Koźlarek grabowy

kategoria: grzyb
wielkość: wielkoowocnikowy
typ ogólny: gatunek naziemny
klasa: pieczarniaki
rząd: borowikowce
rodzina: borowikowate
nazwa polska: Koźlarek grabowy
inne nazwy polskie: Koźlarz grabowy
nazwy potoczne: Kozak grabowy, Kozak
nazwa łacińska: 
Leccinellum pseudoscabrum
synonimy łacińskie: Boletus carpini (1947), Boletus pseudoscaber (1929), Boletus scaber var. carpini (1924), Krombholzia pseudoscabra (1955), Krombholziella carpini (1985), Krombholziella pseudoscabra (1982), Leccinellum carpini (2003), Leccinum carpini (1965), Trachypus carpini (1948), Leccinum pseudoscabrum (1989)

nazwa angielska: Hazel Bolete
określenie nazwy polskiej: Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego, 2021 r.
pierwsza klasyfikacja: Franz Joseph Kallenbach, 1929 r.
aktualna klasyfikacja: Michal Mikšik, 2017 r.
powszechność w kraju: częsty
trend liczebności w kraju: Ø
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
sugestia dotycząca ochrony: Ø

historia ochrony: Ø
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji
sezon: grzyb letni, jesienny
okres występowania: czerwiec – październik
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø
kategoria smaku:
 jadalny dobrej jakości
smak ogólny: Ø
zapach ogólny: Ø
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: łatwe
cechy wyróżniające: gatunek występujący pod grabami, którego uszkodzony miąższ najpierw różowieje, później czernieje
opis
typ owocnika:
owocnik – typ: kapeluszowy rurkowaty
część główna owocnika:
część główna owocnika – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do rozpostartego, poduchowatego (starsze owocniki)
część główna owocnika – kolor: żółtobrązowy, siwobrązowy, oliwkowobrązowy, ciemnobrązowy, czarnobrązowy
wymiary owocnika:
owocnik – średnica: 7 – 14 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
brzeg części głównej owocnika:
brzeg – kształt: od nieco zakrzywionego (młode owocniki) do wybrzuszonego, z wylewającym się hymenoforem (starsze owocniki)
brzeg – kolor: Ø
brzeg – szerokość: Ø
powierzchnia części głównej:
powierzchnia – kształt: naga, jamista, często pomarszczona, nieco lepka (w dni wilgotne)
powierzchnia – wzór: Ø
integralność skórki z miąższem: Ø
powierzchnia – tendencja do pękania: popękana na poletka (starsze owocniki, długotrwała sucha pogoda)
hymenofor:
hymenofor – typ: Ø
hymenofor – ulokowanie: Ø
hymenofor – kształt: Ø
hymenofor – nasada: rurki głęboko wykrojone przy trzonie
hymenofor – kolor: od białawego (młode owocniki) do żółtawego, oliwkowożółtego, oliwkowosinego (starsze owocniki)
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: tak, ciemnieje, zmiana koloru na siwobrązowy, czarny
hymenofor – wysokość: Ø – 20(max 30) mm
integralność hymenoforu z miąższem: Ø
ujście hymenoforu – kształt: pory okrągłe
ujście hymenoforu – kolor: Ø
ujście hymenoforu – wymiary: 0,5 – 1 mm
miąższ:
miąższ – kształt: od miękkiego (w kapeluszu) do włóknistego (w trzonie)
miąższ – kolor: białawożółty, białawy
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: tak, zmiana kolory na różowy, później szarofioletowy, siwofioletowy, czarniawy
miąższ – zapach: przyjemny, grzybowy
miąższ – siła zapachu: Ø
miąższ – smak: przyjemny, grzybowy, łagodny
miąższ – siła smaku: Ø
miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm
trzon:
trzon – występowanie: tak
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: okrągławy, cieńszy górą, twardy, wysmukły
trzon – struktura wewnętrzna: Ø
trzon – powierzchnia: pokryta czarniawymi, włóknistymi kosmkami lub łuseczkami, pomarszczona w górnej części, szorstka, łuseczkowata
trzon – tendencja do pękania: Ø
trzon – wzór na powierzchni: Ø
trzon – kolor: białawy, białawoszary
trzon – zmiana koloru po uszkodzeniu: tak, czernieje po uciśnięciu
trzon – średnica: 1 – 3 cm
trzon – wysokość: 5 – 14(max 15) cm
integralność trzonu z częścią główną: Ø
podstawa trzonu – kształt: zgrubiała i pałkowato rozszerzona
podstawa trzonu – powierzchnia: Ø
podstawa trzonu – kolor: Ø
osłona:
osłona – występowanie: nie
osłona – typ: Ø
osłona – kształt: Ø
osłona – kolor: Ø
osłona – pozostałość: Ø
