Próchnilec długotrzonkowy
kategoria: grzyb | rodzina: próchnilcowate |
nazwa polska: Próchnilec długotrzonkowy inne nazwy polskie: Ø nazwy zwyczajowe: Ø nazwa łacińska: Xylaria longipes synonimy łacińskie: Xylaria longipes (1867), Xylosphaera longipes (1958) |
autor nazwy polskiej: Barbara Gumińska oraz Władysław Wojewoda, 1985 r. pierwsza klasyfikacja: Ø aktualna klasyfikacja: Ø |
kategoria wielkości: grzyb wielkoowocnikowy | typ ogólny: grzyb nadrzewny |
sezon: grzyb całoroczny okres występowania: styczeń – grudzień | czas życia: Ø długość życia: Ø |
powszechność w kraju: pospolity ochrona prawna: brak ochrony gatunkowej kategoria zagrożenia: Ø zasięg ogólny: występuje wyłącznie na półkuli północnej, głównie w Europie, Ameryce Północnej i Środkowej a W Azji znane są jego stanowiska tylko w Japonii [1] |
trudność identyfikacji: bardzo łatwe |
zastosowanie ogólne: NIEJADALNY zastosowanie ogólne w stanie surowym: Ø kategoria smaku: Ø wyjątki zastosowania: Ø |
opis |
---|
owocnik – typ: klawarioidalny owocnik – kształt: maczugowaty, palcowaty, koniec zaokrąglony owocnik – powierzchnia: matowa, pokryta drobnymi brodawkami, szorstka (starsze owocniki) owocnik – kolor: od szarobrązowego (młode owocniki) do czarnego (starsze owocniki) owocnik – średnica: 0,2 – 2 cm owocnik – wysokość: 1 – 11 cm hymenofor – typ: Ø hymenofor – kształt: Ø hymenofor – nasada: Ø hymenofor – kolor: Ø hymenofor – wysokość: Ø – Ø mm miąższ – kształt: włóknisty, twardy miąższ – kolor: białawy miąższ – zapach: brak miąższ – smak: brak trzon – typ: Ø trzon – kształt: Ø trzon – powierzchnia: Ø trzon – kolor: Ø trzon – średnica: Ø – Ø cm trzon – wysokość: Ø – Ø cm pierścień: Ø pochwa: Ø osłona: Ø |
mleczko: Ø gutacja: Ø |
hymenofor – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø miąższ – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø trzon – zmiana koloru po uszkodzeniu: Ø reakcje makrochemiczne: Ø |
zmienność: Ø higrofaniczność: Ø |
wpływ opadów: Ø wpływ światła: Ø wpływ temperatury: Ø wpływ wiatru: Ø |
podłoże: drewno (martwe drewno drzew liściastych, pniaki, pnie, gałęzie) sposób odżywiania: saprotrof terytorium: lasy liściaste gatunek organizmu sąsiadującego: Ø gatunek organizmu będącego podłożem: Klon, Buk [1] gatunek organizmu tworzącego symbiozę mikoryzową: Ø gatunek organizmu będącego żywicielem: Ø występowanie: w grupie wielkość grupy: Ø kształt grupy: Ø |
zarodniki – kształt: wrzecionowate ze spiralkami, gładkie zarodniki – kolor: Ø zarodniki – wymiary: 13 – 15 × 5 – 7 μm wysyp zarodników – kolor: czarny |
opis |
---|
woda: Ø białko: Ø tłuszcze: Ø węglowodany: Ø sole: Ø cukry: Ø błonnik: Ø |
witaminy: Ø minerały: Ø kwasy: Ø przeciwutleniacze: Ø |
toksyny: Ø |
pozostałe: Ø |
ciekawostki |
---|
Ø |
etymologia |
---|
Ø |
uwagi |
---|
Ø |
robaczywienie |
---|
Ø |
właściwości prozdrowotne |
---|
Ø |
transport |
---|
Ø |
uprawa |
---|
Ø |
przygotowanie w celach leczniczych |
---|
Ø |
spożycie w celach leczniczych |
---|
Ø |
handel |
---|
Ø |
objawy zatrucia |
---|
Ø |
leczenie zatrucia |
---|
Ø |
skutki braku leczenia zatrucia |
---|
Ø |
choroby grzybowe |
---|
Próchnilec długotrzonkowy powoduje miękką zgniliznę drewna. |
zwalczanie chorób grzybowych |
---|
Ø |
zastosowanie kulinarne |
---|
Ø |
przepisy kulinarne |
---|
Ø |
mapa obrazująca najczęstsze i dokładne miejsce(a) występowania opisywanego gatunku
(lokalizacja naniesiona przez: robert węglowski, miejscowość: okolice Głogowa Małopolskiego)
zapiski i ciekawostki historyczne |
---|
Ø |
gatunek podobny: Próchnilec maczugowaty |
cechy odróżniające: bardziej masywne owocniki, brak lub krótki trzon |
gatunek podobny: Xylaria digitata |
cechy odróżniające: pokrzywione owocniki, ostro zakończone |
gatunki podobne i cechy pozwalające na odróżnienie
1 źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%B3chnilec_d%C5%82ugotrzonkowy
przypisy i bibliografia
Zakaz kopiowania treści oraz fotografii. Strona opisowa – wersja 2.0