Muchomor cytrynowy

kategoria: grzyb

rodzina: muchomorowate

nazwa polska: Muchomor cytrynowy
inne nazwy polskie: Muchomor bulwiasty, Muchomor płowy, Muchomor sromotnikowy odmiana cytrynowa, Muchomor żółtawy, Muchomor żółty, Podsadka serwetka
nazwy zwyczajowe: Muchar, Muchoraj
nazwa łacińska: Amanita citrina
synonimy łacińskie: Agaricus citrinus (1762), Agaricus mappa (1783), Agaricus mappa (1787), Amanita bulbosa (1874), Amanita citrina (1797), Amanita mappa (1866), Amanita mappa (1922), Amanitina citrina (1948)

określenie nazwy polskiej: Stanisław Domański, 1955 r.
pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer, 1774 r.
aktualna klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1797 r.

kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy

typ ogólny: grzyb naziemny

powszechność w kraju: powszechny
ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: Ø

zasięg na świecie: występuje na obszarach o umiarkowanym klimacie w Azji, Ameryce Północnej, Europie oraz w Australii

sezon: grzyb letni, grzyb jesienny
okres występowania: lipiec – listopad

czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø

zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: trujący
kategoria smaku: Ø
smak ogólny: Ø
zapach ogólny: Ø
wyjątki zastosowania: Ø

trudność identyfikacji: bardzo łatwe
cechy wyróżniające: Cytrynowy grzyb, z łatkami na kapeluszu i ze zwisającym pierścieniem, oraz wyraźnie zarysowaną pochwą.

opis główny:

owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od półkolistego (młode owocniki) do płaskiego (starsze owocniki), brzeg kapelusza bez prążków lub bardzo słabo prążkowany
owocnik – powierzchnia: gładka, z łatkami o różnych rozmiarach łatko są nieliczne i nieregularnie rozrzucone, skórka kleiście połyskująca, daje się ściągnąć
owocnik – kolor: bladożółty, jasnocytrynowożółty, rzadziej zielonkawy
owocnik – średnica: 4 – 10 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki gęsto ułożone, szerokie, blaszki przy brzegu kapelusza zaokrąglone
hymenofor – nasada: blaszki przy trzonie nie przyrośnięte (wolne)
hymenofor – kolor: od białego (młode owocniki) do żółtobiałego (starsze owocniki)
hymenofor – wysokość: 6 – 12 mm
miąższ – kształt: miękki, kruchy
miąższ – kolor: biały
miąższ – zapach: surowych ziemniaków
miąższ – smak: łagodny ale nieprzyjemny
trzon – występowanie: Ø
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: cylindryczny, walcowaty, łatwo oddzielający się od kapelusza, zwężający się ku górze, pełny
trzon – powierzchnia: zygzakowaty wzór
trzon – kolor: kolor owocnika
trzon – średnica: 0,7 – 2 cm
trzon – wysokość: 5 – 15 cm
osłona – typ: Ø
osłona – kształt: cały kapelusz otoczony jest osłoną (tylko młode owocniki)
osłona – pozostałość: pierścień, łatki na kapeluszu
pierścień – występowanie: tak
pierścień – kształt: zwisający, nieprążkowany, trwały, delikatny
pierścień – kolor: żółtawy
pierścień – wysokość: Ø – Ø mm
pochwa – występowanie: tak
pochwa – kształt: kulista, dosyć krótka, o postrzępionych i nierównych brzegach
pochwa – kolor: Ø
pochwa – wysokość: Ø – 4 cm
mleczko – występowanie: nie
mleczko – kolor: Ø
mleczko – smak: Ø
mleczko – gęstość: Ø
mleczko – obfitość: Ø
gutacja – występowanie: nie
gutacja – kolor: Ø

odżywianie i biotop:

sposób odżywiania: symbiont
podłoże: gleba (kwaśna oraz piaszczysta)
terytorium: lasy iglaste, lasy liściaste, lasy mieszane
gatunek sąsiadujący: Ø
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Buk pospolity, Buk zwyczajny, Dąb szypułkowy
gatunek będący żywicielem: Ø

wielkość występowania:

występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie (częściej pojedynczo)
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: Ø

zarodniki:

zarodniki – kształt: gładkie, okrągławe, kuliste
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: 8 – 10 × 7 – 9 μm
wysyp zarodników – kolor: biały

zmienność ogólna:

zmienność kształtu: gatunek o w miarę niezmiennym kształcie
zmienność koloru: gatunek o w miarę niezmiennej barwie

wpływ czynników przyrodniczych:

wpływ opadów: łatki na kapeluszu podczas deszczu często ulegają zmyciu ^[1]
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø

zmiana koloru po uszkodzeniu:

hymenofor: Ø
miąższ: nie
trzon: Ø

reakcje makrochemiczne:

KOH/NaOH: Ø
FeSO₄: Ø
C₆H₅OH: Ø
NH₄0H: Ø
C₆H₅NH₂: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø

wartości odżywcze:

wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø

ciekawostki
Dawniej grzyb nie był uznawany za niejadalny ale to się zmieniło i dziś ostrzega się przed jego zbieraniem i przetwarzaniem.
Muchomor cytrynowy zawiera bufoteninę – to alkaloid występujący w jadzie niektórych ropuch, w roślinach, w organizmach niektórych ssaków oraz właśnie w grzybach, a dokładnie grzybach z rodziny muchomorowatych, ale przy doustnym spożyciu dla ludzi jest nieszkodliwy.

etymologia
Ø

odmiany i formy
Ø

uwagi
Ø

robaczywienie
Ø

właściwości prozdrowotne
Ø

transport
Ø

przechowywanie
Ø

uprawa
Ø

przygotowanie w celach leczniczych
Ø

spożycie w celach leczniczych
Ø

handel
Ø

toksyny
– bufotenina (5-HO-DMT) ^[1] – serotonina – mappina

objawy zatrucia
bufotenina to organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna wywołująca – po ekstrakcji, w odpowiednich dawkach, podczas np. waporyzacji: – zmiany w funkcjonowaniu zmysłów, – widzenie różnych efektów wizualnych, – euforię – przyspieszenie akcji serca po maksymalnie trzech godzinach pojawiają się zwykle: – wymioty, – biegunka, – bóle brzucha, – bóle głowy

objawy zatrucia

bufotenina to organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna wywołująca – po ekstrakcji, w odpowiednich dawkach, podczas np. waporyzacji:
– zmiany w funkcjonowaniu zmysłów,
– widzenie różnych efektów wizualnych,
– euforię
– przyspieszenie akcji serca

po maksymalnie trzech godzinach pojawiają się zwykle:
– wymioty,
– biegunka,
– bóle brzucha,
– bóle głowy

leczenie zatrucia
Ø

skutki braku leczenia zatrucia
Ø

choroby grzybowe
Ø

zwalczanie chorób grzybowych
Ø

zastosowanie kulinarne
Ø

przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø

gatunek podobny: Muchomor jadowity

cechy odróżniające: biały kolor owocnika

gatunek podobny: Muchomor narcyzowy

cechy odróżniające: bardziej cytrynowa barwa, brak zapachu surowych ziemniaków, nieco delikatniejszy, brzeg kapelusza prążkowany, brak pochwy

gatunek podobny: Muchomor sromotnikowy

cechy odróżniające: oliwkowy kolor owocnika

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

¹źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Muchomor_cytrynowy

przypisy i bibliografia

_Zakaz _{kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0}