Kustrzebka brunatna

kategoria: grzyb
rodzina: kustrzebkowate
nazwa polska: Kustrzebka brunatna
inne nazwy polskie: Ø
nazwa łacińska: Peziza badia
inne nazwy łacińskie: Galactinia badia (1893), Helvella cochleata (1789), Plicaria badia, Pustularia badia (1880), Scodellina badia
autor nazwy polskiej: Ø
pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrick Persoon, 1801 r.
aktualna klasyfikacja: – j.w. –
powszechność: częsty
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
handel: niedopuszczony
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: 
niejadalny
kategoria smaku: 
jadalny średniej jakości
wyjątki zastosowania: 
Ø
okres występowania: czerwiec – październik
okres maksymalny: maj – październik
gatunek wieloletni: Ø
uprawa: Ø
opis
owocnik – typ: miseczkowaty (apotecjum, łac. apothecium)
owocnik – kształt: od kulistego, głębokomiskowatego (młode owocniki) do rozpostartego, fałdziście powyginany (starsze owocniki), często jednostronnie wcięty, brzeg długo podwinięty
owocnik – powierzchnia: powierzchnia wewnętrzna – gładka, powierzchnia zewnętrzna – delikatnie futrzasta, ziarnista
owocnik – kolor: strona wewnętrzna – od beżowego do ciemnobrązowego, strona zewnętrzna – bladobrązowy
owocnik – średnica: 2 – 10 cm
owocnik – wysokość: 1,5 – 4 cm
hymenofor – typ: gładki
hymenofor – kształt: Ø
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: Ø
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
trzon – typ: Ø
trzon – kształt: brak, jedynie u starszych owocników karłowaty, szczątkowy, owocnik często wprost siedzący na podłożu
trzon – powierzchnia: Ø
trzon – kolor: Ø
trzon – średnica: Ø – Ø cm
trzon – wysokość: Ø – Ø cm
miąższ – kształt: krucho-woskowaty, żelowaty, dość gruby, łamliwy, delikatny
miąższ – kolor: jasnobrązowy (jaśniejszy od powierzchni zewnętrznej owocnika)
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
miąższ – zapach: niewyraźny
miąższ – smak: niewyraźny
pierścień: brak
pochwa: brak
mleczko: brak
gutacja: Ø
higrofaniczność: Ø

podłoże: gleba (ciężka, gliniasta, piaszczysto-gliniasta, wapienna), drewno (bardzo rzadko, zagrzebane, przegniłe drewno)
sposób odżywiania: saprotrof
terytorium: lasy iglaste, lasy liściaste, lasy mieszane, leśne drogi, polany, rowy, leśne trakty
gatunek organizmu sąsiadującego: Ø
gatunek organizmu będącego podłożem: Ø
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: w grupie

zarodniki – kształt: elipsowate, o powierzchni chropowatej i pokrytej brodawkami
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: (15)17 – 20 × (8)9 – 12 μm
wysyp zarodników – kolor: biały
ciekawostki
Kustrzebka brunatna jest rzadko zbierana do spożycia przez ludzi ze względu na ich niewielkie rozmiary i średniej jakości smak.
etymologia
Ø
uwagi
Kustrzebka brunatna na surowo lub nieodpowiednio ugotowana może powodować nieprzyjemne dolegliwości żołądkowe.
właściwości lecznicze
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
wartości odżywcze
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
bibliografia
Ø
Ø
gatunek podobny
cechy odróżniające
Kustrzebka pęcherzykowata
jaśniejszego koloru owocniki
Peziza brunneoatra
owocniki o dużo mniejszej średnicy (do 3 cm)
Peziza depressa
brodawkowate zarodniki
Peziza limnaea
nieco dłuższe i węższe zarodniki, występuje w bardzo wilgotnych miejscach
Peziza michelii
mniejsza, rzadsza, po stronie płodnej ma fioletowawe przybarwienie, miąższ wydziela żółtawy sok

galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)

Ø

przypisy i bibliografia

Prawa autorskie.