Łuskwiak nastroszony

kategoria: grzyb
rodzina: pierścieniakowate

nazwa polska: Łuskwiak nastroszony
inne nazwy polskie: Łuszczak nastroszony
nazwa łacińska: Pholiota squarrosa
inne nazwy łacińskie: Ø

autor nazwy polskiej: Franciszek Błoński, 1890 r.
pierwsza klasyfikacja: Martin Vahl, 1770 r.
aktualna klasyfikacja: Paul Kummer, 1871 r.

powszechność: częsty
ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: Ø

handel: Ø

zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø
kategoria smaku: Ø
wyjątki zastosowania: Ø

okres występowania: czerwiec – listopad
okres maksymalny: Ø – Ø

gatunek wieloletni: Ø
uprawa: Ø

opis
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od jajowatego, zamkniętego, półkulistego (młode owocniki) do płaskiego (starsze owocniki), kapelusz z garbkiem, brzeg kapelusza podwinięty (młode owocniki) owocnik – powierzchnia: pokryta odstającymi, dużymi łuseczkami owocnik – kolor: od ochrowego, ochrowobrązowego do brązowego, środek kapelusza nieco ciemniejszy owocnik – średnica: 2 – 12^{(max 15)}cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki gęste, pokryte osłoną (młode owocniki) hymenofor – nasada: blaszki nieco zbiegające i przyrośnięte do trzonu hymenofor – kolor: od żółtawego (młode owocniki) po rdzawobrunatne (starsze owocniki) hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm trzon – typ: centryczny trzon – kształt: włóknisty, cylindryczny, pełny trzon – powierzchnia: naga (nad pierścieniem), pokryta łuskami (pod pierścieniem) trzon – kolor: kolor kapelusza trzon – średnica: 1 – 1,5 mm trzon – wysokość: 4 – 12 cm miąższ – kształt: cienki, elastyczny, często powyginany miąższ – kolor: żółtawy, szaro-żółty miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie miąższ – zapach: delikatnie nieprzyjemny, korzenny miąższ – smak: łagodny, smak rzodkwi, czasami goryczkowaty, cierpki pierścień: tak, żółto-brązowy, poszarpany pochwa: brak mleczko: brak gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: drewno (drewno drzew liściastych, rzadziej iglastych, drzewa uszkodzone lub osłabione) sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt terytorium: lasy liściaste, lasy mieszane, lasy iglaste, parki, sady, przydroża gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Brzoza brodawkowata, Grab, Buk, Jesion wyniosły, Topola biała, Dąb węgierski, Dąb, Robinia, Wierzba, Perełkowiec japoński, Jarząb pospolity, Lipa drobnolistna, Jodła pospolita, Jabłonia gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: w grupie (w kępkach) zarodniki – kształt: gładkie, elipsoidalne zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 6 – 8^{(max 9)} × 3,5 – 4 μm wysyp zarodników – kolor: brązowy, rdzawobrązowy

opis

owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od jajowatego, zamkniętego, półkulistego (młode owocniki) do płaskiego (starsze owocniki), kapelusz z garbkiem, brzeg kapelusza podwinięty (młode owocniki)
owocnik – powierzchnia: pokryta odstającymi, dużymi łuseczkami
owocnik – kolor: od ochrowego, ochrowobrązowego do brązowego, środek kapelusza nieco ciemniejszy
owocnik – średnica: 2 – 12^{(max 15)}cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki gęste, pokryte osłoną (młode owocniki)
hymenofor – nasada: blaszki nieco zbiegające i przyrośnięte do trzonu
hymenofor – kolor: od żółtawego (młode owocniki) po rdzawobrunatne (starsze owocniki)
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: włóknisty, cylindryczny, pełny
trzon – powierzchnia: naga (nad pierścieniem), pokryta łuskami (pod pierścieniem)
trzon – kolor: kolor kapelusza
trzon – średnica: 1 – 1,5 mm
trzon – wysokość: 4 – 12 cm
miąższ – kształt: cienki, elastyczny, często powyginany
miąższ – kolor: żółtawy, szaro-żółty
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie
miąższ – zapach: delikatnie nieprzyjemny, korzenny
miąższ – smak: łagodny, smak rzodkwi, czasami goryczkowaty, cierpki
pierścień: tak, żółto-brązowy, poszarpany
pochwa: brak
mleczko: brak
gutacja: Ø
higrofaniczność: Ø

podłoże: drewno (drewno drzew liściastych, rzadziej iglastych, drzewa uszkodzone lub osłabione)
sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt
terytorium: lasy liściaste, lasy mieszane, lasy iglaste, parki, sady, przydroża
gatunek organizmu sąsiadującego: Ø
gatunek organizmu będącego podłożem: Brzoza brodawkowata, Grab, Buk, Jesion wyniosły, Topola biała, Dąb węgierski, Dąb, Robinia, Wierzba, Perełkowiec japoński, Jarząb pospolity, Lipa drobnolistna, Jodła pospolita, Jabłonia
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: w grupie (w kępkach)

zarodniki – kształt: gładkie, elipsoidalne
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 6 – 8^{(max 9)} × 3,5 – 4 μm
wysyp zarodników – kolor: brązowy, rdzawobrązowy

ciekawostki
Ø

etymologia
Ø

uwagi
Łuskwiak nastroszony w niektórych (szczególnie starszych) atlasach określany jest jako jadalny ale najnowsze opisują go jako niejadalny głównie ze względu na gorzki smak i łykowaty miąższ.

właściwości lecznicze
Ø

toksyny
Ø

objawy zatrucia
Ø

leczenie zatrucia
Ø

skutki braku leczenia zatrucia
Ø

choroby grzybowe
Łuskwiak nastroszony powoduje białą zgniliznę drewna.

zwalczanie chorób grzybowych
Ø

wartości odżywcze
Ø

zastosowanie kulinarne
Ø

przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne	bibliografia
“Należy do opieniek jadowitych, smaku nudzącego, po zjedzeniu wymioty sprawiających. Ale łatwe są do odróżnienia od opieniek na pokarm używanych, po owych łuseczkach brunatnych, mocno do kapelusza złoto-brunatnego lub złoto-żółtego przylegających.”	“Grzyby krajowe trujące”, Feliks Berdau, 1889 r.

gatunek podobny	cechy odróżniające
Łuskwiak rdzawołuskowy	blady brzeg kapelusza, występuje tylko na martwym drzewie buka
Łysak wspaniały	bardzo gorzki miąższ, kapelusz i trzon nie posiadają łusek
Opieńka miodowa	bardzo drobne łuseczki

galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)

Ø

przypisy i bibliografia