Mleczaj dołkowany
kategoria: grzyb | rodzina: gołąbkowate |
nazwa polska: Mleczaj dołkowany inne nazwy polskie: Bedłka rydzawa, Mleczaj słomkowożółty, Rydz dołkowany nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Lactarius scrobiculatus synonimy łacińskie: Agaricus intermedius (1815), Agaricus scrobiculatus (1772), Galorrheus scrobiculatus (1871), Lactarius scrobiculatus (1985), Lactifluus scrobiculatus (1891) |
określenie nazwy polskiej: Franciszek Błoński, 1890 r. pierwsza klasyfikacja: Giovanni Antonio Scopoli, 1772 r. aktualna klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1838 r. |
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
powszechność w kraju: sporadyczny ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej, Środkowej, w Europie i w Azji, w której podano jego stanowiska tylko w Japonii i Korei |
sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: lipiec – październik | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: niejadalny kategoria smaku: Ø smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: Ø cechy wyróżniające: Ø |
opis główny: |
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od niemal półkolistego (młode owocniki) do spłaszczonego, zapadniętego (starsze owocniki), brzeg długo podwinięty owocnik – powierzchnia: pilśniowa, pokryta łuskami (poza środkiem kapelusza), od nieco błyszczącej (w dni suche) do bardzo śliskiej (w dni wilgotne), filcowata, włóknista, można zaobserwować delikatny pierścieniowaty rysunek powstały z przyklejonych, włóknistych łusek owocnik – kolor: od słomkowożółtego, złocistego do rdzawożółtego owocnik – średnica: 5 – 20 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki gęste, wąskie, cienkie, miedzy-blaszki, ostrza gładkie hymenofor – nasada: blaszki szeroko przyrośnięte do trzonu, krótko zbiegające się przy trzonie hymenofor – kolor: od kremowego, żółtego do blado-cynamonowego hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: jędrny miąższ – kolor: białawy, żółtawy miąższ – zapach: słabym, jabłkowy, owocowy miąższ – smak: ostry trzon – występowanie: Ø trzon – typ: centryczny trzon – kształt: gruby, masywny, walcowaty, bardzo twardy, od pełnego (młode owocniki) do komorowatego, pustego (starsze owocniki) trzon – powierzchnia: charakterystyczne ciemniejsze wgłębienia na powierzchni, wyglądające jak tłuste plamy, matowa trzon – kolor: bladokremowy, żółtawy trzon – średnica: 2 – 3,5 cm trzon – wysokość: 3 – 8 cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: tak, z hymenoforu oraz miąższu (głównie młode owocniki) mleczko – kolor: biały, po wypłynięciu zmienia kolor na cytrynowo-żółty mleczko – smak: ostry, bardzo piekący mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: obfite gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
odżywianie i biotop: |
sposób odżywiania: symbiont podłoże: gleba (alkaliczna, wapienna lub wapienno-gliniasta) terytorium: lasy iglaste, miejsca podmokłe, ciemne gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Świerk pospolity(najczęściej), Jodła(bardzo rzadko) gatunek będący żywicielem: Ø |
wielkość występowania: |
występowanie – typ: w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: niekiedy tworzy czarcie kręgi |
zarodniki: |
zarodniki – kształt: niemal kuliste zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 8 – 9 × 7 μm wysyp zarodników – kolor: jasnoochrowy |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
hymenofor: tak, na brudno-czerwonawobrunatny miąższ: Ø trzon: Ø |
reakcje makrochemiczne: |
KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
wartości odżywcze: |
wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
ciekawostki |
---|
Mleczaj dołkowany w przeważającej większości atlasów jest opisywany jako niejadalny, a nawet trujący ale w Europie Północnej oraz Południowej jest uważany za grzyb jadalny (po kilkukrotnym wygotowaniu i odlaniu wody, co pozbawia go gorzkiego smaku). Na opracowanej dla FAO liście gatunków grzybów jest wymieniony jako jadalny w Meksyku. |
etymologia |
---|
Ø |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Ø |
robaczywienie |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
przechowywanie |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
gatunek podobny: Mleczaj cytrynowy |
cechy odróżniające: żółknące mleczko |
gatunek podobny: Mleczaj żółtofioletowy |
cechy odróżniające: bardziej włochaty brzeg kapelusza, uszkodzone miejsca oraz mleczko zmieniają kolor na fioletowy |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0