Łuskwiak ognisty

kategoria: grzybrodzina: pierścieniakowate
nazwa polska: Łuskwiak ognisty
inne nazwy polskie: Łuszczak ognisty, Łuskwiak płomieniejący
nazwy zwyczajowe: Ø
nazwa łacińska: Pholiota flammans
synonimy łacińskie: Agaricus flammans (1783), Dryophila flammans (1886)
określenie nazwy polskiej: Stanisław Kostka Anastazy Chełchowski, 1898 r.
pierwsza klasyfikacja: August Johann Georg Karl Batsch, 1783 r.
aktualna klasyfikacja: Paul Kummer, 1871 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb nadrzewny
powszechność w kraju: częsty
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
zasięg na świecie: szeroko rozprzestrzeniony w Ameryce Północnej i Europie, występuje również w Azji
sezon: grzyb letni, grzyb jesienny
okres występowania: lipiec – październik
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 Ø
smak ogólny: gorzkawy
zapach ogólny: rzodkiewkowaty
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: bardzo łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: od półkulistego (młode owocniki) do półkuliście łukowatego, płasko-łukowatego, rozpostartego (starsze owocniki), długo podwinięty brzeg
owocnik – powierzchnia: sucha, nieco śliska podczas deszczu, w całości pokryta dużymi, jednobarwnymi łuskami
owocnik – kolor: od cytrynowożółtego do pomarańczowego, łuski w kolorze siarkowym [1]
owocnik – średnica: 2 – 7(max 10) cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki gęste
hymenofor – nasada: blaszki zatokowato wycięte
hymenofor – kolor: od cytrynowożółtego (młode owocniki) do oliwkowego, rdzawo-brązowego (starsze owocniki) [1]
hymenofor – wysokość: 3 – 5 mm
miąższ – kształt: Ø
miąższ – kolor: siarkowożółty, jedynie przy brzegu rdzewiejący [1], jaskrawożółty[2]
miąższ – zapach: nieco rzodkiewkowaty[1]
miąższ – smak: gorzkawy[1]
trzon – występowanie: Ø
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: walcowaty, od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki)
trzon – powierzchnia: gładka tylko na krótkim odcinku zaraz pod hymenoforem, reszta trzonu pokryta łuskami
trzon – kolor: żółty
trzon – średnica: 0,4 – 1 cm
trzon – wysokość: 3 – 8 cm
osłona typ: Ø
osłona kształt: Ø
osłona pozostałość: Ø
pierścień występowanie: nie, jedynie strefa pierścieniowa
pierścień kształt: strefa pierścieniowa włókienkowata
pierścień kolor: Ø
pierścień wysokość: Ø – Ø mm
pochwa występowanie: nie
pochwa kształt: Ø
pochwa kolor: Ø
pochwa wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: nie
mleczko kolor: Ø
mleczko smak: Ø
mleczko gęstość: Ø
mleczko obfitość: Ø
gutacja występowanie: Ø
gutacja kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: saprotrof
podłoże: drewno (spróchniałe, pnie, pniaki głównie drzew iglastych)
terytorium: lasy iglaste, rodzajów, parki, miejsca wilgotne
gatunek sąsiadujący: Ø
gatunek będący podłożem: Sosna, Świerk
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
wielkość występowania:
występowanie typ: pojedynczo lub w grupie (częściej w grupie)
wielkość grupy: mała
kształt grupy: Ø
zarodniki:
zarodniki – kształt: eliptyczne, gładkie
zarodniki – kolor: żółtawy[1]
zarodniki – wymiary: 3 – 4 × 2 – 2,5 μm
wysyp zarodników – kolor: brązowy[1]
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: gatunek o nieco zmiennym kształcie
zmienność koloru: gatunek o nieco zmiennej barwie
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: powierzchnia śliska w dni deszczowe
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: tak, na czerwono-brązowawy[2]
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: Ø
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Ø
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uwagi
Ø
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Łuskwiak gruzełkowaty
cechy odróżniające: nieodstające łuseczki
gatunek podobny: Łuskwiak nastroszony
cechy odróżniające: barwa mniej cytrynowa, bardziej ochrowa
gatunek podobny: Łuskwiak szafranowoczerwony
cechy odróżniające: rośnie w kępach
gatunek podobny: Łuskwiak złotawy
cechy odróżniające: występuje na drzewach liściastych, silnie śluzowaty kapelusz

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%81uskwiak_ognisty
2 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=417

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.