Piestrzyca giętka
| kategoria: grzyb wielkość: wielkoowocnikowy typ ogólny: gatunek naziemny, nadrzewny | klasa: kustrzebniaki rząd: kustrzebkowce rodzina: piestrzycowate |
| charakterystyka: niejadalny, częsty, niepodlegający ochronie |
| nazwa polska: Piestrzyca giętka inne nazwy polskie: Siodłówka giętka nazwy potoczne: Ø nazwa łacińska: Helvella elastica synonimy łacińskie: Helvella albida (1774), Helvella fuliginosa (1790), Helvella klotzschiana (1831), Helvella pulla (1799), Leptopodia elastica (1907), Leptopodia klotzschiana (1907), Leptopodia pulla (1907), Peziza hemisphaerica (1803), Peziza hirsuta (1799), Tubipeda elastica (1923) nazwa angielska: Flexible Helvella, The elastic saddle |
| określenie nazwy polskiej: Ø pierwsza klasyfikacja: Jean Baptiste Francois Pierre Bulliard, 1785 r. aktualna klasyfikacja: Ø |
| powszechność w kraju: częsty trend liczebności w kraju: Ø ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø sugestia dotycząca ochrony: Ø historia ochrony: Ø |
| zasięg na świecie: Ø |
| sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: czerwiec – październik |
| zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø smak ogólny: Ø zapach ogólny: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: łatwe cechy wyróżniające: Ø |
| opis |
| typ owocnika: |
| owocnik – typ: Ø |
| część główna owocnika: |
| część główna owocnika – kształt: główka od nieregularnie siodełkowatej, uchowatej (młode owocniki) do bardzo pofałdowanej, pomarszczonej (starsze owocniki) część główna owocnika – kolor: szarobeżowy, żółtawobrązowawy |
| wymiary owocnika: |
| owocnik – średnica: 1,5 – 4(max 6) cm owocnik – wysokość: Ø – 11 cm |
| brzeg części głównej owocnika: |
| brzeg – kształt: często podwinięty ale nie przyrośnięty do trzonu brzeg – kolor: Ø brzeg – szerokość: Ø |
| powierzchnia części głównej: |
| powierzchnia – kształt: gładka powierzchnia – wzór: Ø integralność skórki z miąższem: Ø powierzchnia – tendencja do pękania: Ø |
| hymenofor: |
| hymenofor – typ: Ø hymenofor – ulokowanie: Ø hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm integralność hymenoforu z miąższem: Ø ujście hymenoforu – kształt: Ø ujście hymenoforu – kolor: Ø ujście hymenoforu – wymiary: Ø – Ø mm |
| miąższ: |
| miąższ – kształt: woskowato-chrząstkowaty, od kruchego (w główce) do elastycznego (w trzonie), cienki miąższ – kolor: białawy miąższ – zapach: przyjemny miąższ – siła zapachu: słaby miąższ – smak: łagodny miąższ – siła smaku: Ø miąższ – grubość w części głównej: Ø – Ø mm |
| trzon: |
| trzon – występowanie: Ø trzon – typ: Ø trzon – kształt: od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki) trzon – struktura: Ø trzon – powierzchnia: gładka lub nieco tylko omszona, nieco nierówna, bruzdowana trzon – tendencja do pękania: Ø trzon – wzór na powierzchni: Ø trzon – kolor: od białego (młode owocniki) do bladożółtawego (starsze owocniki) trzon – średnica: 0,4 – 1,2 cm trzon – wysokość: 3 – 11 cm integralność trzonu z częścią główną: Ø podstawa trzonu – kształt: Ø |
| osłona: |
| osłona – występowanie: Ø osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – kolor: Ø osłona – pozostałość: Ø |
| resztki osłony na powierzchni części głównej: |
| resztki osłony – występowanie: Ø resztki osłony – typ: Ø resztki osłony – kształt: Ø resztki osłony – rozmieszczenie: Ø resztki osłony – trwałość: Ø resztki osłony – kolor: Ø resztki osłony – wymiary: Ø × Ø mm |
| osłona hymenoforu: |
| osłona hymenoforu – występowanie: Ø osłona hymenoforu – kształt: Ø osłona hymenoforu – trwałość: Ø osłona hymenoforu – kolor: Ø |
| pierścień: |
| pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – trwałość: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm integralność pierścienia z trzonem: Ø |
| pochwa: |
| pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – średnica: Ø – Ø cm pochwa – wysokość: Ø – Ø cm |
| mleczko: |
| mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø |
| gutacja: |
| gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø gutacja – obfitość: Ø |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| zmiana koloru hymenoforu: Ø zmiana koloru miąższu: Ø zmiana koloru trzonu: Ø |
| reakcje makro-chemiczne: |
| KOH (wodorotlenek potasu): Ø NaOH (wodorotlenek sodu): Ø FeSO4 (siarczan żelaza II): Ø C6H5OH (fenol): Ø NH40H (woda amoniakalna): Ø C6H5NH2 (anilina): Ø AgNO3 (azotan srebra): Ø nalewka gwajakowa: Ø inne odczynniki: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| występowanie: |
| występowanie – typ: w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
| odżywanie: |
| sposób odżywiania: saprotrof |
| podłoże: |
| podłoże – rodzaj: gleba (zasadowa), drewno (bardzo rzadko, gnijące drewno) podłoże – właściwości: Ø integralność owocnika z podłożem: Ø |
| siedlisko: |
| terytorium ogólne: lasy liściaste, miejsca ciepłe, wilgotne, wśród traw, leśne ścieżki, lasy mieszane, lasy iglaste (bardzo rzadko), zarośla siedlisko – właściwości: Ø forma terenu: Ø |
| gatunek towarzyszący: |
| gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
| okres rozwoju: |
| czas życia: Ø długość życia: Ø okres występowania: czerwiec – październik pora wzrostu: Ø |
| hymenium: |
| hymenium – opis: Ø |
| zarodniki: |
| wysyp zarodników – kolor: biały zarodniki – kształt: elipsoidalny zarodniki – powierzchnia: gładka zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: 17 – 20(max 24) × 10 – 13(max 15) μm |
| wartość energetyczna: |
| owocniki surowe: Ø owocniki suszone: Ø |
| wartości odżywcze: |
| witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø pozostałe: Ø |
galeria obrazująca hymenofor
| informacje |
| ciekawostki |
|---|
| Naukowcy podejrzewają Piestrzycę giętka o mikoryzowy sposób odżywiania (symbiont) ale na dzień dzisiejszy pozostaje zakwalifikowana jako saprotrof. |
| Niektóre tylko atlasy określają ten grzyb jako jadalny o niskiej jakości. U nas trafia na listę niejadalnych choćby ze względu na woskowaty i gumowaty miąższ. |
| Naukowcy podejrzewają ten gatunek i Helvella o właściwości rakotwórcze. Według niektórych źródeł (link) grzyb ten najprawdopodobniej zawiera gyromitrinę – lotną substancję toksyczną. |
| Piestrzyca giętka rośnie skośnie – mniej lub bardziej pod kątem względem podłoża. |
| etymologia |
|---|
| Jeśli chodzi nazwę łacińską “Helvella elastica” to; “Helvella” – to starożytne określenie aromatycznego zioła, a “elastica” – to, jak łatwo można się domyśleć, tłumaczy się jako elastyczny, giętki. |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| Ø |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| uwagi ogólne |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| uwagi przy spożyciu w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| historyczne zastosowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| czas wystąpienia pierwszych objawów zatrucia |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| uwagi w zastosowaniu kulinarnym |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zapobieganie chorobom grzybowym |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie inne |
|---|
| Ø |
| inne zastosowanie historyczne |
|---|
| Ø |
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| mapa występowania |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| gatunki podobne |
| gatunek podobny: |
| nazwa polska: Długotrzonka popielata nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: główka w formie miseczki |
| gatunek podobny: |
| nazwa polska: Piestrzyca zatokowata nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: główka koloru szaroczarnobrązowego, powierzchnia bardziej pofałdowana |
| gatunek podobny: |
| nazwa polska: Siodłówka czarna nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: główka bardzo ciemnego koloru, szaroczarnego |
| gatunek podobny: |
| nazwa polska: Siodłówka siodlasta nazwa łacińska: Ø zastosowanie ogólne: Ø cechy odróżniające: główka ciemnego koloru, brązowawego |
galeria obrazująca gatunki podobne, najczęściej mylone
Ø
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 5.1