Piestrzyca zatokowata
| kategoria: grzyb | rodzina: piestrzycowate |
| nazwa polska: Piestrzyca zatokowata inne nazwy polskie: Ø nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Helvella lacunosa synonimy łacińskie: Costapeda lacunosa (1923), Helvella cinerea (1928), Helvella costata (1879), Helvella sulcata (1783), Phallus brunneus (1783) |
| określenie nazwy polskiej: Franciszek Błoński, 1888 r. pierwsza klasyfikacja: Adam Afzelius, 1783 r. aktualna klasyfikacja: Adam Afzelius, 1783 r. |
| kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb naziemny |
| powszechność w kraju: częsty ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: R – rzadkie, potencjalnie zagrożone |
| zasięg na świecie: szeroko rozprzestrzeniona na półkuli północnej, oraz notowana w Nowej Gwinei |
| sezon: grzyb letni, jesienny okres występowania: maj – listopad | czas życia: owocniki jednoroczne długość życia: Ø |
| zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: jadalny niskiej jakości smak ogólny: niewyraźny zapach ogólny: niewyraźny wyjątki zastosowania: Ø |
| trudność identyfikacji: łatwe cechy wyróżniające: Ø |
| opis główny: |
| owocnik – typ: uchowate owocnik – kształt: kapelusz zbudowany jest z 2 – 3 płatków o nieregularnym kształcie, przyrośnięte do trzonu dolnym brzegiem, wysokość kapelusza 2 -5 cm owocnik – powierzchnia: gładka, naga, matowa, pofałdowana owocnik – kolor: popielaty, szary, niebieskoszary, szaroczarny, często z brązowawymi odcieniami, często czarniawy owocnik – średnica: 2 – 7 cm owocnik – wysokość: 5 – 15 cm hymenofor – typ: Ø hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: cienki, kruchy miąższ – kolor: białawy lub szarawy miąższ – zapach: niewyraźny[1], od przyjemnego, korzennego (młode owocniki) do stęchłego (starsze owocniki) miąższ – smak: niewyraźny trzon – występowanie: Ø trzon – typ: Ø trzon – kształt: wąsko pałkowaty, walcowaty z podłużnymi żebrami, często z głębokimi jamkami, pusty trzon – powierzchnia: gładka, nieregularna, bruzdowana trzon – kolor: od szarego, szarobrązowego do czarniawego trzon – średnica: 1 – 3 cm trzon – wysokość: 3 – 10 cm osłona – typ: Ø osłona – kształt: Ø osłona – pozostałość: Ø pierścień – występowanie: Ø pierścień – kształt: Ø pierścień – kolor: Ø pierścień – wysokość: Ø – Ø mm pochwa – występowanie: Ø pochwa – kształt: Ø pochwa – kolor: Ø pochwa – wysokość: Ø – Ø cm mleczko – występowanie: Ø mleczko – kolor: Ø mleczko – smak: Ø mleczko – gęstość: Ø mleczko – obfitość: Ø gutacja – występowanie: Ø gutacja – kolor: Ø |
| odżywianie i biotop: |
| sposób odżywiania: saprotrof[2] lub symbiont[1] podłoże: gleba terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste (rzadko)[1], zarośla, polany, wypaleniska, ogrody gatunek sąsiadujący: Ø gatunek będący podłożem: Ø gatunek tworzący symbiozę mikoryzową: Ø gatunek będący żywicielem: Ø |
| wielkość występowania: |
| występowanie – typ: pojedynczo lub w grupie wielkość grupy: mała grupa, kilka owocników kształt grupy: Ø |
| zarodniki: |
| zarodniki – kształt: eliptyczne, gładkie z jedną dużą oleistą kroplą, szkliste zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: 14,5 – 22 × 10 – 14 μm wysyp zarodników – kolor: biały |
| zmienność ogólna: |
| zmienność kształtu: Ø zmienność koloru: Ø |
| wpływ czynników przyrodniczych: |
| wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
| zmiana koloru po uszkodzeniu: |
| hymenofor: Ø miąższ: Ø trzon: Ø |
| reakcje makrochemiczne: |
| KOH/NaOH: Ø FeSO4: Ø C6H5OH: Ø NH40H: Ø C6H5NH2: Ø AgNO3: Ø gwajak: Ø inne odczynniki: Ø |
| wartości odżywcze: |
| wartość energetyczna: Ø woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø pozostałe: Ø |
| ciekawostki |
|---|
| Niekiedy na owocnikach Piestrzycy zatokowatej pasożytuje Hypomyces cervinigenus oraz grzybnia lejkówki Clitocybe sclerotoidea. |
| Powierzchnia górna jest powierzchnią zarodnikonośną. |
| etymologia |
|---|
| Ø |
| odmiany i formy |
|---|
| Ø |
| uwagi |
|---|
| Niektóre źródła nakazują dłuższe gotowanie tego gatunku gdyż może powodować problemy żołądkowe. |
| robaczywienie |
|---|
| Ø |
| właściwości prozdrowotne |
|---|
| Ø |
| transport |
|---|
| Ø |
| przechowywanie |
|---|
| Ø |
| uprawa |
|---|
| Ø |
| przygotowanie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| spożycie w celach leczniczych |
|---|
| Ø |
| handel |
|---|
| Ø |
| toksyny |
|---|
| Ø |
| objawy zatrucia |
|---|
| Ø |
| leczenie zatrucia |
|---|
| Ø |
| skutki braku leczenia zatrucia |
|---|
| Ø |
| choroby grzybowe |
|---|
| Ø |
| zwalczanie chorób grzybowych |
|---|
| Ø |
| zastosowanie kulinarne |
|---|
| Ø |
| przepisy kulinarne |
|---|
| Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
| zapiski i ciekawostki historyczne |
|---|
| Ø |
| gatunek podobny: Piestrzyca czarna |
| cechy odróżniające: mniejsze owocniki, szary trzon, kapelusz dymnobrązowy |
| gatunek podobny: Piestrzyca kędzierzawa |
| cechy odróżniające: jaśniejszy kolor owocnika |
| gatunek podobny: Siodłówka siodlasta |
| cechy odróżniające: mniejsze owocniki, szarawy lub brązowy kolor |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Piestrzyca_zatokowata
2 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=165
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 3.0