Muchomor rdzawobrązowy
kategoria: grzyb rodzina: muchomorowate |
nazwa polska: Muchomor rdzawobrązowy inne nazwy polskie: Bedłka, Bedłka mglejarka odmiana żółta, Czubek, Panienka, Mglejarka pochwiasta forma płowa, Muchomor brunatny, Muchomor mglejarka, Muchar pochwiasty, Szlachcianka, Wyskoczek, Żydówka nazwa łacińska: Amanita fulva inne nazwy łacińskie: Agaricus fulvus (1774), Amanita fulva (1986), Amanita vaginata (1874), Amanitopsis fulva (1908), Amanitopsis vaginata (1887), Vaginata fulva (1949) |
autor nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 1992 r. pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer, 1774 r. aktualna klasyfikacja: Elias Magnus Fries, 1815 r. |
powszechność: pospolity ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
handel: Ø |
zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: trujący kategoria smaku: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
okres występowania: czerwiec – październik okres maksymalny: Ø – Ø |
gatunek wieloletni: Ø uprawa: Ø |
opis |
---|
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od dzwonkowato-stożkowatego (młode owocniki) do łukowatego z niewielkim garbkiem, rozpostartego bez garbka (starsze owocniki), wyraźnie prążkowany na brzegu owocnik – powierzchnia: kapelusz – błyszczący, gładki, lepki, brzeg kapelusza promieniście bruzdowaty, oślizgła w dni wilgotne, niekiedy na powierzchni znajdują się białoszarawe resztki osłony owocnik – kolor: kapelusz od jasnobrązowego, pomarańczowobrązowego (młode owocniki) do czerwonobrązowego (starsze owocniki) owocnik – średnica: 3 – 11 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki gęste lub średniogęste, kruche hymenofor – nasada: blaszki nie przyrośnięte do trzonu hymenofor – kolor: białawy hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm trzon – typ: centryczny trzon – kształt: pusty, zwężający się ku górze trzon – powierzchnia: gładka, kosmkowata trzon – kolor: biały, żółtawy trzon – średnica: 0,5 – 2 cm trzon – wysokość: 7 – 20 cm miąższ – kształt: kruchy, delikatny, wodnisty, cienki miąższ – kolor: biały miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: nie miąższ – zapach: niewyraźny miąższ – smak: łagodny, słodkawy pierścień: brak pochwa: tak, workowata, z pomarańczowo-brązowymi plamami, luźna mleczko: brak gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: gleba (kwaśna, jałowa, wilgotna) sposób odżywiania: symbiont terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste, miejsca wilgotne, wrzosowiska gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Ø gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Świerk, Sosna, Dąb, Buk, Brzoza, Kasztal jadalny, Olsza gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: Ø zarodniki – kształt: kuliste, nieamyloidalne zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 9,7 – 12,5 × 9,7 – 12.5 μm wysyp zarodników – kolor: biały lub kremowy |
ciekawostki |
---|
Ø |
etymologia |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Surowe Muchomory rdzawobrązowe zawierają hemolizyny, które mogą rozpuszczać nasze czerwone krwinki. |
właściwości lecznicze |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
wartości odżywcze |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
– duszenie – gotowanie – smażenie – marynowanie – jako dodatek |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne | bibliografia |
---|---|
Ø | Ø |
gatunek podobny | cechy odróżniające |
---|---|
Muchomor szarawy | szarawy kolor owocnika |
Muchomor żółtawy | większe owocniki, kapelusz o żywym pomarańczowym kolorze |
galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)
Ø
przypisy i bibliografia