Piestrzyca popielata

kategoria: grzybrodzina: piestrzycowate
nazwa polska: Piestrzyca popielata
inne nazwy polskie: Długotrzonka popielata
nazwy zwyczajowe: Ø
nazwa łacińska: Helvella macropus
synonimy łacińskie: Cowlesia bulbosa (1916), Cyathipodia bulbosa (1907), Cyathipodia macropus (1960), Helvella bulbosa (1984), Lachnea bulbosa (1887), Lachnea macropus (1887), Macropodia bulbosa (1822), Macroscyphus macropus (1821), Octospora bulbosa (1789), Peziza bulbosa (1816), Peziza macropus (1796), Peziza stipitata (1778)
określenie nazwy polskiej: Ø
pierwsza klasyfikacja: Christiaan Hendrik Persoon, 1796 r.
aktualna klasyfikacja: Petter Adolf Karsten, 1871 r.
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowytyp ogólny: grzyb naziemny, nadrzewny
powszechność w kraju: częsty
ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej
kategoria zagrożenia: Ø
zasięg na świecie: szeroko rozprzestrzeniona w Ameryce Północnej, występuje także w Europie
sezon: grzyb letni, jesienny
okres występowania: czerwiec – listopad		czas życia: owocniki jednoroczne
długość życia: Ø
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY
zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø
kategoria smaku: Ø
smak ogólny: Ø
zapach ogólny: Ø
wyjątki zastosowania: Ø
trudność identyfikacji: Ø
cechy wyróżniające: Ø
opis główny:
owocnik – typ: miseczkowaty
owocnik – kształt: kapelusz od kulistego (młode owocniki) do rozpostartego (starsze owocniki)
owocnik – powierzchnia: górna – gładka, dolna – filcowata, owłosiona, szorstka
owocnik – kolor: górna powierzchnia – od popielatego, szarobrązowego do szaroczarnego, dolna – szarobiała
owocnik – średnica: 2 – 4(max 6)[4] cm
owocnik – wysokość: Ø – 7(max 12)[6] cm
hymenofor – typ: gładki
hymenofor – kształt: górna, gładka powierzchnia owocnika jest zarodnikonośna
hymenofor – nasada: Ø
hymenofor – kolor: od popielatego, szarobrązowego do szaroczarnego
hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm
miąższ – kształt: cienki, wodnisty, elastyczny, woskowy, delikatny
miąższ – kolor: od białawego do szarego
miąższ – zapach: niewyraźny
miąższ – smak: niewyraźny
trzon – występowanie: Ø
trzon – typ: centryczny
trzon – kształt: nieregularnie spłaszczony lub cylindryczny, od pełnego (młode owocniki) do pustego (starsze owocniki), nieco zwężający się ku górze
trzon – powierzchnia: filcowata, owłosiona
trzon – kolor: białoszary
trzon – średnica: 1,5 – 4(max 5) mm
trzon – wysokość: 3 – 5(max 7)[4] cm
osłona – typ: Ø
osłona – kształt: Ø
osłona – pozostałość: Ø
pierścień – występowanie: Ø
pierścień – kształt: Ø
pierścień – kolor: Ø
pierścień – wysokość: Ø – Ø mm
pochwa – występowanie: Ø
pochwa – kształt: Ø
pochwa – kolor: Ø
pochwa – wysokość: Ø – Ø cm
mleczko – występowanie: Ø
mleczko – kolor: Ø
mleczko – smak: Ø
mleczko – gęstość: Ø
mleczko – obfitość: Ø
gutacja – występowanie: Ø
gutacja – kolor: Ø
odżywianie i biotop:
sposób odżywiania: symbiont[1,4], saprotrof[2]
podłoże: gleba, drewno (gnijące drewno)
terytorium: lasy liściaste, zarośla, tereny wilgotne, wśród mchów, lasy iglaste(rzadziej), miejsca chłodne, pobocza lasów, lasy mieszane, lasy ciepłe
