Kubek prążkowany

kategoria: grzyb
wielkość: wielkoowocnikowy
typ ogólny: gatunek nadrzewny
klasa: pieczarniaki
rząd: pieczarkowce
rodzina: incertae sedis
charakterystyka: niejadalny, pospolity, niepodlegający ochronie
nazwa polska: Kubek prążkowany
inne nazwy polskie: 
Kubecznik porysowany, Kustrzebka prążkowana, Pucharek prążkowany
nazwy potoczne: Ø
nazwa łacińska: 
Cyathus striatus
synonimy łacińskie: Cyathella striata (1804), Nidularia striata (1792), Peziza striata (1778)

nazwa angielska: Fluted bird’s nest
określenie nazwy polskiej: Stanisław Kostka Anastazy Chełchowski, 1898 r.
pierwsza klasyfikacja: William Hudson, 1778 r.
aktualna klasyfikacja: Carl Ludwig (von) Willdenow, 1787 r.
powszechność w kraju: pospolity
trend liczebności w kraju: Ø
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
sugestia dotycząca ochrony: Ø

historia ochrony: Ø
zasięg na świecie: występuje na wszystkich kontynentach (poza Antarktydą), również na wielu wyspach
sezon: grzyb letni, jesienny
okres występowania: maj – listopad
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 Ø
smak ogólny: Ø
zapach ogólny: Ø
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: bardzo łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis
typ owocnika:
owocnik – typ: cyfelloidalny
część główna owocnika:
część główna owocnika – kształt: kubeczkowaty, lejkowaty, zwężający się dołem
część główna owocnika – kolor: zewnętrzna powierzchnia – rdzawo-brązowy, brązowy, czarniawy, wewnętrzna powierzchniabiaławy, szary, srebrzysty,
wymiary owocnika:
owocnik – średnica: 0,8 – 1 cm
owocnik – wysokość: 1 – 2 cm
brzeg części głównej owocnika:
brzeg – kształt: niekiedy nieco wywinięty
brzeg – kolor: Ø
brzeg – szerokość: Ø
powierzchnia części głównej:
powierzchnia – kształt: zewnętrzna powierzchniasilnie owłosiona, filcowata, wewnętrzna powierzchnia – gładka, wyraźnie podłużnie prążkowana, lśniąca
powierzchnia – wzór: Ø
integralność skórki z miąższem: Ø
powierzchnia – tendencja do pękania: Ø
hymenofor:
hymenofor – typ: Ø
hymenofor – ulokowanie: Ø
hymenofor – kształt: Ø
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: Ø
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
integralność hymenoforu z miąższem: Ø
ujście hymenoforu – kształt: Ø
ujście hymenoforu – kolor: Ø
ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm
miąższ:
miąższ – kształt: cienki, łamliwy
miąższ – kolor: Ø
miąższ – zapach: Ø
miąższ – siła zapachu: Ø
miąższ – smak: niemiły[3]
miąższ – siła smaku: Ø
miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm
trzon:
trzon – występowanie: Ø
trzon – typ: Ø
trzon – kształt: Ø
trzon – struktura: Ø
trzon – powierzchnia: Ø
trzon – tendencja do pękania: Ø
trzon – wzór na powierzchni: Ø
trzon – kolor: Ø
trzon – średnica: Ø – Ø cm
trzon – wysokość: Ø – Ø cm
integralność trzonu z częścią główną: Ø
podstawa trzonu – kształt: Ø
osłona:
osłona – występowanie: Ø
osłona – typ: Ø
osłona – kształt: Ø
osłona – kolor: Ø
osłona – pozostałość: Ø
resztki osłony na powierzchni części głównej:
resztki osłony – występowanie: Ø
resztki osłony – typ: Ø
resztki osłony – kształt: Ø
resztki osłony – rozmieszczenie: Ø
resztki osłony – trwałość: Ø
resztki osłony – kolor: Ø
resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm
osłona hymenoforu:
osłona hymenoforu – występowanie: Ø
osłona hymenoforu – kształt: Ø
osłona hymenoforu – trwałość: Ø
osłona hymenoforu – kolor: Ø
pierścień:
pierścień – występowanie: Ø
pierścień – kształt: Ø
pierścień – trwałość: Ø
pierścień – kolor: Ø
pierścień – wysokość: Ø – Ø mm
integralność pierścienia z trzonem: Ø
pochwa:
pochwa – występowanie: Ø
pochwa – kształt: Ø
pochwa – kolor: Ø
pochwa – średnica: Ø – Ø cm
pochwa – wysokość: Ø – Ø cm
mleczko:
mleczko – występowanie: Ø
mleczko – kolor: Ø
mleczko – smak: Ø
mleczko – gęstość: Ø
mleczko – obfitość: Ø
gutacja:
gutacja – występowanie: Ø
gutacja – kolor: Ø
gutacja – obfitość: Ø
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: Ø
