Grzybówka krwista
| kategoria: grzyb | rodzina: grzybówkowate |
| nazwa polska: Grzybówka krwista inne nazwy polskie: Bedłka krwista, Grzybówka burgundowa nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Mycena haematopus synonimy łacińskie: Agaricus haematopus, Galactopus haematopus |
| określenie nazwy polskiej: Maria Lisiewska, 1987 r. pierwsza klasyfikacja: Christian Hendrik Persoon, 1800 r. aktualna klasyfikacja: Paul Kummer, 1871 r. |
| kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb nadrzewny |
| powszechność w kraju: pospolity ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| zasięg na świecie: Ø |
| sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: kwiecień – grudzień | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: łagodny zapach ogólny: niewyraźny wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: łatwe cechy wyróżniające: Ø |
| opis główny: |
| owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do dzwonkowatego, stożkowato-dzwonkowatego z zaokrąglonym garbem (starsze owocniki), brzeg nieco ząbkowany, nierówny, postrzępiony i zazwyczaj obwieszony bezbarwnymi strzępkami [1], wysokość kapelusza 1 – 2 cm[2] owocnik – powierzchnia: od matowej (młode owocniki) do gładkiej, wilgotnej (starsze owocniki), do połowy a nawet 2/3 kapelusza żłobiona[1] owocnik – kolor: kapelusz od mięsisto-brązowego do czerwonawobrązowego, różowobrązowego, środek zazwyczaj jest ciemniejszy[1], ciemniejsze nieco plamy na kapeluszu[2] (tylko starsze owocniki) owocnik – średnica: 1 – 3(max 4,5)[2] cm owocnik – wysokość: 3 – 9(max 12) cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki szerokie, nierównej długości, kruche, ostrza gładkie[1] lub drobno postrzępione[2] hymenofor – nasada: blaszki zbiegające ząbkiem na trzon lub przyrośnięte do niego hymenofor – kolor: od białawego (młode owocniki) do różowego, ciemnoróżowego (starsze owocniki), z brązowo-purpurowymi plamami[2], ostrza koloru blaszek, z między-blaszkami hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: bardzo cienki, kruchy miąższ – kolor: od bladego do ciemnopurpurowego miąższ – zapach: niewyraźny miąższ – smak: łagodny trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny trzon – kształt: walcowaty, w środku pusty, jędrny, zwykle wygięty, o podstawie słabo rozszerzonej, pokrytej beżowymi, rzadkimi ale dość długimi włoskami [2] trzon – powierzchnia: pokryta drobnymi płatkami[1], oszroniona, matowa, delikatnie prążkowana [2] trzon – kolor: kolor kapelusza trzon – średnica: 3 – 5 mm trzon – wysokość: 3 – 7(max 10) cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: nie pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: nie pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: tak mleczko – kolor: krwistoczerwona ciecz wydobywająca się z uszkodzonych miejsc (nie występuje w dni bardzo suche) mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: rzadkie mleczko – obfitość: średnia gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
| odżywianie i biotop: |
| sposób odżywiania: saprotrof podłoże: drewno (martwe, wilgotne drewno drzew liściastych; pnie, pniaki, opadłe gałęzie, bardzo rzadko na drzewie iglastym) terytorium: lasy liściaste, lasy mieszane, lasy iglaste (rzadko) gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Klon jawor, Olsza szara, Brzoza brodawkowata, Wiśnia, Dereń, Leszczyna, Głóg, Buk, Jesion, Śliwa, Dąb szypułkowy, Dąb bezszypułkowy, Robinia akacjowa, Wierzba, Lipa [1], Świerk (bardzo rzadko) [2] gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
| wielkość występowania: |
| występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: wiązka |
| zarodniki: |
| zarodniki – kształt: szerokoeliptyczne, gładkie zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 8 – 11 × 5 – 7 μm wysyp zarodników – kolor: biały |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| hymenofor: tak, na krwistoczerwony miąższ: tak, na krwistoczerwony trzon: Ø |
| reakcje makrochemiczne: |
| KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
| wartości odżywcze: |
| wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
| ciekawostki |
|---|
| Zarówno na grzybni, jak i owocnikach Grzybówki krwistej zaobserwowano słabą bioluminescencję. Jednak ta luminescencja jest dość słaba i niewidoczna dla ludzkiego oka; w jednym z badań emisja światła była wykrywalna dopiero po 20 godzinach ekspozycji na film rentgenowski. Biologiczny cel bioluminescencji u grzybów nie jest ostatecznie znany, chociaż zasugerowano kilka hipotez: może pomóc przyciągnąć owady, aby pomóc w rozproszeniu zarodników, może być produktem ubocznym innych funkcji biochemicznych lub może pomóc w odstraszaniu heterotrofów, które mogą spożywać grzyb. [5] |
| Na Grzybówce krwistej często rozwija się szpileczka czerniejąca Spinellus fusiger – grzyb pasożytujący.[3] |
| W Stanach Zjednoczonych niektórzy jadają Grzybówkę krwistą, jednak uznają ją za nie do końca wybitną w smaku i nie do końca wartą zbierania z uwagi na małe rozmiary. [3] Zródło podające ten gatunek za jadalny: [4] |
| Wyodrębniona z Grzybówki krwistej hematopodyna B była pierwszym, znanym nauce alkaloidem łączącym w sobie struktury chinoliny i pirolu. |
| Do rodzaju Mycena (rodzaj grzybów należący do rodziny grzybówkowatych) należy 135 gatunków. |
| Tak i inne takie grzyby saprotroficzne, Grzybówka krwista odgrywa ważną rolę w rozkładaniu ogromnej ilości biomasy produkowanej każdego roku w lasach, zwracając składniki odżywcze do gleby. |
| etymologia |
|---|
| Nazwa łacińska tego gatunku to Mycena haematopus, gdzie Mycena oznacza “grzyb” a haematopus “krew/krwistoczerwony”.[4] |
| odmiany i formy |
|---|
| Grzybówka krwista odmiana obramowana (Mycena haematopus var. marginata) – dłuższy trzon, fioletowopurpurowe ostrza blaszek. |
| uwagi |
|---|
| Gatunek ten nie jest zbadany do końca i niektóre źródła ostrzegają przed możliwymi właściwościami trującymi tego grzyba. |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| Ø |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Grzybówka krwista wywołuje białą zgniliznę drewna. |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| gatunek podobny: Grzybówka bruzdowanotrzonowa |
| cechy odróżniające: rowkowana powierzchnia trzonu |
| gatunek podobny: Grzybówka krwawiąca |
| cechy odróżniające: mniejsze owocniki, nie rośnie na drewnie, ostrza blaszek czerwonobrązowe, głównie w lasach iglastych |
| gatunek podobny: Grzybówka zielonawa |
| cechy odróżniające: zapach jodu |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grzyb%C3%B3wka_krwista
2 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=1073
3 źródło: https://www.ekologia.pl/wiedza/grzyby/grzybowka-krwista
4 źródło: https://www.messiah.edu/Oakes/fungi_on_wood/gilled%20fungi/species%20pages/Mycena%20haematopus.htm
5 źródło: https://ultimate-mushroom.com/poisonous/179-mycena-haematopus.html
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0