Łuskwiak złotawy

kategoria: grzybrodzina: pierścieniakowate
nazwa polska: Łuskwiak złotawy
inne nazwy polskie: Łuszczak złotawy Łuszczak złotorunny
nazwy zwyczajowe: Ø
nazwa łacińska: Pholiota aurivella
synonimy łacińskie: Agaricus aurivellus, Agaricus squarrosus, Dryophila aurivella, Hypodendrum aurivellum, Lepiota squarrosa
określenie nazwy polskiej: Franciszek Błoński, 1890 r.
pierwsza klasyfikacja: August Johann Georg Karl Batsch, 1786 r.
aktualna klasyfikacja: Paul Kummer, 1871 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb nadrzewny
powszechność w kraju: pospolity
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej, Europie, Korei, Japonii, Maroku oraz na Nowej Zelandii
sezon: grzyb letni, jesienny
okres występowania: kwiecień – październik
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 Ø
smak ogólny: Ø
zapach ogólny: Ø
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: umiarkowanie trudne
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od stożkowatego (młode owocniki) do półkolistego, płaskiego (starsze owocniki)
owocnik – powierzchnia: z ciemniejszymi, przylegającymi łatkami, lepka i śliska (w dni wilgotne)
owocnik – kolor: złotożółty lub rdzawożółty z ciemniejszymi łatkami
owocnik – średnica: 5 – 12(max 16) cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki o piłkowanym ostrzu, szerokie, gęsto ustawione
hymenofor – nasada: blaszki przylegające do trzonu lub nieco wykrojone ząbkiem
hymenofor – kolor: od białego (młode owocniki) do oliwkowego, rdzawobrunatnego (starsze owocniki)
hymenofor – wysokość: 8 – 12 mm
miąższ – kształt: Ø
miąższ – kolor: od żółtawego (w kapeluszu) do ciemno-żółtawego (w trzonie)
miąższ – zapach: brak
miąższ – smak: łagodny
trzon – występowanie: tak
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: włóknisty, pełny
trzon – powierzchnia: pod pierścieniem pokryta jest brunatnymi kosmkami, powyżej jest żółtawo omszona
trzon – kolor: kolor kapelusza lub nieco jaśniejszy
trzon – średnica: 0,5 – 1,2(max 2,5) cm
trzon – wysokość: 10 – 12(max 15) cm
osłona typ: częściowa
osłona kształt: łatki, strzępki, pierścień
osłona pozostałość: na brzegu kapeluszu istnieją resztki częściowej osłony (młode owocniki)
pierścień występowanie: tak
pierścień kształt: składa się z brunatnego koloru nitek tworzących wełnistą obrączkę, która później częściowo zanika
pierścień kolor: Ø
pierścień wysokość: Ø – Ø mm
pochwa występowanie: Ø
pochwa kształt: Ø
pochwa kolor: Ø
pochwa wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: Ø
mleczko kolor: Ø
mleczko smak: Ø
mleczko gęstość: Ø
mleczko obfitość: Ø
gutacja występowanie: Ø
gutacja kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt
podłoże: drewno (na martwych i żywych drzewach liściastych)
terytorium: Ø
gatunek sąsiadujący: Ø
gatunek będący podłożem: najczęściej: Klon jawor, Kasztanowiec zwyczajny, Olsza, Brzoza brodawkowata, Grab, Buk, Orzech włoski, Topola, Akacja, Wierzba biała, Wiąz, rzadko: Jodła
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek będący żywicielem: najczęściej: Klon jawor, Kasztanowiec zwyczajny, Olsza, Brzoza brodawkowata, Grab, Buk, Orzech włoski, Topola, Akacja, Wierzba biała, Wiąz, rzadko: Jodła
wielkość występowania:
występowanie typ: w grupie
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: kępa
zarodniki:
zarodniki – kształt: elipsoidalne, gładkie
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 8 × 5 – 6 μm
wysyp zarodników – kolor: rdzawobrunatny
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: gatunek o nieco zmiennym kształcie
zmienność koloru: gatunek o w miarę niezmiennej barwie
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: nie
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: Ø
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Łuskwiak złotawy grzyb niejadalny, choć przez niektórych zbierany jako grzyb jadalny niskiej jakości, domieszkowy i spożywane są tylko kapelusze.
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uwagi
Ø
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
To gatunek niedopuszczony do obrotu.
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Ø
cechy odróżniające: Ø

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

Ø

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.