Okratek australijski
kategoria: grzyb wielkość: wielkoowocnikowy typ ogólny: gatunek naziemny | klasa: pieczarniaki rząd: sromotnikowce rodzina: sromotnikowate |
charakterystyka: niejadalny, sporadyczny, niepodlegający ochronie |
nazwa polska: Okratek australijski inne nazwy polskie: Kwiatowiec australijski nazwy potoczne: Palce diabła nazwa łacińska: Clathrus archeri synonimy łacińskie: Anthurus archeri (1886), Anthurus sepioides (1903), Aserophallus archeri (1891), Clathrus archeri (1980), Lysurus archeri (1859), Pseudocolus archeri (1913), Schizmaturus archeri (1977) nazwa angielska: Dring – Devil’s Fingers |
określenie nazwy polskiej: Barbara Gumińska oraz Władysław Wojewoda, 1983 r. pierwsza klasyfikacja: Miles Joseph Berkeley, 1859 r. aktualna klasyfikacja: Donald M. Dring, 1980 r. |
powszechność w kraju: sporadyczny trend liczebności w kraju: Ø ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø sugestia dotycząca ochrony: Ø historia ochrony: Ø |
zasięg na świecie: Ø |
sezon: grzyb letni, jesienny, zimowy okres występowania: lipiec – grudzień |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: Ø zapach ogólny: słodki zapach padliny wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: bardzo łatwe cechy wyróżniające: Ø |
opis |
typ owocnika: |
owocnik – typ: klawarioidalny |
część główna owocnika: |
część główna owocnika – kształt: od jaja (3,5 – 6 × 2,5 – 5 cm) częściowo zagłębionego w glebie, poprzez stożkowaty, gruszkowaty (młode owocniki) do receptakl złożonego z 4 – 8 ramion (starsze owocniki) część główna owocnika – kolor: jaja – białoszary, owocniki rozwinięte – czerwony, koralowo-czerwony |
wymiary owocnika: |
owocnik – średnica: 5 – 15 cm owocnik – wysokość: 5 – 15 cm |
brzeg części głównej owocnika: |
brzeg – kształt: Ø brzeg – kolor: Ø brzeg – szerokość: Ø |
powierzchnia części głównej: |
powierzchnia – kształt: pokryta częściowo śluzowatą warstwą gleby z zarodnikami (zasycha u starszych owocników) powierzchnia – wzór: Ø integralność skórki z miąższem: Ø powierzchnia – tendencja do pękania: Ø |
hymenofor: |
hymenofor – typ: Ø hymenofor – ulokowanie: Ø hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm integralność hymenoforu z miąższem: Ø ujście hymenoforu – kształt: Ø ujście hymenoforu – kolor: Ø ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm |
miąższ: |
miąższ – kształt: siatkowato-jamkowaty, kruchy, porowaty, gąbczasty miąższ – kolor: Ø miąższ – zapach: delikatny, słodki zapach padliny, nieco niemiły miąższ – siła zapachu: Ø miąższ – smak: Ø miąższ – siła smaku: Ø miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm |
trzon: |
trzon – występowanie: tak trzon – typ: Ø trzon – kształt: krótki, walcowaty trzon – struktura: Ø trzon – powierzchnia: Ø trzon – tendencja do pękania: Ø trzon – wzór na powierzchni: Ø trzon – kolor: białawo-kremowy dołem, różowawy górą trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm integralność trzonu z częścią główną: Ø podstawa trzonu – kształt: Ø |
osłona: |
osłona – występowanie: Ø osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – kolor: Ø osłona – pozostałość: Ø |
resztki osłony na powierzchni części głównej: |
resztki osłony – występowanie: Ø resztki osłony – typ: Ø resztki osłony – kształt: Ø resztki osłony – rozmieszczenie: Ø resztki osłony – trwałość: Ø resztki osłony – kolor: Ø resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm |
osłona hymenoforu: |
osłona hymenoforu – występowanie: Ø osłona hymenoforu – kształt: Ø osłona hymenoforu – trwałość: Ø osłona hymenoforu – kolor: Ø |
pierścień: |
pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – trwałość: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm integralność pierścienia z trzonem: Ø |
pochwa: |
pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – średnica: Ø – Ø cm pochwa – wysokość: Ø – Ø cm |
mleczko: |
mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø |
gutacja: |
gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø gutacja – obfitość: Ø |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
zmiana koloru hymenoforu: Ø zmiana koloru miąższu: Ø zmiana koloru trzonu: Ø |
reakcje makro-chemiczne: |
KOH (wodorotlenek potasu): Ø NaOH (wodorotlenek sodu): Ø FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø C6H5OH (fenol): Ø NH40H (woda amoniakalna): Ø C6H5NH2 (anilina): Ø AgNO3 (azotan srebra): Ø nalewka gwajakowa: Ø inne odczynniki: Ø |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
występowanie: |
występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie wielkość grupy: od kilku do kilkudziesięciu owocników kształt grupy: Ø |
odżywanie: |
sposób odżywiania: saprotrof |
podłoże: |
podłoże – rodzaj: gleba (żyzna, wilgotna, próchnicza) podłoże – właściwości: Ø integralność owocnika z podłożem: Ø |
siedlisko: |
terytorium ogólne: lasy iglaste, liściaste i mieszane, lasy młode, zarośla, ogrody, łąki siedlisko – właściwości: Ø forma terenu: Ø |
gatunek towarzyszący: |
gatunek sąsiadujący: Brzoza brodawkowata, Sosna zwyczajna, Topola osika gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
okres rozwoju: |
czas życia: Ø długość życia: Ø okres występowania: Ø – Ø pora wzrostu: Ø |
hymenium: |
hymenium – opis: Ø |
zarodniki: |
wysyp zarodników – kolor: oliwkowo-brązowy zarodniki – kształt: wąsko-eliptyczne zarodniki – powierzchnia: Ø zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 4 – 7,5 × 2 – 2,5 μm |
wartość energetyczna: |
owocniki surowe: Ø owocniki suszone: Ø |
wartości odżywcze: |
witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø pozostałe: Ø |
informacje |
ciekawostki |
---|
W niektórych krajach młode owocniki Okratka australijskiego (zwane też czarcimi jajami) są uważane za przysmak. |
Dojrzałe Okratki australijskie swoim niezbyt przyjemnym zapachem wabią muchy padlinożerne, które przyczyniają się do roznoszenia zarodników. |
W Polsce po raz pierwszy jego występowanie zaobserwowano w 1975 w okolicach Biłgoraja.[1] A po raz pierwszy w Europie zaobserwowano go w 1914 roku we Francji. |
W Wielkiej Brytanii nazywany Diabelskimi Palcami a w USA Śmierdzącą ośmiornicą. |
etymologia |
---|
Ø |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
przechowywanie |
---|
Ø |
robaczywienie |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
uwagi ogólne |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
uwagi przy spożyciu w celach leczniczych |
---|
Ø |
historyczne zastosowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
uwagi w zastosowaniu kulinarnym |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zapobieganie chorobom grzybowym |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie inne |
---|
Ø |
inne zastosowanie historyczne |
---|
Ø |
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
mapa występowania |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
gatunki podobne |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Ø nazwa łacińska: Aseroë rubra zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: bardziej przypomina ukwiały, niż ośmiornicę, do której można porównać Okratka ze względu na budowę |
gatunek podobny: |
nazwa polska: Okratek czerwony nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: owocniki w kształcie czerwonego „koszyczka” |
[1] źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Okratek_australijski
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.1