Gołąbek czerwonofioletowy
kategoria: grzyb | rodzina: gołąbkowate |
nazwa polska: Gołąbek czerwonofioletowy inne nazwy polskie: Gołąbek pierwiosnkowy, Gołąbek przydrożny nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Russula sardonia synonimy łacińskie: Russula chrysodacryon (1923), Russula drimeia (1881), Russula emeticiformis (1938) |
określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 2003 r. pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
powszechność w kraju: pospolity ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
zasięg na świecie: w Europie, dodatkowo stwierdzono jego występowanie w stanie Pensylwania w USA |
sezon: grzyb jesienny okres występowania: wrzesień – listopad | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: piekący zapach ogólny: owocowy wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: łatwe cechy wyróżniające: Ø |
opis główny: |
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do rozpostartego, wklęsłego (starsze owocniki), brzeg ostry, gładki, od podwiniętego (młode owocniki) do prostego (starsze owocniki), czasami nieco karbowany [1] owocnik – powierzchnia: gładka, sucha, błyszcząca, skórka w czasie wilgotnej pogody śluzowata, skórka da się ściągnąć tylko przy samym brzegu owocnik – kolor: czerwono-fioletowy lub purpurowo-fioletowy, na środku ciemniejszy – nawet czarniawo-purpurowy [1] owocnik – średnica: 4 – 10 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki dość wąskie i gęste, z blaszczkami, często rozwidlone, przy brzegu ostre hymenofor – nasada: blaszki przy trzonie przyrośnięte lub nieco łukowato zbiegające hymenofor – kolor: od jasnokremowego (młode owocniki) do kremowego z cytrynowym odcieniem (starsze owocniki) hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: gruby, bardzo twardy miąższ – kolor: cytrynowożółty, białawy miąższ – zapach: owocowy[1],miły[2] miąższ – smak: silnie piekący[1], pieprzny[2], imbirowy[2] trzon – występowanie: Ø trzon – typ: centryczny trzon – kształt: walcowaty, od pełnego (młode owocniki) do watowatego, komorowatego (starsze owocniki), bardzo łatwo odłamuje się od kapelusza trzon – powierzchnia: gładka trzon – kolor: biały z purpurowo-fioletowymi wybarwienia trzon – średnica: 1 – 2,5 cm trzon – wysokość: 3 – 8 cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: nie pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: nie pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: nie[2] mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: tak, ale tylko młode owocniki, w dni wilgotne, z blaszek [2] gutacja – kolor: Ø |
odżywianie i biotop: |
sposób odżywiania: symbiont podłoże: gleba (jałowa, piaszczysta) terytorium: lasy iglaste gatunek sąsiadujący: Sosna(najczęściej), Modrzew, Jodła, Świerk gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
wielkość występowania: |
występowanie – typ: Ø wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
zarodniki: |
zarodniki – kształt: kuliste lub elipsoidalne, brodawkowato-paciorkowata powierzchnia zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 7 – 9 × 6 – 8 μm wysyp zarodników – kolor: od kremowego do ochrowokremowego [1] |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: gatunek o w miarę niezmiennym kształcie zmienność koloru: gatunek o nieco zmiennej barwie |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
hymenofor: Ø miąższ: tak, na pomarańczowy trzon: Ø |
reakcje makrochemiczne: |
KOH/NaOH: Ø FeSO4: miąższ na łososiowo-różowy C6H5OH: miąższ na czerwony NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: miąższ na zielony inne odczynniki: Ø |
wartości odżywcze: |
wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
ciekawostki |
---|
W Kirgistanie i na Ukrainie uważany jest jednak za grzyb jadalny (mimo piekącego smaku). [1] |
etymologia |
---|
Ø |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Grzyb ten jest podejrzany o powodowanie zaburzeń żołądkowo-jelitowych. [1] |
Substancje drażniące zostały jako tako przebadane, zidentyfikowane jako seskwiterpeny. [2] |
Smak grzyba pozostaje gorzki nawet po gotowaniu. |
robaczywienie |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
przechowywanie |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
gatunek podobny: Ø |
cechy odróżniające: Ø |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Go%C5%82%C4%85bek_czerwonofioletowy
2 źródło: https://www.ekologia.pl/wiedza/grzyby/golabek-czerwonofioletowy
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0