Korzeniowiec sosnowy

kategoria: grzybrodzina: jodłownicowate
nazwa polska: Korzeniowiec sosnowy
inne nazwy polskie: Huba gładka, Huba korzeniowa, Huba wieloletnia, Korzeniowiec wieloletni, Wrośniak korzeniowy, Żagiew korzeniowa, Żagiew wieloletnia
nazwy zwyczajowe: Ø
nazwa łacińska: Heterobasidion annosum
synonimy łacińskie: Ø
określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 1999 r.
pierwsza klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1821 r.
aktualna klasyfikacja: Julius Oscar Brefeld, 1888 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb nadrzewny
powszechność w kraju: częsty
ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: Ø
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, Azji, Afryce i Australii
sezon: grzyb całoroczny
okres występowania: styczeń – grudzień		czas życia: owocniki wieloletnie
długość życia: Ø
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø
kategoria smaku: Ø
smak ogólny: niewyraźny
zapach ogólny: lekko grzybowy
wyjątki zastosowania: Ø
trudność identyfikacji: łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: Ø
owocnik – kształt: konsolowaty, półeczkowaty, rozpostarto-odgięty lub nieregularny, często faliście powyginany, do podłoża przyrośnięty bokiem lub podstawą [1]
owocnik – powierzchnia: matowa, tworząca cienką skorupkę, często guzkowato nierówna
owocnik – kolor: od czerwonobrązowego do ciemnoczerwonobrązowego, w części centralnej czarnobrązowy, brzeg przyrostowy koloru białego
owocnik – średnica: 5 – 30 cm
owocnik – wysokość: 1 – 3 cm
hymenofor – typ: rurkowy
hymenofor – kształt: rurki ułożone warstwowo w owocnikach wieloletnich, pory dość drobne, o rozmiarach 0,2 – 0,4 mm, okrągławe
hymenofor – nasada: rurki zbiegające
hymenofor – kolor: białokremowy
hymenofor – wysokość: 2 – 8 mm
miąższ – kształt: łykowato-korkowaty, od miękko-skórzastego do zdrewniałego, grubość 0,5 – 3 cm
miąższ – kolor: jasnego drewna [1]
miąższ – zapach: słodkawy[1], lekko grzybowy
miąższ – smak: niewyraźny
trzon – występowanie: Ø
trzon – typ: Ø
trzon – kształt: Ø
trzon – powierzchnia: Ø
trzon – kolor: Ø
trzon – średnica: Ø – Ø cm
trzon – wysokość: Ø – Ø cm
osłona – typ: Ø
osłona – kształt: Ø
osłona – pozostałość: Ø
pierścień – występowanie: Ø
pierścień – kształt: Ø
pierścień – kolor: Ø
pierścień – wysokość: Ø – Ø mm
pochwa – występowanie: Ø
pochwa – kształt: Ø
pochwa – kolor: Ø
pochwa – wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: Ø
mleczko – kolor: Ø
mleczko – smak: Ø
mleczko – gęstość: Ø
mleczko – obfitość: Ø
gutacja – występowanie: Ø
gutacja – kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt
podłoże: drewno (martwe i żywe drewno drzew iglastych, rzadziej liściastych, w przyziemnej części pni, na szyjkach korzeniowych drzew, na pniakach lub na wystających ponad ziemię korzeniach) [1]
terytorium: lasy iglaste, lasy mieszane
gatunek sąsiadujący: Ø
gatunek będący podłożem: Sosna, Jodła, Świerk, Brzoza, Buk, Dąb
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
wielkość występowania:
występowanie – typ: Ø
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: Ø
zarodniki:
zarodniki – kształt: okrągławo-eliptyczne, drobno kropkowane
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: 5 – 6 × 4 – 4,5 μm
wysyp zarodników – kolor: biały, bladokremowy
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: Ø
zmienność koloru: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: Ø
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: Ø
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Zazwyczaj owocniki Korzeniowca sosnowego powstają już po śmierci drzewa, tylko na siedliskach żyznych wytwarzane są jeszcze na żywych drzewach, zawsze jednak ich pojawienie się oznacza nieuchronne obumarcie drzewa. [1]
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uwagi
Ø
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Korzeniowiec sosnowy może być nadzieją dla ludzi chorych na nowotwór jelita grubego. Trwają badania i wyniki już wydają się być obiecujące. Preparat z Korzeniowca sosnowego ma nie tylko niszczyć komórki nowotworowe, lecz także powodować mniej szkodliwych skutków ubocznych od dzisiejszych leków.
transport
Ø
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Korzeniowiec sosnowy powoduje intensywną zgniliznę pstrą (zgniliznę białą jamkowatą). Zakażenie następuje poprzez rany w drzewie lub kontakt korzenia zdrowego z chorym. [1]
zwalczanie chorób grzybowych
Porażonych drzew nie można już uratować, stosuje się jedynie zapobieganie. Najskuteczniejszą metodą w silnie porażonych drzewostanach jest ich przebudowa – wprowadzenie gatunków odpornych. Skuteczna jest też metoda biologiczna polegająca na pokrywaniu czoła pniaków bioprepratem sporządzonym z grzybni Żylicy olbrzymiej, która jest konkurentem korzeniowców, nie stanowi zaś dla zdrowych drzew zagrożenia. [1]
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Korzeniowiec drobnopory
cechy odróżniające: występuje głównie na świerku, rzadko na jodle
gatunek podobny: Korzeniowiec jodłowy
cechy odróżniające: występuje na jodle, rzadziej na świerku

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Korzeniowiec_sosnowy

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.