Lachnum fuscescens (v. fagicola)

kategoria: grzyb
rodzina: Hyaloscyphaceae
nazwa polska: Ø
inne nazwy polskie: Ø
nazwa łacińska: Lachnum fuscescens (v. fagicolas)
inne nazwy łacińskie: Atractobolus brunneolus (1898), Atractobolus fuscescens (1898), Brunnipila fagicola (1985), Brunnipila fuscescens (1985), Dasyscyphus brunneolus (1889), Dasyscyphus corni (1970), Dasyscyphus fagicola (1939), Dasyscyphus fuscescens (1821), Lachnea brunneola (1905), Lachnella brunneola (1887), Lachnella corni (1951), Lachnella fuscescens (1879), Lachnum brunneolum (1871), Lachnum corni (1939), Lachnum fagicola (1986), Peziza brunneola (1842), Peziza fuscescens (1801), Peziza marginata (1875), Stictis fagicola (1887), Trichopeziza marginata (1889)
autor nazwy polskiej: Ø
pierwsza klasyfikacja: Ø
aktualna klasyfikacja: Ø
powszechność: częsty
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
handel: Ø
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: 
Ø
kategoria smaku: 
Ø
wyjątki zastosowania: 
Ø
okres występowania: kwiecień – sierpień
okres maksymalny: marzec – wrzesień
gatunek wieloletni: Ø
uprawa: Ø
opis
owocnik – typ: kantarelloidalny
owocnik – kształt: kapelusz od kulistego (młode owocniki) do miseczkowatego, talerzowatego (starsze owocniki), krawędź owłosiona
owocnik – powierzchnia: dolna – owłosiona, górna – gładka
owocnik – kolor: od jasnobrązowego do ochrowo-brązowawego, brązowawy
owocnik – średnica: 0,2 – 1,0 (1,3) mm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: Ø
hymenofor – kształt: Ø
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: Ø
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
trzon – typ: centryczny (niekiedy brak, owocnik siedzący)
trzon – kształt: krótki
trzon – powierzchnia: owłosiona
trzon – kolor: od brązowawego do ciemnobrązowego
trzon – średnica: Ø – Ø cm
trzon – wysokość: 0 – 0,5(3,0) mm
miąższ – kształt: delikatny
miąższ – kolor: Ø
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
miąższ – zapach: niewyraźny, brak
miąższ – smak: niewyraźny, brak
pierścień: Ø
pochwa: brak
mleczko: brak
gutacja: Ø
higrofaniczność: Ø

podłoże: roślina (ściółka, martwe, opadłe liście i szyszki drzew liściastych – bukiew, spodnia strona wilgotnych liści)
sposób odżywiania: saprotrof
terytorium: lasy liściaste, miejsca wilgotne
gatunek organizmu sąsiadującego: Ø
gatunek organizmu będącego podłożem: Buk (najczęściej), Grab, Dąb (rzadko)
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: w grupie

zarodniki – kształt: wrzecionowate, długo-elipoidalne do prawie cylindrycznych, hialinowe, gładkie
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: 6,1 – 9,7 × 1,4 – 2,3 μm
wysyp zarodników – kolor: białawy
ciekawostki
Lachnum fuscescens występuje na liściach bukowych a odmiana Lachnum fuscescens v. fagicola na bukwi – bukowych szyszkach czyli owocach drzewa bukowego.
etymologia
Ø
uwagi
Ø
właściwości lecznicze
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
wartości odżywcze
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
bibliografia
Ø
Ø
gatunek podobny
cechy odróżniające
Lachnum brunneolum
występuje na martwych, opadłych liściach dębu, nieco jaśniejsza barwa
Lachnum clandestinum
występuje na martwych gałązkach malin
Lachnum palearum
występuje na martwych trawach
Lachnum virgineum
biała barwa owocników
Lasiobelonium nidulum
występuje na martwej, zeszłorocznej Kokoryczce wielokwiatowej

galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)

Ø

przypisy i bibliografia

Prawa autorskie.