Gołąbek gęstoblaszkowy
kategoria: grzyb | rodzina: gołąbkowate |
nazwa polska: Gołąbek gęstoblaszkowy inne nazwy polskie: Ø nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Russula densifolia synonimy łacińskie: Ø |
autor nazwy polskiej: Alina Skirgiełło, 1991 r. pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
sezon: grzyb jesienny okres występowania: lipiec – październik | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
powszechność w kraju: częsty ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø zasięg ogólny: występuje w Europie, Ameryce Północnej, znany jest także w Ameryce Środkowej, Korei i Japonii [1] |
trudność identyfikacji: łatwe |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
opis |
---|
owocnik – typ: Ø owocnik – kształt: kapelusz od płaskołukowatego, z nieco wklęsłym środkiem, podwiniętym brzegiem (młode owocniki) do lejkowatego (starsze owocniki) owocnik – powierzchnia: od matowej, nieco jedwabistej (w suche dni) do błyszczącej, lepkiej (w wilgotne dni), skórka daje się ściągnąć do 1/3 max 1/2 promienia kapelusza [1] owocnik – kolor: od białego, szarego (młode owocniki) do szaroczarnego, brązowawego[4] (starsze owocniki), najciemniejszy w środku kapelusza, brzegi jaśniejsze owocnik – średnica: 4 – 10(max 15)[2] cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: Ø hymenofor – kształt: blaszki gęste, cienkie hymenofor – nasada: blaszki szeroko przyrośnięte i rozwidlone hymenofor – kolor: od jasnokremowego (młode owocniki) do kremowożółtego, ochrowego (starsze owocniki) hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: jędrny, ścisły, gruby, twardy miąższ – kolor: białawy miąższ – zapach: słaby, rybny[6] miąższ – smak: ostry[1], lekko piekący[2], nieco łagodny[3], od łagodnego do ostrego [4], słodki[6] trzon – typ: centryczny trzon – kształt: gruby, walcowaty, pełny, twardy, masywny trzon – powierzchnia: od delikatnie omszonej (młode owocniki) do gładkiej (starsze owocniki) trzon – kolor: Ø trzon – średnica: 1,2 – 2(max 3,5)[4] cm trzon – wysokość: 2,6 – 6(max 9)[4] cm pierścień: brak pochwa: Ø osłona: Ø |
mleczko: Ø gutacja: Ø |
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: tak, czerwienieje i później szarzeje, czernieje [1] trzon – zmiana koloru po uszkodzeniu: tak, czerwienieje i później czarnieje [1] reakcje makrochemiczne: FeSO4 (siarczan żelaza II) – zmiana koloru na zielono, szarozielono, C6H5OH (kwas karbolowy, fenol) – zmiana koloru na bordowo, formalina – zmiana koloru na jaskrawo pomarańczowo bądź karmazynowo [2] |
zmienność: Ø higrofaniczność: Ø |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
podłoże: gleba (głównie kwaśna) sposób odżywiania: symbiont[3] terytorium: lasy iglaste, lasy liściaste (rzadko) gatunek organizmu sąsiadującego: Sosna, Świerk, Buk, Dąb gatunek organizmu będącego podłożem: Ø gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: pojedynczo lub w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
zarodniki – kształt: kuliste, drobnopunktowane zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 7 – 11 × 6 – 8,5 μm wysyp zarodników – kolor: biały |
opis |
---|
woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø |
witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø |
toksyny: Ø |
pozostałe: Ø |
ciekawostki |
---|
Gołąbek gęstoblaszkowy w Europie uważany jest za niejadalny, jednak na opracowanej dla FAO liście grzybów spożywanych w różnych krajach świata jest wymieniony jako jadany w Indiach, Laosie, Meksyku i Tajlandii. [1] Co prawda kilka polskich atlasów [3] określa go jako jadalny ale choćby ze względu na zwykle piekący smak, nie powinien być spożywany. |
Na owocnikach Gołąbek gęstoblaszkowego często pasożytują inne grzyby – Grzybolubka purchawkowata oraz Grzybolubka lepka. Grzybolubki rozwijają się na żywych, a potem martwych owocnikach mleczajów i gołąbków. [2,5] |
W 1962 udokumentowano cztery taksonomiczne odmiany Gołąbka gęstoblaszkowego, ze względu na kolor kapeluszy, kolor wysypu zarodników, odstępach blaszek i tendencji do wzrostu rozproszonego lub w grupie. [4] |
Owocniki tego dużego grzyba gniją powoli i można je znaleźć stojące lub leżące mniej lub bardziej nienaruszone na leśnej ściółce przez całe miesiące zimowe i wczesną wiosną. [5] |
etymologia |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Ø |
robaczywienie |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Tradycyjna medycyna chińska wykorzystuje Gołąbka gęstoblaszkowego jako lek przeciw bólom reumatycznym. [2] |
transport |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
gatunek podobny: Gołąbek białoczarny |
cechy odróżniające: gorzkawo-mentolowy smak |
gatunek podobny: Gołąbek czarniawy |
cechy odróżniające: rzadsze blaszki, miąższ o bardziej łagodnym smaku |
gatunek podobny: Gołąbek podpalany |
cechy odróżniające: kapelusz bardziej blady przy brzegach, miąższ czerwienieje po przecięciu (nie czernieje) |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Go%C5%82%C4%85bek_g%C4%99stoblaszkowy
2 źródło: https://www.ekologia.pl/wiedza/grzyby/golabek-gestoblaszkowy
3 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=685
4 źródło: https://www.mushroomexpert.com/russula_densifolia.html
5 źródło: https://www.first-nature.com/fungi/russula-densifolia.php
6 źródło: https://www.mycodb.fr/fiche.php?genre=Russula&espece=densifolia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 2.0