Mleczaj przydymiony

kategoria: grzyb
wielkość: wielkoowocnikowy
typ ogólny: gatunek naziemny
klasa: pieczarniaki
rząd: gołąbkowce
rodzina: gołąbkowate
nazwa polska: Mleczaj przydymiony
inne nazwy polskie: Jelonek przydymiony, Świnka przydymiona
nazwy potoczne: Ø
nazwa łacińska: 
Lactarius lignyotus
synonimy łacińskie: Lactariella lignyota (1889), Lactifluus lignyotus (1891)

nazwa angielska: Velvet Milkcap
określenie nazwy polskiej: Barbara Gumińska oraz Władysław Wojewoda, 1983 r.
pierwsza klasyfikacja: Ø
aktualna klasyfikacja: Ø
powszechność w kraju: sporadyczny
trend liczebności w kraju: Ø
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
sugestia dotycząca ochrony: Ø

historia ochrony: Ø
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej, Środkowej, Europie i Azji
sezon: grzyb letni, jesienny
okres występowania: lipiec – październik
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: jadalny[1]
kategoria smaku:
 jadalny niskiej jakości
smak ogólny: Ø
zapach ogólny: Ø
wyjątki zastosowania:
 Ø
trudność identyfikacji: bardzo łatwe
cechy wyróżniające: Ø
opis
typ owocnika:
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
część główna owocnika:
część główna owocnika – kształt: kapelusz od łukowatego z podwiniętym brzegiem, o wklęśniętym środku (młode owocniki) do lejkowatego z małym garbem (starsze owocniki)
część główna owocnika – kolor: ciemnobrązowy lub brązowoczarny
wymiary owocnika:
owocnik – średnica: 3(min 2) – 7(max 11) cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
brzeg części głównej owocnika:
brzeg – kształt: od podwiniętego (młode owocniki) do podgiętego (starsze owocniki)
brzeg – kolor: Ø
brzeg – szerokość: Ø
powierzchnia części głównej:
powierzchnia – kształt: gładka, sucha, pilśniowata, często prążkowana, aksamitna, drobno pofałdowana, pomarszczona
powierzchnia – wzór: Ø
integralność skórki z miąższem: Ø
powierzchnia – tendencja do pękania: Ø
hymenofor:
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – ulokowanie: Ø
hymenofor – kształt: blaszki dość gęste, cienkie, lekko wypukłe
hymenofor – nasada: blaszki zbiegające na trzon
hymenofor – kolor: od białego (młode owocniki) do ochrowego (starsze owocniki), na trzonie zmienia kolor na brązowy
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: tak, na rdzawoczerwony
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
integralność hymenoforu z miąższem: Ø
ujście hymenoforu – kształt: gładkie ostrza blaszek
ujście hymenoforu – kolor: Ø
ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm
miąższ części głównej owocnika:
miąższ – kształt: od łamliwego (młode owocniki) do elastycznego (starsze owocniki)
miąższ – kolor: biały
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
miąższ – zapach: przyjemny
miąższ – siła zapachu: słaby
miąższ – smak: orzechowy, gorzki
miąższ – siła smaku: Ø
miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm
trzon:
trzon – występowanie: tak
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: stosunkowo cienki, smukły, walcowaty, nieco spłaszczony
trzon – struktura wewnętrzna: pełny, rzadziej pusty (tylko starsze owocniki)
trzon – powierzchnia: w górnej części trzonu występuje żłobienie w kolorze trzonu i stanowi to przejście do białych blaszek, z białawym nalotem, gładka lub wzdłużnie pomarszczona, aksamitna
trzon – tendencja do pękania: Ø
trzon – wzór na powierzchni: Ø
trzon – kolor: od sepiowo brązowego do ciemnobrązowego, nieco jaśniejszy od kapelusza
trzon – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
trzon – średnica: 0,5 – 1,2(max 2) cm
trzon – wysokość: 4 – 10(max 12) cm
integralność trzonu z częścią główną: Ø
podstawa trzonu – kształt: Ø
podstawa trzonu – powierzchnia: Ø
podstawa trzonu – kolor: Ø
osłona:
osłona – występowanie: Ø
osłona – typ: Ø
osłona – kształt: Ø
osłona – kolor: Ø
osłona – pozostałość: Ø
resztki osłony na powierzchni części głównej:
resztki osłony – występowanie: Ø
