Gołąbek buczynowy
| kategoria: grzyb | rodzina: gołąbkowate |
| nazwa polska: Gołąbek buczynowy inne nazwy polskie: Gołąbek merowski(Alina Skirgiełło) nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Russula nobilis synonimy łacińskie: Russula emetica var. mairei (1936), Russula fageticola (1956), Russula fageticola (1986), Russula fagetorum (1987), Russula mairei (1929), Russula mairei var. fageticola (1962) |
| określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 2003 r. pierwsza klasyfikacja: Josef Velenovský, 1920 r. aktualna klasyfikacja: Josef Velenovský, 1920 r. |
| kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
| powszechność w kraju: pospolity ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| zasięg na świecie: Ø |
| sezon: grzyb jesienny okres występowania: sierpień – październik | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: umiarkowanie trudne cechy wyróżniające: Ø |
| opis główny: |
| owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do rozpostartego, nieco wklęsłego (starsze owocniki), brzeg kapelusza dość ostry, gładki, nieco karbowany do 5 mm długości, skórka ściąga się tylko na brzegu owocnik – powierzchnia: gładka, matowa (w dni suche), nieco lepka (w dni wilgotne) owocnik – kolor: od różowego do karminowego, jasnoróżowy (po dniach deszczowych) owocnik – średnica: 3 – 9,5 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki dość gęste, dość cienkie, rozwidlone hymenofor – nasada: przy trzonie przyrośnięte zatokowato hymenofor – kolor: biały, niekiedy z żółtawym odcieniem hymenofor – wysokość: 5 – 8 mm miąższ – kształt: twardy, ścisły miąższ – kolor: biały, zabarwiony na różowo (tylko pod skórką) miąższ – zapach: lekko owocowy, kwaskowaty miąższ – smak: ostry, piekący, palący trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny trzon – kształt: walcowaty, pełny, kruchy trzon – powierzchnia: gładka lub delikatnie szorstka trzon – kolor: biały, żółty lub brązowawy trzon – średnica: 1 – 1,5 cm trzon – wysokość: 2,5 – 4 cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
| odżywianie i biotop: |
| sposób odżywiania: symbiont podłoże: gleba (wapienna) terytorium: lasy liściaste, miejsca umiarkowanie wilgotne gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Buk gatunek będący żywicielem: Ø |
| wielkość występowania: |
| występowanie – typ: Ø wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
| zarodniki: |
| zarodniki – kształt: od kulistego do szeroko elipsoidalnego zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 8,5 – 10 × 7 – 8,5 μm wysyp zarodników – kolor: biały |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: skórka kapelusza od matowej (w dni suche) do nieco lepkiej (w dni wilgotne) wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| hymenofor: Ø miąższ: Ø trzon: Ø |
| reakcje makrochemiczne: |
| KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
| wartości odżywcze: |
| wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
| ciekawostki |
|---|
| Ø |
| etymologia |
|---|
| Nazwa łacińska tego gatunku to Russula nobilis, gdzie Russula oznacza “czerwony, czerwonawy” a nobilis oznacza “szlachetny, wyraźny, sławny”. |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uwagi |
|---|
| Ø |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| Ø |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Gołąbek buczynowy powoduje różnorodne dolegliwości układu pokarmowego. |
| – bóle brzucha – nudności – wymioty – biegunka |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Gatunek ten nie wykazuje żadnych wartości kulinarnych. |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| gatunek podobny: Gołąbek śliczny |
| cechy odróżniające: mentolowy smak i zapach |
| gatunek podobny: Gołąbek wyborny |
| cechy odróżniające: jadalny |
| gatunek podobny: Gołąbek wymiotny |
| cechy odróżniające: występuje w lasach iglastych, w miejscach wilgotnych, w mchu, jednolicie i intensywnie czerwono zabarwiony |
| gatunek podobny: Gołąbek żółknący |
| cechy odróżniające: kapelusz po naciśnięciu zmienia kolor na chromowo-żółty |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0