Hypomyces luteovirens
| kategoria: grzyb rodzina: Hypocreaceae |
| nazwa polska: Ø inne nazwy polskie: Grzybożer zielony nazwa łacińska: Hypomyces luteovirens inne nazwy łacińskie: Byssonectria luteovirens (1956), Byssonectria viridis (1937), Cladobotryum arnoldii (1991), Hypomyces viridis, Nectria luteovirens, Peckiella luteovirens (1935), Peckiella viridis (1891), Sphaeria luteovirens (1817), Sphaeria viridis (1805) |
| autor nazwy polskiej: Ø pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
| powszechność: sporadyczny ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| handel: Ø |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| okres występowania: lipiec – listopad okres maksymalny: Ø – Ø |
| gatunek wieloletni: Ø uprawa: Ø |
| opis |
|---|
| owocnik – typ: Ø owocnik – kształt: Ø owocnik – powierzchnia: chropowata, brodawkowata, szorstka owocnik – kolor: od żółtego do żółtawo-zielonego (młode owocniki) do ciemnozielonego (starsze owocniki) owocnik – średnica: Ø – Ø cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: Ø hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm trzon – typ: Ø trzon – kształt: Ø trzon – powierzchnia: Ø trzon – kolor: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm miąższ – kształt: Ø miąższ – kolor: Ø miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zapach: Ø miąższ – smak: Ø pierścień: Ø pochwa: Ø mleczko: Ø gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: grzyb sposób odżywiania: pasożyt (mykopasożyt) terytorium: lasy wszystkich rodzajów, tereny wilgotne gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Ø gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: grzyby z gatunku Russula oraz Lactarius (rzadko) występowanie: Ø zarodniki – kształt: wrzecionowate, prawie gładkie, drobno brodawkowaty zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 30 – 36 × 4,5 – 5,5 μm wysyp zarodników – kolor: Ø |
| ciekawostki |
|---|
| Hypomyces luteovirens ma tendencję do pokrywania tylko górnej części trzonu i hymenoforu grzyba gospodarza. Rzadko pokrywa kapelusz. Ciało owocnika, na którym żeruje staje się twarde. |
| Często atakuje Gołąbki o jasnoczerwonych kapeluszach co tworzy ładną kombinację czerwonego i zielonego koloru. |
| etymologia |
|---|
| Ø |
| uwagi |
|---|
| Ø |
| właściwości lecznicze |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| wartości odżywcze |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne | bibliografia |
|---|---|
Ø | Ø |
gatunek podobny | cechy odróżniające |
|---|---|
Hypomyces banningiae | biały kolor owocnika |
Hypomyces lithuanicus | Ø |
Hypomyces petchii | pomarańczowy kolor owocnika |
Podgrzybnica ceglasta | biały kolor owocnika |
galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)
Ø
przypisy i bibliografia