gatunek sąsiadujący: Dąb, Dąb czerwony, Buk, Leszczyna
gatunek będący podłożem: Ø
gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø
gatunek będący żywicielem: Ø
wielkość występowania:
występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie(najczęściej)
wielkość grupy: Ø
kształt grupy: Ø
zarodniki:
zarodniki – kształt: eliptyczne, gładkie lub szorstkie, z jedną dużą kroplą oleju i kilkoma mniejszymi na końcach
zarodniki – kolor: bezbarwne
zarodniki – wymiary: 18 – 25(max 30)[3,10] × 10 – 12,5(max 14)[3,10] μm
wysyp zarodników – kolor: biały
zmienność ogólna:
zmienność kształtu: gatunek o zmiennym kształcie
zmienność koloru: gatunek o w miarę niezmiennej barwie
wpływ czynników przyrodniczych:
wpływ opadów: Ø
wpływ światła: Ø
wpływ temperatury: Ø
wpływ wiatru: Ø
zmiana koloru po uszkodzeniu:
hymenofor: Ø
miąższ: Ø
trzon: Ø
reakcje makrochemiczne:
KOH/NaOH: Ø
FeSO4: Ø
C6H5OH: Ø
NH40H: Ø
C6H5NH2: Ø
AgNO3: Ø
gwajak: Ø
inne odczynniki: Ø
wartości odżywcze:
wartość energetyczna: Ø
woda: Ø
białko: Ø
tłuszcze: Ø
węglowodany: Ø
sole: Ø
cukry: Ø
błonnik: Ø
witaminy: Ø
minerały: Ø
kwasy: Ø
przeciwutleniacze: Ø
pozostałe: Ø
ciekawostki
Kilka atlasów określa ten gatunek jako jadalny o niskiej wartości kulinarnej ale przeważająca większość określa go jako niejadalny a są i takie które podejrzewają go o właściwości trujące. Jedno ze źródeł mówi o niejadalności tego grzyba a jeśli zdecydujemy się na spożycie to sugeruje gotowanie tego gatunku przez co najmniej 20 minut i odlanie wody.[5] Nasz atlas klasyfikuje go jako niejadalny choćby ze względu na niewielki rozmiary czy elastyczny miąższ.
Górna, wklęsła powierzchnia owocnika/miseczki jest zarodnikonośna.
etymologia
Ø
odmiany i formy
Ø
uwagi
Ø
robaczywienie
Ø
właściwości prozdrowotne
Ø
transport
Ø
przechowywanie
Ø
uprawa
Ø
przygotowanie w celach leczniczych
Ø
spożycie w celach leczniczych
Ø
handel
Ø
toksyny
Ø
objawy zatrucia
Ø
leczenie zatrucia
Ø
skutki braku leczenia zatrucia
Ø
choroby grzybowe
Ø
zwalczanie chorób grzybowych
Ø
zastosowanie kulinarne
Ø
przepisy kulinarne
Ø

mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)

zapiski i ciekawostki historyczne
Ø
gatunek podobny: Ø
cechy odróżniające: Ø

gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie

1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Piestrzyca_popielata
2 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=345
3 źródło: https://grzyby.pl/gatunki/Helvella_macropus.htm
4 źródło: https://www.mushroomexpert.com/helvella_macropus.html
5 źródło: https://www.fichasmicologicas.com/?micos=1&alf=*&art=603
6 źródło: https://www.myko.cz/myko-atlas/Helvella-macropus
7 źródło: https://micologica-barakaldo.org/helvella-macropus
8 źródło: https://manatarka.org/helvella-macropus
9 źródło: https://fundkorb.de/pilze/helvella-macropus-grauer-langf%C3%BC%C3%9Fler
10 źródło: Grzyby i ich oznaczanie, Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, 1988 r.

przypisy i bibliografia

Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0

Prawa autorskie.