resztki osłony na powierzchni części głównej:
resztki osłony – występowanie: nie
resztki osłony – typ: Ø
resztki osłony – kształt: Ø
resztki osłony – rozmieszczenie: Ø
resztki osłony – trwałość: Ø
resztki osłony – kolor: Ø
resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm
osłona hymenoforu:
osłona hymenoforu – występowanie: nie
osłona hymenoforu – kształt: Ø
osłona hymenoforu – trwałość: Ø
osłona hymenoforu – kolor: Ø
pierścień:
pierścień – występowanie: nie
pierścień – kształt: Ø
pierścień – trwałość: Ø
pierścień – kolor: Ø
pierścień – wysokość: Ø – Ø mm
integralność pierścienia z trzonem: Ø
pochwa:
pochwa – występowanie: nie
pochwa – kształt: Ø
pochwa – kolor: Ø
pochwa – średnica: Ø – Ø cm
pochwa – wysokość: Ø – Ø cm
mleczko:
mleczko – występowanie: nie
mleczko – kolor: Ø
mleczko – smak: Ø
mleczko – gęstość: Ø
mleczko – obfitość: Ø
gutacja:
gutacja – występowanie: nie
gutacja – kolor: Ø
gutacja – obfitość: Ø
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: gatunek o nieco zmiennym kształcie
zmienność koloru: gatunek o nieco zmiennej barwie
reakcje makro-chemiczne:
KOH (wodorotlenek potasu): Ø
NaOH (wodorotlenek sodu): Ø
FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø
C6H5OH (fenol): Ø
NH40H (woda amoniakalna): Ø
C6H5NH2 (anilina): Ø
AgNO3 (azotan srebra): Ø
nalewka gwajakowa: Ø
inne odczynniki: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ temperatury: to gatunek ciepłolubny
wpływ światła: Ø
występowanie:
występowanie – typ: Ø
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: Ø
odżywanie:
sposób odżywiania: symbiont
podłoże:
podłoże – rodzaj: gleba
podłoże – właściwości: Ø
integralność owocnika z podłożem: Ø
siedlisko:
terytorium ogólne: lasy liściaste(najczęściej), lasy mieszane, obrzeża lasów
siedlisko – właściwości: lasy wilgotne, cieniste
forma terenu: od nizin po wzgórza
gatunek towarzyszący:
gatunek sąsiadujący: Grab pospolity, Lipa drobnolistna, Leszczyna, Dąb szypułkowy, Dąb bezszypułkowy, Dąb omszony
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
okres rozwoju:
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
okres występowania: czerwiec – październik
pora wzrostu: Ø
hymenium:
hymenium – opis: Ø
zarodniki:
wysyp zarodników – kolor: od cynamonowobrązowego do brązowego, tytoniowobrązowawy, ciemnobrązowy
zarodniki – kształt: wrzecionowato-eliptyczne
zarodniki – powierzchnia: gładka
zarodniki – wymiary: 10 – 28 × 4 – 7 μm
wartość energetyczna:
owocniki surowe: Ø
owocniki suszone: Ø
wartości odżywcze:
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
pozostałe: Ø
informacje
ciekawostki
Koźlarek grabowy znajduje się na czerwonych listach gatunków zagrożonych w Norwegii i Holandii.
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uprawa
Ø
transport
To gatunek łatwy w transporcie.
przechowywanie
Ø
robaczywienie
Gatunek często robaczywy.
handel
Gatunek dopuszczony do obrotu.
uwagi ogólne
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych
Ø
historyczne zastosowanie w celach leczniczych
Ø
toksyny
Ø
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
uwagi w zastosowaniu kulinarnym
Miąższ jest czarniawy po ugotowaniu, można temu zapobiec wrzucając owocniki do nieco bardziej osolonego wrzątku.
przepisy kulinarne
Ø
choroby grzybowe
Ø
zapobieganie chorobom grzybowym
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie inne
Ø
inne zastosowanie historyczne
Ø
zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
mapa występowania

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

gatunki podobne
gatunek podobny:
nazwa polska: Koźlarek bruzdkowany
nazwa łacińska: Leccinellum crocipodium
zastosowanie ogólne: jadalny
cechy odróżniające: jaśniejsza barwa, bardzo rzadki
gatunek podobny:
nazwa polska: Koźlarz babka
nazwa łacińska: Leccinum scabrum
zastosowanie ogólne: jadalny
cechy odróżniające: rośnie tylko pod brzozami, kapelusz zawsze jest gładki, miąższ nie czernieje
gatunek podobny:
nazwa polska: Koźlarz topolowy
nazwa łacińska: Leccinum duriusculum
zastosowanie ogólne: jadalny
cechy odróżniające: rośnie w symbiozie z Topolą osiką
Ø

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.4

Prawa autorskie.