Patyczka lepka

kategoria: grzyb
rodzina: patyczkowate
nazwa polska: Patyczka lepka
inne nazwy polskie: Ø
nazwa łacińska: Leotia lubrica
inne nazwy łacińskie: Helvella lubrica (1772), Leotia aurantipes (1944), Leotia gelatinosa (1771), Leotia viscosa (1822)
autor nazwy polskiej: Maria Alicja Chmiel (2006 r.)
pierwsza klasyfikacja: Giovanni Antonio Scopoli, 1772 r.
aktualna klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1797 r.
powszechność: pospolity
ochrona prawna: 
brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: 
Ø
handel: Ø
zastosowanie ogólne: JADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: 
Ø
kategoria smaku: 
jadalny niskiej jakości
wyjątki zastosowania: 
Ø
okres występowania: lipiec – październik
okres maksymalny: Ø – Ø
gatunek wieloletni: Ø
uprawa: Ø
opis
owocnik – typ: galaretowate
owocnik – kształt: główka od kulistej (młode owocniki) do mózgowato-wypiętrzonej (starsze owocniki), brzeg podwinięty
owocnik – powierzchnia: śliska, nieregularnie pofałdowana, delikatnie ziarnisto punktowana, lepka (tylko w dni wilgotne)
owocnik – kolor: żółty, żółtozielony, pomarańczowy, nierzadko z wiekiem zmienia kolor na ciemnozielony
owocnik – średnica: 1 – 2(2,5) cm
owocnik – wysokość: 2 – 7 cm
hymenofor – typ: Ø
hymenofor – kształt: Ø
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: Ø
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: walcowaty lub spłaszczony, pusty, lekko zwężający się ku górze
trzon – powierzchnia: śliska, słabo pokryta drobnymi łuskami
trzon – kolor: żółta, brązowawa, ogólnie to kolor główki lub nieco jaśniejszy
trzon – średnica: 2 – 5(10) mm
trzon – wysokość: 2 – 7(8) cm
miąższ – kształt: cienki, galaretowaty, wodnisty, pusty
miąższ – kolor: brązowawy
miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø
miąższ – zapach: niewyraźny, lekko stęchły
miąższ – smak: niewyraźny, mdły
pierścień: brak
pochwa: brak
mleczko: brak
gutacja: Ø
higrofaniczność: Ø

podłoże: gleba
sposób odżywiania: Ø
terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste, lasy mieszane, wśród mchów, traw, w wilgotnych miejscach, bagna
gatunek organizmu sąsiadującego: Ø
gatunek organizmu będącego podłożem: Ø
gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø
występowanie: w grupie

zarodniki – kształt: wąsko elipsoidalne do jajowatych, gładkie
zarodniki – kolor: Ø
zarodniki – wymiary: 16 – 25(26) × 4 – 6 μm
wysyp zarodników – kolor: od bezbarwnego do purpurowobrunatnego
ciekawostki
Warstwa zarodnikowa znajduje się na wierzchniej stronie kapelusza/główki owocnika.
Część atlasów pisze o jadalności a druga część o niejadalności tego gatunku. Zapewne niejadalność bierze się z nieco galaretowatego miąższu, niewyszukanego smaku i małych rozmiarów.
etymologia
Ø
uwagi
Ø
właściwości lecznicze
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
wartości odżywcze
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
bibliografia
Ø
Ø
gatunek podobny
cechy odróżniające
Hełmik okrągławy
występuje na drzewach iglastych, mniejsze owocniki
Patyczka czarnozielona
barwa ciemnozielona do prawie czarnej, tylko w lasach liściastych

galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)

Ø

przypisy i bibliografia

Prawa autorskie.