resztki osłony – typ: Ø
resztki osłony – kształt: Ø
resztki osłony – rozmieszczenie: Ø
resztki osłony – trwałość: Ø
resztki osłony – kolor: Ø
resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm
osłona hymenoforu:
osłona hymenoforu – występowanie: Ø
osłona hymenoforu – kształt: Ø
osłona hymenoforu – trwałość: Ø
osłona hymenoforu – kolor: Ø
pierścień:
pierścień – występowanie: Ø
pierścień – kształt: Ø
pierścień – trwałość: Ø
pierścień – kolor: Ø
pierścień – wysokość: Ø – Ø mm
integralność pierścienia z trzonem: Ø
pochwa:
pochwa – występowanie: Ø
pochwa – kształt: Ø
pochwa – kolor: Ø
pochwa – średnica: Ø – Ø cm
pochwa – wysokość: Ø – Ø cm
mleczko:
mleczko – występowanie: tak
mleczko – kolor: mlecznobiały, nieco wodniste, na powietrzu po kilku minutach zmienia barwę na kolor od jasnoróżowego do łososiowego
mleczko – smak: łagodny, ale pozostawiający gorzkawy posmak
mleczko – gęstość: Ø
mleczko – obfitość: od obfitego (młode owocniki) do słabego (starsze owocniki)
gutacja:
gutacja – występowanie: Ø
gutacja – kolor: Ø
gutacja – obfitość: Ø
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: Ø
zmienność koloru: Ø
reakcje makro-chemiczne:
KOH (wodorotlenek potasu): Ø
NaOH (wodorotlenek sodu): Ø
FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø
C6H5OH (fenol): Ø
NH40H (woda amoniakalna): Ø
C6H5NH2 (anilina): Ø
AgNO3 (azotan srebra): Ø
nalewka gwajakowa: Ø
inne odczynniki: Ø
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ światła: Ø
występowanie:
występowanie – typ: w grupie
wielkość grupy: mała, kilka owocników
kształt grupy: rozproszona
odżywanie:
sposób odżywiania: Ø
podłoże:
podłoże – rodzaj: gleba, często wśród mchów
podłoże – właściwości: gleba kwaśna
integralność owocnika z podłożem: Ø
siedlisko:
terytorium ogólne: lasy iglaste
siedlisko – właściwości: lasy stare, wilgotne
forma terenu: tereny głównie górskie
gatunek towarzyszący:
gatunek sąsiadujący: Świerk pospolity
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
okres rozwoju:
czas życia: Ø
długość życia: Ø
okres występowania: Ø – Ø
pora wzrostu: Ø
hymenium:
hymenium – opis: Ø
zarodniki:
wysyp zarodników – kolor: jasno-ochrowy
zarodniki – kształt: niemal kuliste
zarodniki – powierzchnia: brodawki połączone regularną siateczką
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 9 × 10 μm
wartość energetyczna:
owocniki surowe: Ø
owocniki suszone: Ø
wartości odżywcze:
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
pozostałe: Ø
informacje
ciekawostki
Mleczaj przydymiony to gatunek jadalny ale z powodu nieco gorzkiego smaku, kilka atlasów wrzuca go to niejadalnych. Na wschodzie Europy, chętniej zbierany i spożywany. Co ciekawe, może być jedzony na surowo posypany solą![1]
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uprawa
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
robaczywienie
Ø
handel
Ø
uwagi ogólne
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych
Ø
historyczne zastosowanie w celach leczniczych
Ø
toksyny
Ø
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
uwagi w zastosowaniu kulinarnym
Ø
przepisy kulinarne
Ø
choroby grzybowe
Ø
zapobieganie chorobom grzybowym
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie inne
Ø
inne zastosowanie historyczne
Ø
zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
mapa występowania

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

gatunki podobne
gatunek podobny:
nazwa polska: Mleczaj ciemny
nazwa łacińska: Lactarius picinus
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: blaszki nie zbiegają po trzonie
gatunek podobny:
nazwa polska: Mleczaj jelonek
nazwa łacińska: Lactarius fuliginosus
zastosowanie ogólne: Ø
cechy odróżniające: zaokrąglony środek kapelusza, blaszki na trzonie nie odcinają się w brązowym kolorze
[1] źródło: https://grzyby.pl/gatunki/Lactarius_lignyotus.htm

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.5

Prawa autorskie.