zmienność koloru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
zmiana koloru hymenoforu: Ø
zmiana koloru miąższu: Ø
zmiana koloru trzonu: Ø
reakcje makro-chemiczne:
KOH (wodorotlenek potasu): Ø
NaOH (wodorotlenek sodu): Ø
FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø
C6H5OH (fenol): Ø
NH40H (woda amoniakalna): Ø
C6H5NH2 (anilina): Ø
AgNO3 (azotan srebra): Ø
nalewka gwajakowa: Ø
inne odczynniki: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
występowanie:
występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie(najczęściej)
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: Ø
odżywanie:
sposób odżywiania: saprotrof
podłoże:
podłoże – rodzaj: drewno (martwe drewno drzew liściastych oraz iglastych, opadłe gałązki, spróchniałe pniaki), rośliny (liście, resztki roślin), gleba (żyzna, humusowa)[4]
podłoże – właściwości: Ø
integralność owocnika z podłożem: Ø
siedlisko:
terytorium ogólne: lasy liściaste, lasy iglaste, lasy mieszane, zarośla, parki
siedlisko – właściwości: miejsca wilgotne, zacienione
forma terenu: Ø
gatunek towarzyszący:
gatunek sąsiadujący: Ø
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
okres rozwoju:
czas życia: Ø
długość życia: Ø
okres występowania: Ø – Ø
pora wzrostu: Ø
hymenium:
hymenium – opis: Ø
zarodniki:
wysyp zarodników – kolor: Ø
zarodniki – kształt: jajowate lub soczewkowate
zarodniki – powierzchnia: gładka
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: 18(min 14) – 22 × 8 – 12 μm
wartość energetyczna:
owocniki surowe: Ø
owocniki suszone: Ø
wartości odżywcze:
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
pozostałe: Ø
informacje
ciekawostki
Płodny owocnik zamknięty jest błoną (epifragma), która po osiągnięciu przez owocnik dojrzałości rozrywa się uwalniając perydiole – krążkowate, szare lub szarobrązowe, o średnicy 1,5–2 mm. Przyczepione są do owocnika cienkimi sznureczkami (funiculus). Spadające krople deszczu powodują ich wyrzucenie z kubka wraz z kleistymi sznureczkami. Po dotknięciu do podłoża okręcają się wokół cienkich łodyg, włosków itp. [1] Perydolie mogą być wyrzucone z kubeczka nawet na odległość 1m. [2]
Dawniej w krajach niemieckojęzycznych uważano masowy pojaw kubków prążkowanych za zły znak. Wierzono, że ich perydiole to diabelskie pieniądze, a obecność grzybów świadczy o nadchodzącym kryzysie gospodarczym, a potem wojnie. [3]
etymologia
Nazwa łacińska tego gatunku to Cyathus striatus, gdzie striat tłumaczy się jako “drobno zmarszczone”.
odmiany i formy
Ø
uprawa
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
robaczywienie
Ø
handel
Ø
uwagi ogólne
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych
Ø
historyczne zastosowanie w celach leczniczych
Ø
toksyny
Ø
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
uwagi w zastosowaniu kulinarnym
Ø
przepisy kulinarne
Ø
choroby grzybowe
Ø
zapobieganie chorobom grzybowym
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie inne
Ø
inne zastosowanie historyczne
Ø
zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
mapa występowania

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

gatunki podobne
gatunek podobny:
nazwa polska: Kubek gnojowy
nazwa łacińska: Cyathus stercoreus
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: wewnętrzna powierzchnia bez prążków
gatunek podobny:
nazwa polska: Kubek ołowianoszary
nazwa łacińska: Cyathus olla
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: wewnętrzna powierzchnia bez prążków
gatunek podobny:
nazwa polska: Kubecznik pospolity
nazwa łacińska: Crucibulum laeve
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: wewnętrzna powierzchnia bez prążków, żółtopomarańczowa barwa
[1] źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kubek_pr%C4%85%C5%BCkowany
[2] źródło: https://www.medianauka.pl/kubek-prazkowany
[3] źródło: https://www.ekologia.pl/wiedza/grzyby/kubek-prazkowany
[4] źródło: http://atlas.grzybiarze.eu/cyathus-striatus/

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.1

Prawa autorskie.