Gołąbek fiołkowonogi
kategoria: grzyb wielkość: wielkoowocnikowy typ ogólny: gatunek naziemny | klasa: pieczarniaki rząd: gołąbkowce rodzina: gołąbkowate |
charakterystyka: jadalny, rzadki, niepodlegający ochronie |
nazwa polska: Gołąbek fiołkowonogi inne nazwy polskie: Gołąbek fioletowonogi nazwy potoczne: Ø nazwa łacińska: Russula violeipes synonimy łacińskie: Russula violeipes (1898), Russula xerampelina (1908), Russula punctata (1910), Russula amoena (1926) nazwa angielska: Velvet Brittlegill |
określenie nazwy polskiej: Ø pierwsza klasyfikacja: Lucien Quélet, 1898 r. aktualna klasyfikacja: Ø |
powszechność w kraju: rzadki trend liczebności w kraju: malejący ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: R – rzadkie, potencjalnie zagrożone sugestia dotycząca ochrony: Ø historia ochrony: Ø |
zasięg na świecie: występuje w Europie, częściej zachodniej |
sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: lipiec – październik |
zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: umiarkowanie trudne cechy wyróżniające: Ø |
opis |
typ owocnika: |
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty |
część główna owocnika: |
część główna owocnika – kształt: kapelusz od wypukłego (młode owocniki) do rozpostartego, wklęsłego (starsze owocniki) część główna owocnika – kolor: od białego do oliwkowego [1], cytrynowożółty, zielonożółty, oliwkowożółty, z dodatkiem fioletowego, karminowego, fiołkowego [2] |
wymiary owocnika: |
owocnik – średnica: 3 – 10(max 15) cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm |
brzeg części głównej owocnika: |
brzeg – kształt: ostry, równy, nieprążkowany lub delikatnie i krótko prążkowany brzeg – kolor: Ø |
powierzchnia części głównej: |
powierzchnia – kształt: woskowa, delikatnie zamszowa, nieco błyszcząca [2] powierzchnia – wzór: Ø integralność skórki z miąższem: skórka przyrośnięta[2] powierzchnia – tendencja do pękania: Ø |
hymenofor: |
hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – ulokowanie: Ø hymenofor – kształt: blaszki gęste, tłuste[1], ze zmarszczkami, dość gęste, ostro zakończone na obu końcach [2] hymenofor – nasada: blaszki zbiegające[1], równo-długie i rozwidlone przy trzonie [2] hymenofor – kolor: od białawego, kremowego (młode owocniki) do słomkowego, zielonkawożółtego (starsze owocniki) hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm integralność hymenoforu z miąższem: Ø ujście hymenoforu – kształt: Ø ujście hymenoforu – kolor: Ø ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm |
miąższ: |
miąższ – kształt: kruchy[1], zwarty[2], mięsisty, delikatny miąższ – kolor: biały miąższ – zapach: brzoskwiniowy[1,2], śledziowy[2] miąższ – siła zapachu: Ø miąższ – smak: przyjemny, łagodny [1,2], słodki miąższ – siła smaku: Ø miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm |
trzon: |
trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny, nieco rozszerzony przy kapeluszu trzon – kształt: często pośrodku zgrubiały trzon – struktura: od pełnego (młode owocniki) do gąbczastego, komorowatego (starsze owocniki) trzon – powierzchnia: oszroniona, od gładkiej do słabo, wzdłużnie żyłkowatej trzon – tendencja do pękania: Ø trzon – wzór na powierzchni: Ø trzon – kolor: biały z odcieniami jasno-cytrynowymi, purpurowo-fioletowymi, brudno-karminowymi trzon – średnica: 1 – 2,5 cm trzon – wysokość: 3 – 8(max 10) cm integralność trzonu z częścią główną: Ø podstawa trzonu – kształt: Ø |
osłona: |
osłona – występowanie: Ø osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – kolor: Ø osłona – pozostałość: Ø |
resztki osłony na powierzchni części głównej: |
resztki osłony – występowanie: Ø resztki osłony – typ: Ø resztki osłony – kształt: Ø resztki osłony – rozmieszczenie: Ø resztki osłony – trwałość: Ø resztki osłony – kolor: Ø resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm |
osłona hymenoforu: |
osłona hymenoforu – występowanie: Ø osłona hymenoforu – kształt: Ø osłona hymenoforu – trwałość: Ø osłona hymenoforu – kolor: Ø |
pierścień: |
pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – trwałość: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm integralność pierścienia z trzonem: Ø |
pochwa: |
pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – średnica: Ø – Ø cm pochwa – wysokość: Ø – Ø cm |
mleczko: |
mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø |
gutacja: |
gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø gutacja – obfitość: Ø |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
zmiana koloru hymenoforu: Ø zmiana koloru miąższu: niezmienny zmiana koloru trzonu: Ø |
reakcje makro-chemiczne: |
KOH (wodorotlenek potasu): Ø NaOH (wodorotlenek sodu): Ø FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø C6H5OH (fenol): Ø NH40H (woda amoniakalna): Ø C6H5NH2 (anilina): Ø AgNO3 (azotan srebra): Ø nalewka gwajakowa: Ø inne odczynniki: Ø |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
występowanie: |
występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
odżywanie: |
sposób odżywiania: symbiont |
podłoże: |
podłoże – rodzaj: gleba (kwaśna, uboga) podłoże – właściwości: Ø integralność owocnika z podłożem: Ø |
siedlisko: |
terytorium ogólne: lasy iglaste, lasy mieszane siedlisko – właściwości: Ø forma terenu: Ø |
gatunek towarzyszący: |
gatunek sąsiadujący: Jodła, Buk, Świerk, Grab gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
okres rozwoju: |
czas życia: Ø długość życia: Ø okres występowania: Ø pora wzrostu: Ø |
hymenium: |
hymenium – kształt: Ø |
zarodniki: |
wysyp zarodników – kolor: jasnokremowy, białokremowy zarodniki – kształt: elipsoidalne zarodniki – powierzchnia: brodawkowata, siatkowana zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 6,5 – 9 × 6,5 – 8 μm |
wartość energetyczna: |
owocniki surowe: Ø owocniki suszone: Ø |
wartości odżywcze: |
witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø pozostałe: Ø |
galeria obrazująca hymenofor
informacje |
ciekawostki |
---|
Ø |
etymologia |
---|
Ø |
odmiany i formy |
---|
– Russula violeipes, var. citrina[3] – biały trzon, cytrynowo-żółty kapelusz |
uprawa |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
przechowywanie |
---|
Ø |
robaczywienie |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
uwagi ogólne |
---|
Gołąbek fiołkowonogi znajduje się na Czerwonych listach gatunków zagrożonych w Polsce, Bułgarii, Norwegii i Holandii. |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych |
---|
Ø |
historyczne zastosowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
uwagi w zastosowaniu kulinarnym |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zapobieganie chorobom grzybowym |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie inne |
---|
Ø |
inne zastosowanie historyczne |
---|
Ø |
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
mapa występowania |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
gatunki podobne |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Gołąbek pięknobarwny nazwa łacińska: Russula amoenicolor zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: Ø |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Gołąbek powabny nazwa łacińska: Russula amoena zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: Ø |
galeria obrazująca gatunki podobne, najczęściej mylone
[1] źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Go%C5%82%C4%85bek_fio%C5%82kowonogi
[2] źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=591
[3] źródło: https://www.fichasmicologicas.com/?micos=1&alf=R&art=1021
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.0