Gołąbek buczynowy
| kategoria: grzyb rodzina: gołąbkowate |
| nazwa polska: Gołąbek buczynowy inne nazwy polskie: Gołąbek merowski nazwa łacińska: Russula nobilis inne nazwy łacińskie: Russula emetica (1936), Russula fageticola (1956), Russula fagetorum (1987), Russula mairei (1962) |
| autor nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 2003 r. pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
| powszechność: Ø ochrona prawna: Ø kategoria zagrożenia: Ø |
| handel: Ø |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: trujący kategoria smaku: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| okres występowania: sierpień – październik okres maksymalny: Ø – Ø |
| gatunek wieloletni: Ø uprawa: Ø |
| opis |
|---|
| owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do rozpostartego, nieco wklęsłego (starsze owocniki), brzeg kapelusza dość ostry, gładki, nieco karbowany do 5 mm długości, skórka ściąga się tylko na brzegu owocnik – powierzchnia: gładka, matowa (w dni suche), nieco lepka (w dni wilgotne) owocnik – kolor: od różowego do karminowego, jasnoróżowy (po dniach deszczowych) owocnik – średnica: 3 – 9,5 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki dość gęste, dość cienkie, rozwidlone hymenofor – nasada: przy trzonie przyrośnięte zatokowato hymenofor – kolor: biały, niekiedy z żółtawym odcieniem hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: 5 – 8 mm trzon – typ: centryczny trzon – kształt: walcowaty, pełny, kruchy trzon – powierzchnia: gładka lub delikatnie szorstka trzon – kolor: biały, żółty lub brązowawy trzon – średnica: 1 – 1,5 cm trzon – wysokość: 2,5 – 4 cm miąższ – kształt: twardy, ścisły miąższ – kolor: biały, zabarwiony na różowo (tylko pod skórką) miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zapach: lekko owocowy, kwaskowaty miąższ – smak: ostry, piekący, palący pierścień: brak pochwa: brak mleczko: brak gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: gleba (wapienna) sposób odżywiania: symbiont terytorium: lasy liściaste, miejsca umiarkowanie wilgotne gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Ø gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Buk gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: Ø zarodniki – kształt: od kulistego do szeroko elipsoidalnego zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 8,5 – 10 × 7 – 8,5 μm wysyp zarodników – kolor: biały |
| ciekawostki |
|---|
| Ø |
| etymologia |
|---|
| Nazwa łacińska tego gatunku to Russula nobilis, gdzie Russula oznacza “czerwony, czerwonawy” a nobilis oznacza “szlachetny, wyraźny, sławny”. |
| uwagi |
|---|
| Ø |
| właściwości lecznicze |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Gołąbek buczynowy powoduje różnorodne dolegliwości układu pokarmowego. |
| – bóle brzucha – nudności – wymioty – biegunka |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| wartości odżywcze |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne | bibliografia |
|---|---|
Ø | Ø |
gatunek podobny | cechy odróżniające |
|---|---|
Gołąbek śliczny | mentolowy smak i zapach |
Gołąbek wyborny | jadalny |
Gołąbek wymiotny | występuje w lasach iglastych, w miejscach wilgotnych, w mchu, jednolicie i intensywnie czerwono zabarwiony |
Gołąbek żółknący | kapelusz po naciśnięciu zmienia kolor na chromowożółty |
galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)
Ø
przypisy i bibliografia