Temporary
| kategoria: grzyb | rodzina: borowikowate |
| nazwa polska: Krasnoborowik ceglastopory inne nazwy polskie: Borowik ceglastopory odmiana typowa, Borowik ceglastopory odmiana żonkilowa, Grzyb wilczy, Wilczy grzyb nazwy zwyczajowe: Ceglak, Czerwononóżka, Pociec, Pocieciec, Pociek, Sinol nazwa łacińska: Neoboletus erythropus synonimy łacińskie: Boletus erythropus (1796), Boletus erythropus (1916), Boletus erythropus (1922), Boletus erythropus (1925), Boletus erythropus (1973), Boletus erythropus (1984), Boletus luridiformis (2009), Boletus luridus (1821), Boletus luridus (1825), Dictyopus erythropus (1886), Neoboletus erythropus (2018), Neoboletus luridiformis (2018), Suillus erythropus (1898), Tubiporus erythropus (1937) |
| określenie nazwy polskiej: Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego, 2021 r. pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
| kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
| powszechność w kraju: pospolity ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| zasięg na świecie: występuje w Europie i Japonii |
| sezon: grzyb letni, grzyb jesienny okres występowania: maj – listopad | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
| zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: trujący kategoria smaku: jadalny dobrej jakości smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: Ø cechy wyróżniające: Ø |
| opis główny: |
| owocnik – typ: kapeluszowy rurkowaty owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do rozpostartego (starsze owocniki) owocnik – powierzchnia: od suchej, matowej, zamszowej (młode owocniki) do gładkiej, nagiej (starsze owocniki) owocnik – kolor: od ceglastoczerwonego do brązowego, ciemnobrązowego, niekiedy z ochrowymi plamkami, skórka nie daje się oddzielić od miąższu owocnik – średnica: 5 – 15(max 20) cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: rurkowy hymenofor – kształt: pory kanciaste hymenofor – nasada: rurki wycięte przy trzonie, zatokowato wycięte hymenofor – kolor: od żółtego, oliwkowego (młode owocniki) do rdzawego hymenofor – wysokość: 10 – 30 mm miąższ – kształt: bardzo zwarty, twardy, jędrny miąższ – kolor: żółty miąższ – zapach: słaby, przyjemny, grzybowy miąższ – smak: łagodny trzon – występowanie: Ø trzon – typ: centryczny trzon – kształt: od pękatego po smukły, pełny trzon – powierzchnia: pokryta bardzo gęsto ceglastoczerwonymi nieregularnymi strzępkami, ziarenkowata, filcowata, górna część trzonu zawiera na swojej powierzchni mniej strzępków przez co kolor samego trzonu jest tu bardziej żółty trzon – kolor: czerwony trzon – średnica: 2 – 5(max 6) cm trzon – wysokość: 5 – 15(max 18) cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: nie pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: nie pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: nie mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
| odżywianie i biotop: |
| sposób odżywiania: symbiont podłoże: gleba (kwaśna) terytorium: lasy iglaste, lasy liściaste, lasy mieszane gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Jodła pospolita, Świerk pospolity, Buk zwyczajny, Dąb szypułkowy, Dąb bezszypułkowy gatunek będący żywicielem: Ø |
| wielkość występowania: |
| występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie (częściej w grupie) wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
| zarodniki: |
| zarodniki – kształt: eliptyczno-wrzecionowate, gładkie zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 13 – 18 × 5,5 – 6,5 μm wysyp zarodników – kolor: oliwkowobrązowy |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| hymenofor: tak, sinieje miąższ: tak, na ciemnoniebieski trzon: Ø |
| reakcje makrochemiczne: |
| KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
| wartości odżywcze: |
| wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: tak tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: tak witaminy: B1, B2, B3, B12, C i E minerały: fosfor, magnez, potas, żelazo kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
| ciekawostki |
|---|
| Krasnoborowik ceglastopory rzadko kiedy jest robaczywy. |
| Zmiana barwy po uszkodzeniu miąższu spowodowane jest zawartym w tkance barwniku atromentynie i kwasowi pulwinowemu, który powstaje z utleniania tegoż barwnika. |
| Gatunek ten występuje częściej w górach (południe Polski) niż na nizinach. |
| etymologia |
|---|
| Ø |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uwagi |
|---|
| Surowe (lub niedogotowane/niedosmażone) Krasnoborowiki ceglastopore są trujące (powodują zaburzenia żołądkowo-jelitowe). Borowiki te należy poddać dłuższej obróbce termicznej niż inne. |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| To gatunek bardzo łatwy w transporcie. |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| – smażenie – gotowanie (min 30 – 60 minut, wylać wywar) – zapiekanie – marynowanie (po wcześniejszym ugotowaniu) – duszenie |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| gatunek podobny: Gorzkoborowik żółtopory |
| cechy odróżniające: siateczka na trzonie, czerwone rurki zamiast żółtych |
| gatunek podobny: Modroborowik gładkotrzonowy |
| cechy odróżniające: kapelusz oliwkowobrązowy, pomarańczowoczerwony, pomarańczowe pory i trzon u podstawy karminowoczerwony |
| gatunek podobny: Modroborowik ponury |
| cechy odróżniające: siateczka na trzonie |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0