Pieczarka bulwiasta
| kategoria: grzyb | rodzina: pieczarkowate |
| nazwa polska: Pieczarka bulwiasta inne nazwy polskie: Pieczarka zaroślowa nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Agaricus sylvicola synonimy łacińskie: Agaricus campestris (1832), Agaricus campestris (1838), Agaricus essettei (1983), Agaricus flavescens (1887), Fungus flavescens (1898), Fungus sylvicola (1898), Pratella campestris (1878), Pratella flavescens (1878), Psalliota campestris (1872), Psalliota sylvicola (1885) |
| określenie nazwy polskiej: Władysław Wojewoda, 2003 r. pierwsza klasyfikacja: Carlo Vittadini, 1832 r. aktualna klasyfikacja: Charles Horton Peck, 1872 r. |
| kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
| powszechność w kraju: częsty ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
| zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej i w Europie |
| sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: lipiec – październik | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
| zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: jadalny dobrej jakości smak ogólny: łagodny zapach ogólny: anyżkowy wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: umiarkowanie trudne cechy wyróżniające: Ø |
| opis główny: |
| owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od jajowatego, półkolistego (młode owocniki) do parasolowatego (starsze owocniki), na górze tępy garbek, dość mięsisty owocnik – powierzchnia: jedwabista, delikatnie włókienkowata, a nawet włókienkowato-kosmkowata owocnik – kolor: od białego do ochrowo-żółtego, siarkowożółtego owocnik – średnica: 6 – 14 cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki ściśle ustawione, ostrza nierówne hymenofor – nasada: blaszki wolne hymenofor – kolor: od białawego (młode owocniki) do czarnobrązowego (starsze owocniki), ostrza białe hymenofor – wysokość: 5 – 10 mm miąższ – kształt: bardzo cienki miąższ – kolor: biały miąższ – zapach: przyjemny, anyżkowy miąższ – smak: łagodny trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny trzon – kształt: wysmukły, walcowaty, nieco zwężający się ku górze, powyżej bulwy przeważnie zgięty i u podstawy charakterystycznie rozszerzony trzon – powierzchnia: ponad pierścieniem jedwabiście włóknista trzon – kolor: biały trzon – średnica: 1,5 – 2(max 3 bulwa) cm trzon – wysokość: 5 – 10 cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: tak pierścień – kształt: cienki, zwisający, ze skórzanymi brodawkami od spodu pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
| odżywianie i biotop: |
| sposób odżywiania: saprotrof podłoże: gleba (żyzna, zasadowa) terytorium: lasy iglaste, wśród igliwia, lasy liściaste(rzadziej) gatunek sąsiadujący: Sosna, Świerk, Buk gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
| wielkość występowania: |
| występowanie – typ: pojedynczo(często) lub w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
| zarodniki: |
| zarodniki – kształt: eliptyczne, gładkie, bez pory rostkowej zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 6 – 8 × 4 – 5,5 μm wysyp zarodników – kolor: purpurowo-brunatny |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| hymenofor: Ø miąższ: żółknie po uciśnięciu trzon: Ø |
| reakcje makrochemiczne: |
| KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
| wartości odżywcze: |
| wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: tak tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: tak witaminy: D, B minerały: fosfor, miedź, selen, żelazo kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
| ciekawostki |
|---|
| Zapach anyżkowy Pieczarki bulwiastej jest spowodowany przez niewielkie ilości mieszaniny alkoholu benzylowego i benzaldehydu. Ten charakterystyczny zapach zanika podczas obróbki termicznej. |
| Gatunek ten ma zdolność gromadzenia kadmu – stężenie tego pierwiastka w owocniku może być nawet 300 razy większe od stężenia w glebie. |
| etymologia |
|---|
| Nazwa łacińska tego gatunku to Agaricus sylvicola, gdzie sylvicola oznacza “zamieszkujący lasy”. |
| Angielska nazwa to “Wood mushroom”. |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uwagi |
|---|
| Ø |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| To gatunek łatwy w transporcie. |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| To gatunek dopuszczony do obrotu. |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| – gotowanie – duszenie – smażenie – zapiekanie – jako składnik zup, sosów, sałatek – jako dodatek do dań mięsnych, makaronów |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| gatunek podobny: Muchomor jadowity |
| cechy odróżniające: nie barwi się na żółtawy, pochwa |
| gatunek podobny: Pieczarka biaława |
| cechy odróżniające: blaszki nigdy nie mają różowego odcienia |
| gatunek podobny: Pieczarka karbolowa |
| cechy odróżniające: karbolowy zapach |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0