Kruchaweczka zaroślowa

kategoria: grzybrodzina: kruchaweczkowate
nazwa polska: Kruchaweczka zaroślowa
inne nazwy polskie: Maślanka de Candolle`a [1]
nazwy zwyczajowe: Ø
nazwa łacińska: Psathyrella candolleana
synonimy łacińskie: Agaricus appendiculatus 1789, Agaricus appendiculatus 1881, Agaricus candolleanus 1818, Agaricus catarius 1874, Agaricus egenulus 1861, Agaricus felinus 1872, Agaricus stipatus 1801, Agaricus vinosus 1841, Drosophila candolleana 1886, Hypholoma appendiculatum 1872, Hypholoma candolleanum 1872, Hypholoma catarium 1892, Hypholoma egenulum 1887, Hypholoma felinum 1887, Hypholomopsis appendiculata 1909, Psathyra appendiculata 1901, Psathyra candolleana 1901, Psathyra corrugis 1922, Psathyrella appendiculata 1938, Psathyrella corrugis 1886, Psathyrella egenula 1953, Psathyrella microlepidota 1960
autor nazwy polskiej: Barbara Gumińska oraz Władysław Wojewoda, 1968 r.
pierwsza klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1818 r.
aktualna klasyfikacja: René Charles Maire, 1913 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb nadrzewny
sezon: grzyb wiosenny, grzyb letni
okres występowania: maj(min kwiecień)[2] – październik
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
powszechność w kraju: powszechny
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
zasięg ogólny: występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą i Afryką (ale jest na Wyspach Kanaryjskich u jej wybrzeży) [1]
trudność identyfikacji: łatwe
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 jadalny średniej jakości
wyjątki zastosowania:
 Ø
opis
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od okrągłego, dzwonkowatego (młode owocniki) do rozpostartego, płaskiego (starsze owocniki), brzeg ostry
owocnik – powierzchnia: matowa, długowłóknista, w centrum gładka, głównie na brzegach z kosmkowatymi resztkami osłony, naga, sucha, oszroniona (młode owocniki)
owocnik – kolor: od białawego, kremowego (w dni suche) do beżowożółtego lub żółtobrązowego (w dni wilgotne), od miodowo-brązowego (młode owocniki) do fioletowoszarego (starsze owocniki)
owocnik – średnica: 3 – 8(max 11) cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki bardzo gęste, ostrza orzęsione (widoczne w powiększeniu)
hymenofor – nasada: blaszki wąsko przyrośnięte do trzonu
hymenofor – kolor: od białego (młode owocniki) do szaroliliowego, czekoladowobrązowego (starsze owocniki)
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
miąższ – kształt: cienki, kruchy
miąższ – kolor: bladoszarobrązowy
miąższ – zapach: słaby, grzybowy
miąższ – smak: niewyraźny, łagodny
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: cylindryczny, bardzo łamliwy, podłużnie włóknisty, od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki), niekiedy korzeniasty
trzon – powierzchnia: gładka, jedwabiście połyskująca
trzon – kolor: od białawego (młode owocniki) do ciemniejszego (starsze owocniki)
trzon – średnica: 2 – 5(max 10) mm
trzon – wysokość: 4 – 8(max 15)[2] cm
pierścień: brak lub słabo zaznaczona strefa pierścieniowa
pochwa: brak
osłona: tak, biała, pajęczynowata (tylko młode owocniki), znika ona dość szybko, pozostając na brzegu bladokremowe kosmki
mleczko: Ø
gutacja: Ø
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie
trzon – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
reakcje makrochemiczne: KOH (ług potasowy) – zmiana koloru na ciemnobrązowo
zmienność: gatunek o nieco zmiennej barwie
higrofaniczność: tak
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
podłoże: drewno (zagrzebane w ziemi i zbutwiałe drewno, kora, preferuje gleby gliniaste, obojętne lub lekko zasadowe, unika gleb kwaśnych) [1]
sposób odżywiania: saprotrof
terytorium: lasy liściaste, ogrody, parki, przy drogach, łąki, trawniki
gatunek organizmu sąsiadującego: Ø
gatunek organizmu będącego podłożem: Ø
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: pojedynczo lub w grupie
wielkość grupy: do kilkudziesięciu owocników
kształt grupy: kępka
zarodniki – kształt: elipsoidalne ze ściętym końcem, gładkie
zarodniki – kolor: fioletowobrązowawy
zarodniki – wymiary: 6,5 – 9,5 × 4 – 5 μm
wysyp zarodników – kolor: ciemnobrunatny
opis
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
toksyny: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Ø
etymologia
Nazwa łacińska tego gatunku to Psathyrella candolleana, gdzie Psathyrella pochodzi od greckiego słowa psathuros oznaczającego “kruchy”, a candolleana została nadana na cześć szwajcarskiego botanika Augustina Pyramusa de Candolle.
uwagi
Ø
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
To gatunek bardzo trudny w transporcie.
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
To gatunek niedopuszczony do obrotu.
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
– jako grzyb domieszkowy
– gotowanie
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Kruchaweczka namakająca
cechy odróżniające: ciemnobrązowy kapelusz i blaszki
gatunek podobny: Kruchawica aksamitna
cechy odróżniające: Ø
gatunek podobny: Polówka wczesna
cechy odróżniające: fioletowawe blaszki, zapach i smak mączny
gatunek podobny: Polówka popękana
cechy odróżniające: masywniejsze owocniki, gorzki smak

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kruchaweczka_zaro%C5%9Blowa
2 źródło: https://www.jezioro.com.pl/przyroda/index/grzyby/view/grzyby/q/p/item/2356

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 2.0

Prawa autorskie.