Muchomor rdzawobrązowy

kategoria: grzyb
rodzina: muchomorowate
nazwa polska: Muchomor rdzawobrązowy
inne nazwy polskie: Bedłka, Bedłka mglejarka odmiana żółta, Czubek, Panienka, Mglejarka pochwiasta forma płowa, Muchomor brunatny, Muchomor mglejarka, Muchar pochwiasty, SzlachciankaWyskoczek, Żydówka
nazwa łacińska: Amanita fulva
inne nazwy łacińskie: Agaricus fulvus (1774), Amanita fulva (1986), Amanita vaginata (1874), Amanitopsis fulva (1908), Amanitopsis vaginata (1887), Vaginata fulva (1949)
autor nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 1992 r.
pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer, 1774 r.
aktualna klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1815 r.
powszechność: pospolity
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
handel: Ø
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: 
trujący
kategoria smaku: 
Ø
wyjątki zastosowania: 
Ø
okres występowania: czerwiec – październik
okres maksymalny: Ø – Ø
gatunek wieloletni: Ø
uprawa: Ø
opis
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od dzwonkowato-stożkowatego (młode owocniki) do łukowatego z niewielkim garbkiem, rozpostartego bez garbka (starsze owocniki), wyraźnie prążkowany na brzegu
owocnik – powierzchnia: kapelusz – błyszczący, gładki, lepki, brzeg kapelusza promieniście bruzdowaty, oślizgła w dni wilgotne, niekiedy na powierzchni znajdują się białoszarawe resztki osłony
owocnik – kolor: kapelusz od  jasnobrązowego, pomarańczowobrązowego (młode owocniki) do czerwonobrązowego (starsze owocniki)
owocnik – średnica: 3 – 11 cm
owocnik – wysokość: Ø – Ø cm
hymenofor – typ: blaszkowaty
hymenofor – kształt: blaszki gęste lub średniogęste, kruche
hymenofor – nasada: blaszki nie przyrośnięte do trzonu
hymenofor – kolor: białawy
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: pusty, zwężający się ku górze
trzon – powierzchnia: gładka, kosmkowata
trzon – kolor: biały, żółtawy
trzon – średnica: 0,5 – 2 cm
trzon – wysokość: 7 – 20 cm
miąższ – kształt: kruchy, delikatny, wodnisty, cienki
miąższ – kolor: biały
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie
miąższ – zapach: niewyraźny
miąższ – smak: łagodny, słodkawy
pierścień: brak
pochwa: tak, workowata, z pomarańczowo-brązowymi plamami, luźna
mleczko: brak
gutacja: Ø
higrofaniczność: Ø

podłoże: gleba (kwaśna, jałowa, wilgotna)
sposób odżywiania: symbiont
terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste, miejsca wilgotne, wrzosowiska
gatunek organizmu sąsiadującego: Ø
gatunek organizmu będącego podłożem: Ø
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Świerk, Sosna, Dąb, Buk, Brzoza, Kasztal jadalny, Olsza
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: Ø

zarodniki – kształt: kuliste, nieamyloidalne
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 9,7 – 12,5 × 9,7 – 12.5 μm
wysyp zarodników – kolor: biały lub kremowy
ciekawostki
Ø
etymologia
Ø
uwagi
Surowe Muchomory rdzawobrązowe zawierają hemolizyny, które mogą rozpuszczać nasze czerwone krwinki.
właściwości lecznicze
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
wartości odżywcze
Ø
zastosowanie kulinarne
– duszenie
– gotowanie
– smażenie
– marynowanie
– jako dodatek
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
bibliografia
Ø
Ø
gatunek podobny
cechy odróżniające
Muchomor szarawy
szarawy kolor owocnika
Muchomor żółtawy
większe owocniki, kapelusz o żywym pomarańczowym kolorze

galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)

Ø

przypisy i bibliografia

Prawa autorskie.