Mleczajowiec chrząstka

kategoria: grzybrodzina: gołąbkowate
nazwa polska: Mleczajowiec chrząstka
inne nazwy polskie: Mleczaj chrząstka
nazwy zwyczajowe: Biel, Chrząstka, Chrząszcz, Chrząszcz pieprzny, Gniewosz, Gorzkówka, Gruzd, Hrózd, Mleczak, Mleczarz, Świnka, Świniara
nazwa łacińska: Lactifluus vellereus
synonimy łacińskie: Agaricus vellereus (1821), Galorrheus vellereus (1871), Lactarius albivellus (1980), Lactarius vellereus (1908), Lactarius velutinus (1868)
autor nazwy polskiej: Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów, 2021 r.
pierwsza klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1821 r.
aktualna klasyfikacja: Otto Kuntze, 1891 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb naziemny
sezon: grzyb jesienny
okres występowania: sierpień(min lipiec)[2] – listopad
czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
powszechność w kraju: pospolity
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
zasięg ogólny: występuje w Europie, Ameryce Północnej i Środkowej oraz w Azji [1]
trudność identyfikacji: łatwe
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym:
 Ø
kategoria smaku:
 Ø
wyjątki zastosowania:
 Ø
opis
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od niskołukowatego z podwiniętym brzegiem (młode owocniki) do zagłębionego, pogłębionego lub lejkowatego (starsze owocniki), brzeg ostry [1]
owocnik – powierzchnia: matowa, filcowata, często z cząstkami ściółki[2], puszyście oprószona[3], zamszona, sucha, delikatnie wełnisto-filcowata
owocnik – kolor: od białego (młode owocniki) do jasnoochrowego (starsze owocniki), kapelusz z żółtawymi, jasnobrązowymi plamami (starsze owocniki)[2,3]
owocnik – średnica: 8 – 25(max 30)[4] cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki dość rzadkie, grube
hymenofor – nasada: blaszki zbiegają po trzonie (starsze owocniki)
hymenofor – kolor: od białego (młode owocniki) do ochrowożółtego, żółtawego, brudnobrązowego[3] (starsze owocniki), brązowawe plamki (starsze owocniki)
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
miąższ – kształt: gruby, twardy, kruchy, grubość do 20 mm[5]
miąższ – kolor: kremowożółtawy
miąższ – zapach: intensywnie owocowy[5], od owocowego do nieprzyjemnego, rybiego [6], od przyjemnego (młode owocniki) do nieprzyjemnego, rybiego (starsze owocniki) [7]
miąższ – smak: łagodny (nie licząc smaku mleczka)
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: walcowaty, pełny, krótki, gruby, krępy, przysadzisty
trzon – powierzchnia: od pilśniowej, filcowatej (młode owocniki) do gładkiej (starsze owocniki) [1]
trzon – kolor: kolor kapelusza [1], białawy z żółtym odcieniem[2], miejscami ochrowo poplamiony[3]
trzon – średnica: 2 – 5[3,4] cm
trzon – wysokość: 5 – 6(max 7) cm
pierścień: brak
pochwa: brak
osłona: brak
mleczko: tak, białe, powoli żółknące na powietrzu mleczko o smaku od łagodnego do ostrego (ale nie palącego) [1]
gutacja: Ø
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
trzon – zmiana koloru po uszkodzeniu: tak (ale nie zawsze), na ochroworudy [3,4]
reakcje makrochemiczne: KOH (ług potasowy) – negatywny, brak reakcji [5,6], FeSO4 (siarczan żelaza II) – zmiana koloru na czerwonawy, różowawy [6,7], nalewka gwajakowa – zmiana koloru na zielonawy [7]
zmienność: gatunek o w miarę niezmiennym kształcie i barwie
higrofaniczność: Ø
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
podłoże: gleba
sposób odżywiania: symbiont
terytorium: lasy liściaste, lasy mieszane, lasy iglaste (rzadko)
gatunek organizmu sąsiadującego: Dąb, Buk, Świerk[4] (rzadko)
gatunek organizmu będącego podłożem: Ø
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: w grupie
wielkość grupy: od kilku do kilkunastu owocników
kształt grupy: Ø
zarodniki – kształt: niemal kuliste, brodawkowate
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: 7,5(max 9)[7] – 9,5(max 12)[7] × 6,5(max 7)[7] – 8,5(max 11)[7] μm
wysyp zarodników – kolor: białawy
opis
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
toksyny: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Mleczajowiec chrząstka opisywany jest jako niejadalny wskutek ostrego smaku. Nie jest on jednak toksyczny dla człowieka i po odpowiednim przyrządzeniu nadaje się do spożycia. Kilkukrotne przegotowanie i odlanie wody pozbawia go ostrego smaku. Ale zaleca się wcześniej moczyć owocniki w słonej wodzie przynajmniej kilka godzin. Mleczajowiec chrząstka jest jednak łykowaty, ma małą wartość smakową i w Polsce raczej nie jest zbierany. [1] Niektóre atlasy grzybów podają, że można ten grzyb przyprawić solą, pieprzem, cebulą, pokroić w plastry i smażyć na słoninie.
W Europie południowej to grzyb zbierany i wykorzystywany w formie suszu. [5]
W Niemczech swego czasu stosowany, jako pasza do karmienia trzody, ale po uprzednim obgotowaniu. [5]
Grzyb ten jest kiszony w krajach Europy Wschodniej i często spożywany. [7]
Owocniki Mleczajowca chrząstki początkowo tworzą się płytko po powierzchnią ziemi, w miarę wzrostu wydostają się na powierzchnię – stąd zazwyczaj kapelusz jest zabrudzony ściółką i ziemią. [4]
etymologia
Nazwa łacińska tego gatunku to Lactarius vellereus, gdzie vellereus znaczy “ostro wełniasty”. [3]
Angielska nazwa tego grzyba to Fleecy milk-cap.[2]
uwagi
Ø
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Gołąbek smaczny
cechy odróżniające: brak mleczka
gatunek podobny: Mleczajowiec biel
cechy odróżniające: cienkie, białe blaszki
gatunek podobny: Mleczajowiec zieleniejący
cechy odróżniające: niebieskozielone mleczko

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mleczajowiec_chrz%C4%85stka
2 źródło: https://www.medianauka.pl/mleczaj-chrzastka
3 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=240
4 źródło: https://grzyby.pl/gatunki/Lactarius_vellereus.htm
5 źródło: https://www.jezioro.com.pl/przyroda/index/grzyby/view/grzyby/q/l/item/2247
6 źródło: https://www.mycoquebec.org/bas.php?post=Lactifluus&l=r&nom=Lactifluus%20vellereus%20/%20Lactaire%20velout%C3%A9&tag=Lactifluus%20vellereus&gro=34
7 źródło: https://www.123pilzsuche.de/daten/details/Wollschwamm.htm

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 2.0

Prawa autorskie.