Piestrzyca zatokowata
kategoria: grzyb rodzina: piestrzycowate |
nazwa polska: Piestrzyca zatokowata inne nazwy polskie: Ø nazwa łacińska: Helvella lacunosa inne nazwy łacińskie: Costapeda lacunosa (1923), Helvella cinerea (1928), Helvella costata (1879), Helvella sulcata (1783), Phallus brunneus (1783) |
autor nazwy polskiej: Franciszek Błoński, 1888 r. pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
powszechność: sporadyczny ochrona prawna: Ø kategoria zagrożenia: R (rzadkie, potencjalnie zagrożone) |
handel: Ø |
zastosowanie ogólne: JADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: jadalny niskiej jakości wyjątki zastosowania: Ø |
okres występowania: maj – listopad okres maksymalny: Ø – Ø |
gatunek wieloletni: Ø uprawa: Ø |
opis |
---|
owocnik – typ: uchowate owocnik – kształt: kapelusz zbudowany jest z 2 – 3 płatków o nieregularnym kształcie, przyrośnięte do trzonu dolnym brzegiem, wysokość kapelusza 2 -5 cm owocnik – powierzchnia: gładka, naga, matowa owocnik – kolor: popielaty, szary, niebieskoszary, szaroczarny, często z brązowawymi odcieniami, często czarniawy owocnik – średnica: 2 – 7 cm owocnik – wysokość: 5 – 15 cm hymenofor – typ: Ø hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm trzon – typ: Ø trzon – kształt: wąsko pałkowaty, walcowaty z podłużnymi żebrami, często z głębokimi jamkami, pusty trzon – powierzchnia: gładka, nieregularna, bruzdowana trzon – kolor: od szarego, szarobrązowego do czarniawego trzon – średnica: 1 – 3 cm trzon – wysokość: 3 – 10 cm miąższ – kształt: cienki, kruchy miąższ – kolor: białawy lub szarawy miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zapach: niewyraźny[1], od przyjemnego, korzennego (młode owocniki) do stęchłego (starsze owocniki) miąższ – smak: niewyraźny pierścień: Ø pochwa: Ø mleczko: Ø gutacja: Ø higrofaniczność: Ø podłoże: gleba sposób odżywiania: saprotrof[2] lub symbiont[1] terytorium: lasy liściaste, lasy iglaste (rzadko)[1], zarośla, polany, wypaleniska, ogrody gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Ø gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: pojedynczo lub w grupie (małe grupy) zarodniki – kształt: eliptyczne, gładkie z jedną dużą oleistą kroplą, szkliste zarodniki – kolor: bezbarwne zarodniki – wymiary: 14,5 – 22 × 10 – 14 μm wysyp zarodników – kolor: biały |
ciekawostki |
---|
Ø |
etymologia |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Niektóre źródła nakazują dłuższe gotowanie tego gatunku gdyż może powodować problemy żołądkowe. |
właściwości lecznicze |
---|
Ø |
toksyny |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Ø |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
wartości odżywcze |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne | bibliografia |
---|---|
Ø | Ø |
gatunek podobny | cechy odróżniające |
---|---|
Piestrzyca czarna | mniejsze owocniki, szary trzon, kapelusz dymnobrązowy |
Piestrzyca kędzierzawa | jaśniejszy kolor owocnika |
Siodłówka siodlasta | mniejsze owocniki, szarawy lub brązowy kolor |
galeria przedstawiająca gatunki podobne, łatwe do pomylenia (o zbliżonym kształcie, kolorze)
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Piestrzyca_zatokowata
2 źródło: https://nagrzyby.pl/atlas?id=165
przypisy i bibliografia