Pieczarka leśna
kategoria: grzyb | rodzina: pieczarkowate |
nazwa polska: Pieczarka leśna inne nazwy polskie: Bedłka lśniąca, Pieczarka lśniąca nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Agaricus sylvaticus synonimy łacińskie: Agaricus haemorrhoidarius (1874), Agaricus sanguinarius (1882), Agaricus vinosobrunneus (1960), Fungus amethystinus (1898), Fungus haemorrhoidarius (1898), Fungus sanguinarius (1898), Fungus sylvaticus (1898), Pratella amethystina (1888), Pratella haemorrhoidaria (1878), Pratella sylvatica (1878), Psalliota amethystina (1926), Psalliota haemorrhoidaria (1888), Psalliota sanguinaria (1926), Psalliota sylvatica (1871) |
określenie nazwy polskiej: Feliks Berdau, 1876 r. pierwsza klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer, 1774 r. aktualna klasyfikacja: Jacob Christian Schäffer, 1774 r. |
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
powszechność w kraju: częsty ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø |
zasięg na świecie: występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji |
sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: czerwiec – listopad | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: jadalny dobrej jakości smak ogólny: łagodny zapach ogólny: niewyraźny wyjątki zastosowania: Ø |
trudność identyfikacji: łatwe cechy wyróżniające: Ø |
opis główny: |
owocnik – typ: kapeluszowy blaszkowaty owocnik – kształt: kapelusz od dzwonkowatego, półkolistego (młode owocniki) do łukowatego, płaskiego (starsze owocniki), naskórek można dość łatwo oddzielić od kapelusza owocnik – powierzchnia: sucha, pokryta łuseczkami owocnik – kolor: brązowawy, od ciemnobrązowego do ochrowego, cynamonowo-brązowe łuseczki pokrywające powierzchnię kapelusza, niekiedy występują jasno ubarwione owocniki[1] owocnik – średnica: 3 – 10(max 15)[3,4] cm owocnik – wysokość: Ø – Ø cm hymenofor – typ: blaszkowaty hymenofor – kształt: blaszki gęste, wąskie hymenofor – nasada: blaszki nie przyrastają do trzonu, wolne hymenofor – kolor: od siwo-czerwonego lub szaroróżowego (młode owocniki) do ciemnobrązowego (starsze owocniki), ostrza blaszek jaśniejsze hymenofor – wysokość: 5 – 8 mm miąższ – kształt: mięsisty, dość kruchy, bulwiasto zgrubiały dołem, łatwo odłamujący się od kapelusza miąższ – kolor: biały miąższ – zapach: niewyraźny[1] ale przyjemny, migdałowy, zapach świeżego drewna miąższ – smak: dobry[1], łagodny, grzybowy trzon – występowanie: tak trzon – typ: centryczny trzon – kształt: od pełnego (młode owocniki) do pustego, z kanałem (starsze owocniki), cylindryczny, u dołu bulwiasto zgrubiały, łatwo odłamujący się od kapelusza trzon – powierzchnia: z białawymi kłaczkami, od gładkiej (nad pierścieniem) do drobno łuskowatej (poniżej pierścienia) trzon – kolor: białawy trzon – średnica: 1 – 2,5 cm trzon – wysokość: 5 – 16 cm osłona – typ: częściowa (łącząca brzeg kapelusza z trzonem), biała osłona – kształt: błoniasta osłona – pozostałość: zasnówka, pierścień pierścień – występowanie: tak pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
odżywianie i biotop: |
sposób odżywiania: saprotrof podłoże: gleba (ściółka iglasta) terytorium: lasy iglaste, lasy mieszane, łąki(rzadko), parki(rzadko), lasy liściaste(rzadko) gatunek sąsiadujący: Świerk pospolity, Jodła pospolita, Olcha(rzadko), Wierzba(rzadko) [1] gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
wielkość występowania: |
występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie(częściej) wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
zarodniki: |
zarodniki – kształt: jajowate, szeroko-elipsoidalne, gładkie zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 5,5 – 6 × 3,5 – 4 μm wysyp zarodników – kolor: czarnobrązowy[1], czekoladowobrunatny |
zmienność ogólna: |
zmienność kształtu: gatunek o nieco zmiennym kształcie zmienność koloru: gatunek o nieco zmiennej barwie |
wpływ czynników przyrodniczych: |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
zmiana koloru po uszkodzeniu: |
hymenofor: Ø miąższ: tak, na czerwonawy trzon: po uciśnięciu czerwienieje, później brązowieje |
reakcje makrochemiczne: |
KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
wartości odżywcze: |
wartość energetyczna: Ø woda: tak, 90% białko: tak tłuszcze: Ø węglowodany: tak sole: Ø cukry: Ø błonnik: tak witaminy: D minerały: żelazo kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: skrobia, sacharoza |
ciekawostki |
---|
Ø |
etymologia |
---|
Nazwa łacińska tego gatunku to Agaricus sylvaticus, gdzie sylvaticus oznacza “z lasu”[3] lub “wśród drzew”[4]. |
odmiany i formy |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Ø |
robaczywienie |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Naukowcy udowodnili, że spożywanie Pieczarki leśnej zmniejsza niepożądane działania w funkcjonowaniu jelit, nudności, wymioty, brak łaknienia i gorączkę u pacjentów leczonych chemioterapią. [1,4] |
transport |
---|
To gatunek łatwy w transporcie. |
przechowywanie |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
handel |
---|
To gatunek dopuszczony do obrotu (z wyjątkiem zbyt młodych egzemplarzy ze stanu naturalnego, których blaszki jeszcze nie poróżowiały).[2] |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
– smażenie – duszenie – gotowanie – jako dodatek do dań mięsnych i makaronów – jako składnik zup, sosów, sałatek i surówek |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
gatunek podobny: Pieczarka karbolowa |
cechy odróżniające: zapach karbolu, żółknąca podstawa trzonu, trujący |
gatunek podobny: Pieczarka liliowoczerwonawa |
cechy odróżniające: miąższ po uszkodzeniu żółknie |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pieczarka_le%C5%9Bna
2 źródło: https://www.gov.pl/web/wsse-poznan/wykaz-grzybow-dopuszczonych-do-obrotu
3 źródło: https://www.first-nature.com/fungi/agaricus-sylvaticus.php
4 źródło: https://www.foragingcoursecompany.co.uk/foraging-guide-blushing-mushroom
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0