Gołąbek zielonawofioletowy

kategoria: grzybrodzina: gołąbkowate
nazwa polska: Gołąbek zielonawofioletowy
inne nazwy polskie: Bedłka górkowa, Gołąbek fioletowy, Gołąbek modrożółty
nazwy zwyczajowe: Olszówka
nazwa łacińska: Russula cyanoxantha
synonimy łacińskie: Agaricus cyanoxanthus (1774), Russula cutefracta (1881), Russula cyanoxantha (1992), Russula flavoviridis (1962)
autor nazwy polskiej: Władysław Wojewoda
pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer , 1774 r.
aktualna klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1883 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb naziemny
sezon: grzyb letni
okres występowania: lipiec(min czerwiec) – październik
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
powszechność w kraju: pospolity
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
zasięg ogólny: występuje w Europie, Ameryce Północnej i Środkowej, Azji i Australii [1]
trudność identyfikacji: łatwe
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 niejadalny
kategoria smaku:
 jadalny bardzo dobrej jakości
wyjątki zastosowania:
 Ø
opis
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego z podgiętym brzegiem (młode owocniki) do wypukłego, wklęsłego i lejkowatego (starsze owocniki) [1], masywny, jędrny, brzeg kapelusza ostry (rzadziej tępy) i nieprążkowany
owocnik – powierzchnia: od matowej, błyszczącej (w dni suche) do lepkiej, kleistej (w dni wilgotne), z promienistymi żyłkami [2], skórka kapelusza daje się ściągać [2] (do połowy promienia kapelusza)
owocnik – kolor: odcienie koloru fioletowego, niebieskiego, różowego, ochrowego, oliwkowego, siwoczarniawego [1], kapelusz w środkowej części zazwyczaj ciemniejszy
owocnik – średnica: 5 – 15 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki dość gęste, o różnej długości (blaszki krótkie przemieszane z dłuższymi), zawsze giętkie, elastyczne (nie kruszą się przy dotknięciu palcem) – wyjątek wśród gołąbków [1], wąskie, rozwidlające się, cienkie, miękkie [2], gładkie ostrza blaszek
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: biały
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
miąższ – kształt: dość ścisły, od twardego (młode owocniki) do kruchego, łamliwego (starsze owocniki)
miąższ – kolor: biały, jedynie tuż pod skórką zabarwiony na fioletowo [2]
miąższ – zapach: brak, delikatny owocowy [2], grzybowy
miąższ – smak: łagodny[1,2], orzechowy[2]
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: walcowaty, od twardego (młode owocniki) do gąbczastego (starsze owocniki) [1], nieco zwężony ku górze [2]
trzon – powierzchnia: naga, gładka, połyskliwa
trzon – kolor: biały, zabarwiony liliowoczerwono (rzadko) [1,2]
trzon – średnica: 1,5 – 3 cm
trzon – wysokość: 5 – 12 cm
pierścień: brak
pochwa: brak
osłona: Ø
mleczko: brak
gutacja: Ø
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie
trzon – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
reakcje makrochemiczne: FeSO4 (siarczan żelaza II) – zmiana koloru na różowocielisty (cecha charakterystyczna tego gatunku)
zmienność: gatunek o dużej zmienności barwnej
higrofaniczność: Ø
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
podłoże: gleba (wszystkie oprócz gleb wapiennych [1], często żyzna)
sposób odżywiania: symbiont
terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste (rzadko), lasy mieszane, parki
gatunek organizmu sąsiadującego: Dąb, Buk, Świerk (rzadziej)
gatunek organizmu będącego podłożem: Ø
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: pojedynczo lub w grupie (zwykle pojedynczo)
wielkość grupy: mała (kilka owocników)
kształt grupy: Ø
zarodniki – kształt: szerokoelipsoidalne, brodawkata powierzchnia
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 7 – 9,5 × 5,5 – 7 μm
wysyp zarodników – kolor: biały, kremowy (rzadziej)
opis
woda: tak, 90%
białko: tak
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: tak
witaminy: tak
minerały: tak
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
toksyny: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Kapelusz Gołąbka zielonawofioletowego może być ubarwiony jednolicie, ale częściej jest kombinacją kolorów fioletowego, niebieskiego, różowego, ochrowego, oliwkowego i siwoczarniawego. [1]
etymologia
Nazwa łacińska tego gatunku to Russula cyanoxantha, gdzie cyanoxantha znaczy “niebieskożółta”. [2]
uwagi
Ø
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
– marynowanie
– gotowanie
– smażenie
– duszenie
– grillowanie
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Gołąbek chmurny
cechy odróżniające: Ø
gatunek podobny: Gołąbek fiołkowozielony
cechy odróżniające: małe rozmiary, kruche blaszki
gatunek podobny: Gołąbek oliwkowozielony
cechy odróżniające: przewaga oliwkowozielonego koloru kapelusza, gęste i widelcowato pozrastane przy trzonie blaszki
gatunek podobny: Gołąbek szary
cechy odróżniające: Ø

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Go%C5%82%C4%85bek_zielonawofioletowy
2 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=113

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 2.0

Prawa autorskie.