Kustrzebka brunatna
kategoria: grzyb rodzina: kustrzebkowate |
nazwa polska: Kustrzebka brunatna inne nazwy polskie: Ø nazwa łacińska: Peziza badia inne nazwy łacińskie: Galactinia badia (1893), Helvella cochleata (1789), Plicaria badia, Pustularia badia (1880), Scodellina badia |
autor nazwy polskiej: Ø pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrick Persoon, 1801 r. aktualna klasyfikacja: – j.w. – |
powszechność: częsty ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
handel: niedopuszczony |
zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: niejadalny kategoria smaku: jadalny średniej jakości wyjątki zastosowania: Ø |
okres występowania: czerwiec – październik okres maksymalny: maj – październik |
gatunek wieloletni: Ø uprawa: Ø |
opis |
---|
owocnik – typ: miseczkowaty (apotecjum, łac. apothecium) owocnik – kształt: od kulistego, głębokomiskowatego (młode owocniki) do rozpostartego, fałdziście powyginany (starsze owocniki), często jednostronnie wcięty, brzeg długo podwinięty owocnik – powierzchnia: powierzchnia wewnętrzna – gładka, powierzchnia zewnętrzna – delikatnie futrzasta, ziarnista owocnik – kolor: strona wewnętrzna – od beżowego do ciemnobrązowego, strona zewnętrzna – bladobrązowy owocnik – średnica: 2 – 10 cm owocnik – wysokość: 1,5 – 4 cm hymenofor – typ: gładki hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm trzon – typ: Ø trzon – kształt: brak, jedynie u starszych owocników karłowaty, szczątkowy, owocnik często wprost siedzący na podłożu trzon – powierzchnia: Ø trzon – kolor: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm miąższ – kształt: krucho-woskowaty, żelowaty, dość gruby, łamliwy, delikatny miąższ – kolor: jasnobrązowy (jaśniejszy od powierzchni zewnętrznej owocnika) miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zapach: niewyraźny miąższ – smak: niewyraźny pierścień: brak pochwa: brak mleczko: brak gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: gleba (ciężka, gliniasta, piaszczysto-gliniasta, wapienna), drewno (bardzo rzadko, zagrzebane, przegniłe drewno) sposób odżywiania: saprotrof terytorium: lasy iglaste, lasy liściaste, lasy mieszane, leśne drogi, polany, rowy, leśne trakty gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Ø gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: w grupie zarodniki – kształt: elipsowate, o powierzchni chropowatej i pokrytej brodawkami zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: (15)17 – 20 × (8)9 – 12 μm wysyp zarodników – kolor: biały |
ciekawostki |
---|
Kustrzebka brunatna jest rzadko zbierana do spożycia przez ludzi ze względu na ich niewielkie rozmiary i średniej jakości smak. |
etymologia |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Kustrzebka brunatna na surowo lub nieodpowiednio ugotowana może powodować nieprzyjemne dolegliwości żołądkowe. |
właściwości lecznicze |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
wartości odżywcze |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne | bibliografia |
---|---|
Ø | Ø |
gatunek podobny | cechy odróżniające |
---|---|
Kustrzebka pęcherzykowata | jaśniejszego koloru owocniki |
Peziza brunneoatra | owocniki o dużo mniejszej średnicy (do 3 cm) |
Peziza depressa | brodawkowate zarodniki |
Peziza limnaea | nieco dłuższe i węższe zarodniki, występuje w bardzo wilgotnych miejscach |
Peziza michelii | mniejsza, rzadsza, po stronie płodnej ma fioletowawe przybarwienie, miąższ wydziela żółtawy sok |
galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)
Ø
przypisy i bibliografia