Gołąbek zielonawofioletowy
kategoria: grzyb | rodzina: gołąbkowate |
nazwa polska: Gołąbek zielonawofioletowy inne nazwy polskie: Bedłka górkowa, Gołąbek fioletowy, Gołąbek modrożółty nazwy zwyczajowe: Olszówka nazwa łacińska: Russula cyanoxantha synonimy łacińskie: Agaricus cyanoxanthus (1774), Russula cutefracta (1881), Russula cyanoxantha (1992), Russula flavoviridis (1962) |
autor nazwy polskiej: Władysław Wojewoda pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer , 1774 r. aktualna klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1883 r. |
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
sezon: grzyb letni okres występowania: lipiec(min czerwiec) – październik | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
powszechność w kraju: pospolity ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø zasięg ogólny: występuje w Europie, Ameryce Północnej i Środkowej, Azji i Australii [1] |
trudność identyfikacji: łatwe |
zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: niejadalny kategoria smaku: jadalny bardzo dobrej jakości wyjątki zastosowania: Ø |
opis |
---|
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego z podgiętym brzegiem (młode owocniki) do wypukłego, wklęsłego i lejkowatego (starsze owocniki) [1], masywny, jędrny, brzeg kapelusza ostry (rzadziej tępy) i nieprążkowany owocnik – powierzchnia: od matowej, błyszczącej (w dni suche) do lepkiej, kleistej (w dni wilgotne), z promienistymi żyłkami [2], skórka kapelusza daje się ściągać [2] (do połowy promienia kapelusza) owocnik – kolor: odcienie koloru fioletowego, niebieskiego, różowego, ochrowego, oliwkowego, siwoczarniawego [1], kapelusz w środkowej części zazwyczaj ciemniejszy owocnik – średnica: 5 – 15 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki dość gęste, o różnej długości (blaszki krótkie przemieszane z dłuższymi), zawsze giętkie, elastyczne (nie kruszą się przy dotknięciu palcem) – wyjątek wśród gołąbków [1], wąskie, rozwidlające się, cienkie, miękkie [2], gładkie ostrza blaszek hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: biały hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: dość ścisły, od twardego (młode owocniki) do kruchego, łamliwego (starsze owocniki) miąższ – kolor: biały, jedynie tuż pod skórką zabarwiony na fioletowo [2] miąższ – zapach: brak, delikatny owocowy [2], grzybowy miąższ – smak: łagodny[1,2], orzechowy[2] trzon – typ: centryczny trzon – kształt: walcowaty, od twardego (młode owocniki) do gąbczastego (starsze owocniki) [1], nieco zwężony ku górze [2] trzon – powierzchnia: naga, gładka, połyskliwa trzon – kolor: biały, zabarwiony liliowoczerwono (rzadko) [1,2] trzon – średnica: 1,5 – 3 cm trzon – wysokość: 5 – 12 cm pierścień: brak pochwa: brak osłona: Ø |
mleczko: brak gutacja: Ø |
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie trzon – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø reakcje makrochemiczne: FeSO4 (siarczan żelaza II) – zmiana koloru na różowocielisty (cecha charakterystyczna tego gatunku) |
zmienność: gatunek o dużej zmienności barwnej higrofaniczność: Ø |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
podłoże: gleba (wszystkie oprócz gleb wapiennych [1], często żyzna) sposób odżywiania: symbiont terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste (rzadko), lasy mieszane, parki gatunek organizmu sąsiadującego: Dąb, Buk, Świerk (rzadziej) gatunek organizmu będącego podłożem: Ø gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: pojedynczo lub w grupie (zwykle pojedynczo) wielkość grupy: mała (kilka owocników) kształt grupy: Ø |
zarodniki – kształt: szerokoelipsoidalne, brodawkata powierzchnia zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 7 – 9,5 × 5,5 – 7 μm wysyp zarodników – kolor: biały, kremowy (rzadziej) |
opis |
---|
woda: tak, 90% białko: tak tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: tak |
witaminy: tak minerały: tak kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø |
toksyny: Ø |
pozostałe: Ø |
ciekawostki |
---|
Kapelusz Gołąbka zielonawofioletowego może być ubarwiony jednolicie, ale częściej jest kombinacją kolorów fioletowego, niebieskiego, różowego, ochrowego, oliwkowego i siwoczarniawego. [1] |
etymologia |
---|
Nazwa łacińska tego gatunku to Russula cyanoxantha, gdzie cyanoxantha znaczy “niebieskożółta”. [2] |
uwagi |
---|
Ø |
robaczywienie |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
– marynowanie – gotowanie – smażenie – duszenie – grillowanie |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
gatunek podobny: Gołąbek chmurny |
cechy odróżniające: Ø |
gatunek podobny: Gołąbek fiołkowozielony |
cechy odróżniające: małe rozmiary, kruche blaszki |
gatunek podobny: Gołąbek oliwkowozielony |
cechy odróżniające: przewaga oliwkowozielonego koloru kapelusza, gęste i widelcowato pozrastane przy trzonie blaszki |
gatunek podobny: Gołąbek szary |
cechy odróżniające: Ø |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Go%C5%82%C4%85bek_zielonawofioletowy
2 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=113
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 2.0