Muchomor czerwony
| kategoria: grzyb | rodzina: muchomorowate |
| nazwa polska: Muchomor czerwony inne nazwy polskie: Bedłka muchomor, Muchar czerwony, Muchomor pospolity, Muchomor zwyczajny, Muchomór prawdziwy nazwy zwyczajowe: Bedłka, Marymuch, Muchajer, Muchota, Muchoraj, Muchorówka, Muchotrutka, Muszorka nazwa łacińska: Amanita muscaria synonimy łacińskie: Ø |
| określenie nazwy polskiej: Józef Jundziłł, 1830 r. pierwsza klasyfikacja: Karol Linneusz, 1753 r. aktualna klasyfikacja: Jean Baptiste de Lamarck, 1783 r. |
| kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
| powszechność w kraju: powszechny ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| zasięg na świecie: szeroko rozprzestrzeniony w strefie klimatu umiarkowanego na całej półkuli północnej, występuje także w niektórych rejonach o klimacie ciepłym (w Ameryce Środkowej, w Hindukuszu, nad Morzem Śródziemnym) |
| sezon: grzyb jesienny okres występowania: czerwiec – listopad | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: trujący kategoria smaku: Ø smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: bardzo łatwe cechy wyróżniające: Ø |
| opis główny: |
| owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od kulistego (młode owocniki) do płaskiego oraz nieco wgłębionego na środku (starsze owocniki) owocnik – powierzchnia: gładka, błyszcząca, pokryta białymi plamkami/łatkami owocnik – kolor: kapelusz – pomarańczowy, czerwony owocnik – średnica: 5 – 20 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki gęste, brzuchate, wolne hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: biały, kremowy hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: kruchy, łatwo wyłamujący się miąższ – kolor: kremowy lub żółtawy miąższ – zapach: bardzo słaby miąższ – smak: łagodny trzon – występowanie: Ø trzon – typ: centryczny trzon – kształt: cylindryczny, pełny, bulwiasty u podstawy trzon – powierzchnia: Ø trzon – kolor: biały, żółtawy trzon – średnica: 1,5 – 3 cm trzon – wysokość: 6 – 15 cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: tak pierścień – kształt: zwisający, wyraźny, nieprążkowany pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
| odżywianie i biotop: |
| sposób odżywiania: symbiont podłoże: gleba (kwaśna) terytorium: lasy iglaste, lasy liściaste, lasy mieszane gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Buk zwyczajny, Brzoza brodawkowata, Brzoza omszona, Brzoza niska, Brzoza karłowata, Brzoza papierowa, Jodła pospolita, Sosna czarna, Świerk pospolity gatunek będący żywicielem: Ø |
| wielkość występowania: |
| występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
| zarodniki: |
| zarodniki – kształt: gładkie, elipsowate zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 9 ‒ 11 × 6 ‒ 9 μm wysyp zarodników – kolor: biały |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| hymenofor: Ø miąższ: nie trzon: Ø |
| reakcje makrochemiczne: |
| KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
| wartości odżywcze: |
| wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
| ciekawostki |
|---|
| W przeszłości używano Muchomora czerwonego jako środek muchobójczy – muchy padały odurzone, co prawda budziły się po kilku dniach ale domownicy zwykle zdążyli się ich pozbyć do tego czasu. |
| etymologia |
|---|
| Ø |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uwagi |
|---|
| Zatrucia Muchomorem czerwonym to zwykle zatrucia u dzieci, samobójcze, celowe – gdyż ze względu na kolor ciężko o przypadkowe zatrucie. Poza tym śmiertelna dawka surowego Muchomora czerwonego dla człowieka to 10 – 15 średniej wielkości okazów. |
| Muchomor czerwony zawiera w sobie szereg substancji o narkotycznym działaniu, m.in. halucynogenną bufoteninę. Badania nad grzybem wykazały, że do typowych psychodelicznych objawów konsumpcji grzyba czerwonego zalicza się zaburzenia postrzegania przestrzennego, halucynacje, utratę poczucia upływu czasu – bezczasowość. |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Nalewka z Muchomorów czerwonych ma działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe, jednak można ją stosować jedynie zewnętrznie. |
| transport |
|---|
| Ø |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| – muskaryna – kwas ibotenowy – muscymol – hydrazyna |
| objawy zatrucia |
|---|
| – zmęczenie – utrata poczucia czasu – duszności – suchość w ustach – rozszerzenie źrenic – pocenie się – bóle mięśni – wymioty – biegunka – halucynacje |
| leczenie zatrucia |
|---|
| – zabieg płukania żołądka – podawanie węgla aktywowanego – podawanie środków przeczyszczających – leczeniu objawowym |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| (…) Bedłka muchomor (…) Muchomor jest silnie trujący. Niektórzy badacze utrzymują, że trujące własności tego grzyba mieszczą się tylko w skórce kapelusza. Muchomor ugotowany z mlekiem używa się jako trucizna na muchy; stąd pochodzi jego nazwa. (…) “Grzyby jadalne i trujące, Praktyczne wskazówki dla zbierających według H. Bluchera“, 1901r. |
| (…) Muchomór czerwony (…) Na Syberii używany był dawniej przez ludy azjatyckie wraz z jagodami łochyni do przychądzania napoju oszałamiającego. (…) “Atlas grzybów jadalnych i trujących”, 1966r. |
| gatunek podobny: Muchomor cesarski |
| cechy odróżniające: jaśniejszy, pomarańczowożółty kolor, trzon i blaszki żółte, bulwa trzonu otoczona pochwą |
| gatunek podobny: Muchomor królewski |
| cechy odróżniające: brunatny kolor, blaszki żółte, rośnie tylko pod Świerkami |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0