaszkami |
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.1