Łycznik późny

kategoria: grzyb
rodzina: grzybówkowate

nazwa polska: Łycznik późny
inne nazwy polskie: Bedłka późna, Boczniak późny
nazwa łacińska: Panellus serotinus
inne nazwy łacińskie: Acanthocystis serotinus (1937), Agaricus almeni (1874), Agaricus serotinus (1794), Dendrosarcus almeni (1898), Dendrosarcus serotinus (1898), Hohenbuehelia serotina (1951), Panus serotinus (1980), Pleurotus almeni (1879), Pleurotus sauteri, Pleurotus serotinus (1935), Sarcomyxa serotina (1891)

autor nazwy polskiej: Barbara Gumińska oraz Władysław Wojewoda, 1983 r.
pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1793 r.
aktualna klasyfikacja: Robert Kühner, 1891 r.

powszechność: sporadyczny
ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: Ø

handel: Ø

zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø
kategoria smaku: Ø
wyjątki zastosowania: Ø

okres występowania: wrzesień – grudzień
okres maksymalny: Ø – Ø

gatunek wieloletni: Ø
uprawa: Ø

opis
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: łopatkowaty, nerkowaty, muszlowaty lub wachlarzowaty, przyrasta do podłoża bokiem lub bardzo krótkim trzonem owocnik – powierzchnia: sucha, gładka, lepka (w dni wilgotne) owocnik – kolor: od ciemnozielonego (młode owocniki) do oliwkowego, żółtawoochrowego (starsze owocniki) owocnik – średnica: 4 – 11 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki gęste, rozwidlone hymenofor – nasada: blaszki zbiegające lub lekko wykrojone (rzadko), zwężające się ku trzonowi hymenofor – kolor: bladożółtawe, pomarańczowy hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm trzon – typ: ekscentryczny lub brak trzona trzon – kształt: stożkowaty, pełny trzon – powierzchnia: delikatnie łuskowata trzon – kolor: od jasnożółtego do ochrowego trzon – średnica: 1 – 2 cm trzon – wysokość: 0,5 – 3 cm miąższ – kształt: gąbczasty, miękki, galaretowata warstewka tuż pod skórką miąższ – kolor: blady, wodnistobiały miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zapach: bardzo słaby, grzybowy miąższ – smak: słodkawy, gorzkawy pierścień: brak pochwa: brak mleczko: Ø gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: drewno (martwe i żywe pnie i gałęzie drzew liściastych, dużo rzadziej iglastych) sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt terytorium: lasy liściaste, lasy mieszane, tereny podmokłe gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Olcha, Buk, Jawor, Brzoza, Dąb, Świerk (rzadko), Sosna (rzadko) gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: w grupie (dachówkowato oraz rzędowo) zarodniki – kształt: cylindryczne, gładkie zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: 4,5 – 5,5 × 1 – 2 μm wysyp zarodników – kolor: biały

opis

owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: łopatkowaty, nerkowaty, muszlowaty lub wachlarzowaty, przyrasta do podłoża bokiem lub bardzo krótkim trzonem
owocnik – powierzchnia: sucha, gładka, lepka (w dni wilgotne)
owocnik – kolor: od ciemnozielonego (młode owocniki) do oliwkowego, żółtawoochrowego (starsze owocniki)
owocnik – średnica: 4 – 11 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki gęste, rozwidlone
hymenofor – nasada: blaszki zbiegające lub lekko wykrojone (rzadko), zwężające się ku trzonowi
hymenofor – kolor: bladożółtawe, pomarańczowy
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
trzon – typ: ekscentryczny lub brak trzona
trzon – kształt: stożkowaty, pełny
trzon – powierzchnia: delikatnie łuskowata
trzon – kolor: od jasnożółtego do ochrowego
trzon – średnica: 1 – 2 cm
trzon – wysokość: 0,5 – 3 cm
miąższ – kształt: gąbczasty, miękki, galaretowata warstewka tuż pod skórką
miąższ – kolor: blady, wodnistobiały
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
miąższ – zapach: bardzo słaby, grzybowy
miąższ – smak: słodkawy, gorzkawy
pierścień: brak
pochwa: brak
mleczko: Ø
gutacja: Ø
higrofaniczność: Ø

podłoże: drewno (martwe i żywe pnie i gałęzie drzew liściastych, dużo rzadziej iglastych)
sposób odżywiania: saprotrof, pasożyt
terytorium: lasy liściaste, lasy mieszane, tereny podmokłe
gatunek organizmu sąsiadującego: Ø
gatunek organizmu będącego podłożem: Olcha, Buk, Jawor, Brzoza, Dąb, Świerk (rzadko), Sosna (rzadko)
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: w grupie (dachówkowato oraz rzędowo)

zarodniki – kształt: cylindryczne, gładkie
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: 4,5 – 5,5 × 1 – 2 μm
wysyp zarodników – kolor: biały

ciekawostki
Łycznik późny to grzyb jadalny w Chinach, Hongkongu i Rosji.
Jedne źródła donoszą, że gatunek wykazuje właściwości rakotwórcze a inne że antynowotworowe. Potrzeba głębszych badań naukowych ale większość atlasów odradza jego spożywanie.

etymologia
Ø

uwagi
Ø

właściwości lecznicze
Ø

toksyny
Ø

objawy zatrucia
Ø

leczenie zatrucia
Ø

skutki braku leczenia zatrucia
Ø

choroby grzybowe
Łycznik późny powoduje białą zgniliznę drewna.

zwalczanie chorób grzybowych
Ø

wartości odżywcze
Ø

zastosowanie kulinarne
Ø

przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne	bibliografia
Ø	Ø

gatunek podobny	cechy odróżniające
Boczniak ostrygowaty	większe owocniki, bez zielonych odcieni

galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)

Ø

przypisy i bibliografia