Łyczak szczeciniasty
kategoria: grzyb | rodzina: żagwiowate |
nazwa polska: Łyczak szczeciniasty inne nazwy polskie: Twardziak szczeciniasty nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Panus neostrigosus synonimy łacińskie: Agaricus crinitus (1822), Agaricus strigosus (1822), Lentinus strigosus (1825), Pocillaria strigosa (1891) |
określenie nazwy polskiej: Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów, 2021 r. pierwsza klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1838 r. aktualna klasyfikacja: Ø |
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb nadrzewny |
powszechność w kraju: sporadyczny ochrona prawna: Ø kategoria zagrożenia: V (narażone, zagrożone wyginięciem) |
zasięg na świecie: Ø |
sezon: grzyb letni, grzyb jesienny okres występowania: maj – listopad | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: gorzkawy zapach ogólny: mączny wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: łatwe cechy wyróżniające: Ø |
opis główny: |
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: od łukowatego (młode owocniki) do wklęsłego i lejkowatego (starsze owocniki), pofalowany owocnik – powierzchnia: filcowata, gęsto owłosiona (włoski od długości 1 – 2 mm), sucha owocnik – kolor: od mięsisto-czerwonego, z fioletowawym odcieniem (młode owocniki) do ochrowo-żółtego, szarożółtego i jasno-ochrowego (starsze owocniki) owocnik – średnica: 3(min 2) – 10 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki wąskie i gęste hymenofor – nasada: blaszki daleko zbiegające na trzon hymenofor – kolor: od jasno-ochrowego (młode owocniki) do ochrowo-żółtego (starsze owocniki), niekiedy z fioletowym odcieniem hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: twardawy, elastyczny, gęsty, korkowaty, jędrny, skórzasty miąższ – kolor: białawy miąższ – zapach: mączny, zgniłego drewna miąższ – smak: gorzkawy lub rzadziej słodkawy trzon – występowanie: tak, niekiedy brak trzon – typ: ekscentryczny, boczny trzon – kształt: krótki, twardy, suchy trzon – powierzchnia: filcowata, gęsto owłosiona trzon – kolor: jasnoszary, kolor kapelusza lub jaśniejszy trzon – średnica: 0,3 – 1 cm trzon – wysokość: 1 – 2(max 4) cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
odżywianie i biotop: |
sposób odżywiania: saprotrof podłoże: drewno (martwe drewno drzew liściastych, pnie, korzenie) terytorium: lasy liściaste, lasy łęgowe, tereny podmokłe, brzegi strumieni gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Brzoza, Buk, Topola, Dąb, Olcha, drzewa owocowe gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
wielkość występowania: |
występowanie – typ: w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: skupiska, jeden nad drugim, w kępach |
zarodniki: |
zarodniki – kształt: od cylindrycznych do długo-elipsoidalnych, gładkie zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: 4 – 5,5 × 1,5 – 2 μm wysyp zarodników – kolor: biały, bladożółty |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
hymenofor: Ø miąższ: nie trzon: Ø |
reakcje makrochemiczne: |
KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
wartości odżywcze: |
wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
ciekawostki |
---|
Niektóre atlasy określają ten gatunek jako jadalny ale nieszczególny w smaku, bo nieco gorzkawy, inne atlasy wręcz ostrzegają przed jego szkodliwymi składnikami (niestety nie wymieniając ich). W naszym atlasie trafia do niejadalnych, póki najnowsze badania nie określą jego przydatności w sposób ostateczny. |
etymologia |
---|
Ø |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Gatunek ten znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ze statusem V (narażone, zagrożone wyginięciem) oraz na Czerwonej Liście Republiki Czeskiej jako EN (gatunek zagrożony). |
robaczywienie |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
przechowywanie |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
gatunek podobny: Boczniaczek pomarańczowożółty |
cechy odróżniające: bardziej żywa, pomarańczowa barwa |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0