Łzawnik rozciekliwy
| kategoria: grzyb rodzina: łzawnikowate |
| nazwa polska: Łzawnik rozciekliwy inne nazwy polskie: Łzawnik jodłowy, Łzawnik rozpływający nazwa łacińska: Dacrymyces stillatus inne nazwy łacińskie: Calloria stillata (1849), Dacrymyces abietinus (1888), Dacrymyces stillatus (1822), Dacrymyces stillatus (1816), Tremella abietina (1796) |
| autor nazwy polskiej: Franciszek Błoński, 1890 r. pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1796 r. aktualna klasyfikacja: Christian Gottfried Daniel Nees von Esenbeck, 1816 r. |
| powszechność: pospolity ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| handel: Ø |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| okres występowania: styczeń – grudzień okres maksymalny: Ø – Ø |
| gatunek wieloletni: Ø uprawa: Ø |
| opis |
|---|
| owocnik – typ: galaretowaty owocnik – kształt: poduszeczkowaty, zrastający się z sąsiadującymi owocnikami, od kulistego (stadium niedoskonałe) do pofałdowanego, nieregularnie pofałdowanego (stadium doskonałe), brak trzonka owocnik – powierzchnia: od gładkiej, śluzowatej (stadium niedoskonałe) do nieregularnie pofałdowanej, mózgowato-pofałdowanej (stadium doskonałe) owocnik – kolor: od pomarańczowego, czerwonawego (stadium niedoskonałe) do złocistożółtego, jasnożółtawego, półprzezroczystego (stadium doskonałe) owocnik – średnica: 1 – 5(8,15[2]) mm owocnik – wysokość: 1 – 3,5(4[3]) mm hymenofor – typ: Ø hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm trzon – typ: Ø trzon – kształt: Ø trzon – powierzchnia: Ø trzon – kolor: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm miąższ – kształt: galaretowaty, żelkowaty, miękki, bardzo wodnisty miąższ – kolor: Ø miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zapach: brak, niewyraźny, łagodny[4] miąższ – smak: brak, niewyraźny, łagodny[4] pierścień: Ø pochwa: Ø mleczko: Ø gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: drewno (martwe i zgniłe drewno drzew i krzewów iglastych (częściej) oraz liściastych (rzadziej), miejsca cięć, okorowane kłody, gałęzie, słupki ogrodzeniowe, deski, meble ogrodowe, szyszki sosnowe[4]) sposób odżywiania: saprotrof terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste, lasy mieszane, parki, ogrody gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Sosna (kalifornijska), Czarny Bez, Dąb gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: w grupie (duże skupiska) zarodniki – kształt: elipsoidalne do gruszkowatych z zakrzywionym z jednej strony dziobkiem, cylindryczne z dziobkiem, gładkie [2] zarodniki – kolor: żółtopomarańczowe[2] zarodniki – wymiary: 10,5 – 16(17[3]) × 3,5 – 6(8) μm [2] wysyp zarodników – kolor: pomarańczowy[2], biały[3] |
| ciekawostki |
|---|
| Łzawnik rozciekliwy występuje w dwóch stadiach – pierwsze to niedoskonałe, konidialne a drugie to stadium doskonałe, reprodukcyjne. Często obydwie formy występują obok siebie w tym samym czasie.[1] |
| Gatunek ten lubi dni deszczowe, wilgotne i zimne. |
| Wyschnięty owocnik Łzawnika rozciekliwego zamienia się w cienką i ledwie widoczna żółtopomarańczową błonkę. Podobnie w dni mroźne – ich owocniki szybko tracą wodę i kurczą się. W chwili gdy pojawią się właściwe warunki (wilgotność i temperatura) ich owocniki błyskawicznie pęcznieją i wracają do życia. |
| Gatunek ten jest niejadalny ze względu na zbyt mały wymiary. |
| Grzyb ten często określa się mianem szkodnika – strukturalnie osłabia drewniane konstrukcje stworzone przez człowieka (słupki ogrodzeniowe, deski, meble ogrodowe, szyny drewniane, pokłady, płoty). |
| etymologia |
|---|
| Nazwa łacińska tego gatunku to Dacrymyces stillatus, rodzaj Dacrymyces został nazwany od Dacry – co oznacza “łzę” i -myces oznacza “grzyb”, podczas gdy specyficzny epitet stillatus oznacza “wylany, kapiący”.[3] |
| uwagi |
|---|
| Ø |
| właściwości lecznicze |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Łzawnik rozciekliwy wywołuje jednolitą zgniliznę typu białego.[2] |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| wartości odżywcze |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne | bibliografia |
|---|---|
Ø | Ø |
gatunek podobny | cechy odróżniające |
|---|---|
Łzawnik główkowaty | posiada trzonek, jego owocniki nie rozpływają się tak łatwo |
Łzawnik złocistozarodnikowy | posiada trzonek |
Trzęsak pomarańczowożółty | duże owocniki, zawiłe, klapowate |
galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Łzawnik_rozciekliwy
2 źródło: https://www.jezioro.com.pl/przyroda/index/grzyby/view/grzyby/q/d/item/2289
3 źródło: https://www.first-nature.com/fungi/dacrymyces-stillatus.php
4 źródło: https://www.mykoweb.com/CAF/species/Dacrymyces_stillatus.html
przypisy i bibliografia